Alle inzendingen over het vallen van de ma

Ik groet je, lieve ma, en graag wil ik je dochter blijven.…

verderop staan twee wilgen hoe oud zouden ze zijn vast jonger dan mijn broer gisteren gaf ik hem koffie toen hij het alfabet leerde hij spreekt weinig alleen tot mij ik bekijk hem van afstand wat lijkt hij op ma zouden de twee wilgen de taal begrijpen die ma in het vreemde land sprak…

Mijn ma en ik, onze neuzen zijn altijd verschillend geweest. De hare klein en mooi recht. De mijne stevig en krachtig. Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader geeft ma aarzelend toe. Wees er fier op, zei ze. Het is een echte karakterneus. Ja, daar was ik vet mee. Precies dat onderdeel had ik liever van haar gehad.…

onthoudt goed mijn kinders zegt ma pier: na regen geen zonneschijn…

Hier en daar een blad de afwezigheid van wind geeft alleen uitstel.…

Hij is de pa van rosa mariposa En zij de ma van papa's papillon In casa draagt hij immer niente cosa En zegt al vleiend 'si, mi corazon' Niet tegen ma pillon, maar tegen rosa Die zich tegoed doet aan de zomerzon Dat was één stap te ver voor ma riposa: 'Verdwijn, maar zonder rosa honnepon!…

Wanneer een mens, zijn zelfbeeld moet laten vallen, dan zit hij bij de scherven neer. Dan heeft hij zichzelf verloren. Dan is hij pijnlijk ingestort. Dan is hij niemand meer. Wanneer een mens, de gebroken illusies op durft ruimen, dan ziet zij gesloten deuren opengaan. Pas dan kan iemand, vrij en van zich bewust, op gaan stáán.…

Coucou ma chérie Mooi kroonbladenkind Je kust me met kleuren In paars violet Je kleurt met de zon Drinkt van levenswater Staat fier overend Als een minaret Sla je vleugels uit Dapper en schoon En spreid je aroma Als liefdesbetoon Dag agapanthus Coucou ma chérie Mijn liefje ik noem je Van nu af Lylie Voor E.W.…

JA: Jean Aimar zei tegen haar Ik kom eraan, mais j'en ai mar Om altijd maar zo na elkaar MA: Welaan, regarde, mon ami N'arrète pas, car j'ai envie De faire l'amour, ziet ge, comme si JA: Bien sur, mi guapa, oui ma chère Fais comme une grande chute de pierres Als Ginger Rogers, Fred Astaire MA: Tu vois, je mont la tour Eiffel Le grand…

De enige val die niet voor pijn en blauwe plekken zorgt, is de val in slaap…

Ik zeg: zet het een kastje verder, dan doet Ma het wel. Hij pakt het ding op, plaatst het een kastje ernaast! Ik ben niet eens verbaasd, als vanmorgen blijkt: dat Ma, het er wederom niet eens was met verplaatsen van het ding want: Ze heeft wederom de ' zomertijd' ingesteld. Bedankt he lieverd.…

Wat voor inhoud heeft zijn trouw naar zijn vrienden en zijn ma? Toch laat je hem niet vallen, want hij is je eigen kind. En het zal nog wel eens knallen, onbelangrijk wat een ander vindt. Misschien is een oorzaak deels het uiteen vallen van het gezin. Ook al roept hij het niet luidkeels, toch zit daar een waarheid in.…

De bijna kale bomen, laten hun blote takken volop zien, de paden zijn bezaaid met hun voorheen zo mooi beklede armen, de herfst is bijna om, de winter komt eraan, ook zullen er veel, heel veel mensen van deze wereld naar de volgende gaan, tenslotte is het een aloud gegeven, dat tijdens de vallende blaadjes de meeste mensen sterven…

kortom om uit de toon te vallen, of om op je strepen te blijven staan zet je best een stap buiten de vooraf gebaande paadjes, doe en leef je een keertje anders dan doodgewoon zo timmer je tenminste altijd tegendraads en soms meer creatief aan de weg!…

Blijkens haar ma heeft Mien talent en niet zo’n pietsie Ze danst de hele dag de sterren van de lucht Dat drijft haar vader vaak tot zorgelijk gezucht Terwijl haar moeder roept: ~Dat kind moet op auditie~ De tweespalt leidt in het gezin tot veel frustratie Want ma die draagt de broek en roert haar mond geducht Jaagt zo Hermientje naar een…

Pa ging dood op vakantie in de bergen een heel gedoe met ski en lift Ma zei dan ook had je dat niet thuis kunnen doen…

aan lusten ma is en blijft een lastig portret…

Nu de recessie zich keihard laat gelden Verliezen velen wereldwijd hun baan. Zo ook bijvoorbeeld de Amerikaan Die na het werk thuis aan zijn vrouw vertelde: “Al kon ik zeer succesvol ondervragen, Toch ben ik in Quantanamo ontslagen.”…

Rondzwemmend' haaien zijn niet bang voor jou Jij kan rustig en gedisciplineerd De touwtjes laten vieren, niets verkeerd Ook na vandaag, op weg naar dimensie Voor kust van Hadera in Israël Mensje-nooit-genoeg, jaagt op ze, dat wel…

één paar aanstekers elk langs een kant van het bed de ma(a)n doet z’n werk…

Je kind is je lief Je doet er alles voor. Dit zeg je Dit verkondig je Maar waar ben je Niet bij zijn school Niet op het veld Niet om hem naar bed te brengen Niet om het verhaaltje voor te lezen Niet om hem te helpen met zijn school Je kind is je alles Je reden van bestaan Waarom verkies je vrienden, Feesten en beesten Zuipen en snuiven…

Dat Hugo, Maarten, Jan en Adriaan elk op hun eigen, subjectieve wijze met boeken al of niet hun moeder prijzen dat is de trouwe lezer niet ontgaan O moeders, doe wat terug voor úw icoontjes en schrijf eens boeken over moederszoontjes!…

Julie, ma fille, finalement je t'aime dans ta totalité et j'aime ta mine sincère. A l'heure présente je cherche ton jeune et vif visage dans les profondeurs inconnues de ta mort trop imprévue, ma chère petite fille, où es-tu, ma grande?…

Em ma proppe, etep proppe Em ma sèzchela melos Tottic nedde crantep emme leckurre segret, danszeg tse kanapee, kanapee toenoutyn ustoe. Aszick csavus im melyche mostap seggictoe rika, rika, laane menou. Evve nochwa pittetyn us toenoula melos szotterick, szotterick, toenoula melos.…

Je lijkt ineens zo rood vannacht zelfs onverbloemd beschaamd vannacht zo openlijk van stuk gebracht Denk je dat je vallen zal? Je schrijft op het gedroomde meer waar zand je diepste waarheid leest Verwijten spoelen monddood aan verdronken in je vloed van woorden Je telt van nul tot éénmiljard Maar welke nullen tel je dan?…

Een blad valt niet het dwarrelt zoals ook jij het is, volstrekt niet logisch omlaag te vallen zo vond je mij…

Ik val ik breek naar het dal ik smeek laat me gaan niet hier blijven een traan moeilijk te beschrijven ik val het gevoel vrij het dal dichterbij het voelt goed en raar is dit wat moet nee niet waar ik val ik zie een hand ik pak en sta weer op het land deze keer niet gelukt het wou niet meer de gedachte die rukt we proberen het…

Die me laten weten dat je me vast houdt, ik hoef niet bang te zijn om te vallen.…

de woorden zijn zacht komen geruisloos binnen en vormen, onhoorbaar de zinnen van een verhaal dat zo opnieuw kan beginnen zo dicht voel ik het om mij heen maar het is niet meer dan een mantel van liefde waaronder alles verdween gevangen in mijn dromen ben ik op nieuw alleen en woorden vallen buiten zinnen in duizend letters UIT-EEN…

gevlogen door de tijd op vleugels van spijt verwaait het leven en lijdt voor wat niet is en nooit zal zijn oneindig het geluk waarheen deze reis leidt op slechte paden verkeerde wegen de ongelijke strijd van het leven tussen de doelloze pijn en het voorbije zijn verwijdert ons van ons gevoel kom, kom dan terug en laat me voelen…