Alle inzendingen over hert

Vegetarische tijger uit de kast Geboren krijger, nu niemand tot last Herten dansen en springen verrast Prijzen, bezingen een nieuw houvast De tijger vindt de hongerdood door wat de goede vrucht niet bood vergat in de orde van leven wat het streven niet kon geven Zijn welpen blijven, vertederend spelend De herten helpen, blind voor het punt…

Nu de nevel is opgetrokken en het licht op rood springt zie ik haar voor me, een verschrikt hert met grote lieve ogen. Ik schakel naar tweede en prevel zacht; wees niet bang voor warmte en poëzie. Mijn schrander, lieflijk hert, voel je vrij en kom je laven aan de bron.…

En boordevol is 't herte en toch en wil niet vloeien die staande en stille stroom in klare poëzie op 't blad, dat 'k o! zoo graag met tranen zou besproeien, in 't lied, dat wentlen zoude in louter harmonie; en boordevol is 't herte en niets en kan het boeien, - geen levensdroom, waarin 'k een wens weerspiegeld zie!…

Ik rijs vandaag als de zee bij vloed, ik sta als een steen, als een rots, trots en stevig hef ik m’n hoofd ten hemel en laat mijn ruige bronstkreet galmen over een bergmeer. Ik rijs vandaag met U, Cernunnos, Uw roep laat mij niet los; Heer. Ik rijs vandaag als een boom in het bos, als een vogel die verlost is uit z’n kooi; liefde welt…

traag gebed en dan nog een uitgerekt amen als klein kind telde ik honderden raampjes leerde versjes uit het hoofd en at veel king en toch af en toe zingt eo-nederland in een mooie kerk weer stijgen die trage verzen dan naar het plafond of stijgen ze naar de hemel over alles is mijn twijfel alleen dat trage zingen over dat hijgend hert…

Dicht in woudgebieden, werden loslopende herten gesignaleerd allemaal en in veelvoud lenige lichamen op open grasvlakten, met bruine slanke poten strekken de nekken om te kijken. Snel, de hertenjongen volgen een oude hinde, prachtige evenhoevigen met een zeer kortharige vacht opdat het ook de laatste zijn..…

Slechts één ding doet me goed: Het lezen van dat hijgend hert dat schittert in de zonnegloed. Maar zie daarna, met ogen wijd gesperd, de zwijnen, ook aan de jacht ontkomen, een einde maken aan mijn moestuin dromen. Het leven is een tranendal En in de herfst dan nog het meest.…

Aldus getekend mede namens zuster Reymerswael 'het hijgend hert', 't verhael van zuster Bel van Zweymeltael…

Als kleuter mocht ik graag naar Bambi kijken, Maar ik ben toen wel aan de dood ontsnapt. Als huisdier wordt het monster nu geschrapt, Dat weet ‘Den Haag’ maar mooi weer te bereiken. Met dank aan weer een doorgeslagen wet Wordt zelfs een ‘dam’hert nu ‘schaak’mat gezet.…

Burlen, wat bronstige herten doen, lijkt evenzo onwerkelijk. Lang getwijfeld aan de juistheid van dat woord. En het bekt niet, burlen. Of je moet een hert zijn. Zit ik nog met een haan die kraait en een kraai die krast, met een zomer die niet zomert en een dromer die niet droomt.…

klikken Als de herten maar niet opschrikken Z'n hart slaat op hol Deze sessie was zinvol Roel van Ekeris©…

o Wierookgraan, in ‘t vier gedaan, en rokende uit mijns herten midden, van aards en grauw wordt hemels blauw: gaat, wierookgraan, de Here aanbidden!…

ochtendritueel van de heilige dieren de vrije herten nemen de stad in in het vroegste ochtendlicht de verlaten stad voor zichzelf alleen alle straten van Nara de vrije herten ze steken over bij aangelegde plaatsen de stad is van hen snuffelend op zoek naar zaken van hun gading al het eetbare ze worden verwend boodschappers…

Zoals het Hijgend hert De moede hinde Aan de jacht ontkomen Was, smachtend naar Vers en helder water Zo dorst ik Aan mijn levenseind Naar het water Van genade…

Ik ben als een hert gevlucht voor de jager ontheemd beroofd loop ik op glibberige paden het plateau een onderaardse- gang met heksenbezems de route is een omweg naar het doel van mijn bestemming…

Het aan de jacht ontkomen hert of zwijn Kan zelfs niet meer ontsnappen met de trein.…

Ik hoor niet bij de club van hete herten Voor mij zijn er slechts schrille fluitconcerten Geprezen word ik niet, wel laag geprijsd Door wie? Een kakkineuze studiedrol De corpsbral van de onderbroekenlol…

De ganzen schreeuwen lelijk in de vert’, Zij doen mij denken aan het Capitool, Gij vreemde, zotte vogels, heel uw jool, Het stemt tot nieuw vermaak mijn luimig hert. Ik hoef u niet te jagen als het hert, Wanneer ik straks in woud en herfst weer dool, Ge zijt een winterspijs, al blijft de snert Mij liever nog dan alle bout en kool.…

Nu kruipt mist tussen de kalende bomen aan de bosrand en van verre klinkt het roepen van een bronstig hert.…

Een haasje huppelt vrolijk door het gras en aan de bosrand staat een roedel herten. Wat nadert daar opzichtig in de verte? Een schertsfiguur die ooit gevaarlijk was. De jagers dragen felgekleurde hesjes, de haasjes krijgen kogelvrije vestjes.…

Een geile beer, een poes, een loopse hond, een speen, een paardenstaart, een bronstig schaap, een hijgend hert, een hete slingeraap, een slurf, konijnenhol of kippenkont; ik hou van alle dieren, groot en klein. Hoe kan nu de Senaat daar tegen zijn?…

De grond waar ik was is zacht dempte de loop van jagers en het vluchtend hert Ik stond er dikwijls pakte het penseel verfde de avond en de bladerval Hij staat er nog de kastanje in de wei waar ze mij neerlegde als een verloren kind…

het onbedoelde teken dat niets vraagt het behoedzame hert ongewis tussen de bomen de onverwachte dichtbije stilte zeldzaam zacht het onvindbare woord dat geen ruimte behoeft de onstilbare tijd die ons tikkend naar de afloop draagt…

spar, jasmijn, vogelkers en conifeer Een vennetje, rottend riet en ander zompig groen Vogels kwelend, fluitend, vechtend om de eer een eikel, vervelend vastgeklemd onder mijn schoen Mijn wandelstok, gesneden uit een gevallen tak Lekker in de hand, zo zonder knoest en bast Plotseling door de schemerbomen een luid gekrak Een wonder, een ree of hert…

Hebben ze je weien voor altijd versperd? Herteken! Herteken! Docht je maar hongrig om groenigste loten, tot je in de breeklijke poten geschoten vangeling werd? Is je nu 't meien voor altijd versmert? Herteken! Herteken! Blijven de groene revieren versloten? -- Donker-oog staart, óverwijd van grote jammer gesperd.…

Een gier die heel erg stevig honger heeft Maar geen voedsel vinden kan door droogte Vertrekt verplicht op reis waar hij op grote hoogte Zijn internationaal debuut beleeft Nu woont de gier in Rotterdam, daar had men voor de rover Een overbodig hertenkamp, en veertig herten over…

In vredige eeuwigheid introvert afgezonderd verborgen tussen bomen oog in oog met een hert begint leven te stromen.…

Deze morgen was heel rein van vorst Niet vermoeid van leed van leven En ziet 't maagdelijke buiten 't Kwam onze ogen bij de wilgen weer tegen. Met een stem van lichte sneeuw Ontsnapte zelf een geeuw. Die het moment van nog even nadromen drijft Een gedachte in de juiste baan beschrijft. Wat is in leven ooit verzwegen Kunnen deze woorden…

Onder de nevels in de vert' het bronzen roepen van een hert.…

De tijger loert vanuit de bosjes, aast op een hert dat daar nietsvermoedend staat. De rust en de kalmte die het ranke dier uitstraalt en dan het besef dat die zeer binnenkort ruw verstoord zal worden, is nog wel het ergst.…