Alle inzendingen over het venster uit

Het venster wordt geopend. Een venster in de nacht. Ik ontwaak. Ik luister en voel, hoe mijn wereld zich ontvouwt. Iedereen is gekomen. Alles is aanwezig. Hier is overal. Nu is altijd. Deze openbaring maakt gelukkig. De slaap overmant me weer. Het venster wordt gesloten.…

Zoveel zielen, die openstaan, Nog zonder dorrende zorgen — O, hoe hevig sterk gaan Zij als de stralen van de morgen Voorbij hel venster van mijn ziel! Want hoe arm ook en hoe klein: Zij zullen leven! leven! Als wij niet meer zijn, Als wij voorbij zijn gedreven — Voorbij het venster van hun ziel!…

de dagen zijn dun dag na dag wringt van vandaag naar morgen weinig om het lijf [zet ik het venster open] de dagen zijn dun en weinig tekent zich af alleen in het venster van de nacht persisteert een weinig hapert en blijft hangen in het lijf een wind steekt op [doe het venster dicht] ik slaap verder worstelend met het bestaan…

we staarden door het kleine venster van de tijd ik zag je bleke schaduw je vroeg: hoeveel is alles maar je wachtte niet op een brabbelend woord van mij alles was glashelder toen jij door het kleine venster van de tijd staarde…

Wanneer ik eens de vensters was, de vensters van mijn ziel, dan merk ik plots waarom het Licht bij mij niet binnen viel. Daar op dat venster zat het vuil, van vele,v ele jaren, en als ik het bijtijds niet was, dan blijft het zich vergaren.…

De koude ogen in het venster en de regen die niets vergeten zijn zoals jij en je woorden wanneer ik niet meer weet waar je bent gebleven en elk venster in de regen alles weer wakker maakt wat ik met gevonden dromen wil vergeten…

in het venster van hoop) Hoop is als een rivier Het stroomt en neemt je mee Naar een nieuw avontuur Je kunt nu slapen gaan Je droom die blijft wel staan En zal er ooit ook zijn Als jij gelooft, als jij gelooft In het venster van hoop {Dat licht geeft bij ieder hartzeer Een venster van hoop Het heelt en sterkt je elke keer…

het eiland drijft door mijn venster wiegt de zee koperen lijven geuren bloemen hoog de stad in oude steen leven doorgloeit de straten haar adem gonst verlangen drijft door mijn venster wiegt de zee…

Hoe wonderbaarlijk rozen om ter roodst het licht verschalken willen je moet ze door het venster in een kille zomer rillen zien…

Open deur een lege kamer wanden grijs de vensters halfgesloten ik twijfel zonder woorden weet ik mij zonder gedachten ken mijn hoofd een lege kamer wanden grijs de vensters halfopen dan laat ik woorden in in volle zinnen laat ze lopen…

Een vroege herfstwind -- maatloos tikken de takken tegen het venster.…

Jonge narcissen Fris op het venster, sneeuwwit Halsreikend naar wie…

In de nacht geeuwen de huizen met hun vensters -- mij overal toe.…

Het open venster wimpert een glimlach en ik, ik groet de nieuwe morgen…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

laat me je zijn ogen, een blik vooruit gevoel van leven laat me je zijn hoop, een helpende hand het mooiste geven laat me je zijn toekomst een nieuw begin laat me je venster zijn…

[Haiku] verlaten kapel de maan brandt als een godslamp achter het venster…

het vermoeide hart zet haar vensters ver open het regent bloesem…

oostenwind vandaag langs het zwerk trekken winterganzen in V-formatie het einde van het trekseizoen nadert in het huis met dichte vensters zwijgen zij pratend urenlang ze zullen elkaar niet verwonden…

We zijn een venster in de tijd, met herinneringen als glas. Vandaag sta ik voor ons raam. Ik zie Blagdon Hill weer terug. Ik zie het land van Avalon. Onze tuin geurt naar bloemen. Ik zie je rode appels plukken. Verdrietig was ons afscheid. De laatste kus. Gelukkig bleef ons venster, dat tijdloos open staat.…

is een opening die lager is geplaatst dan de overige vensters in een kerk of kathedraal.…

Kinderpasjes in verse sneeuw Kriskrassend over het tapijt Aan het venster een schrille geeuw Met gepeins: waar is toch die tijd?…

Blik door het venster regen op het platte dak asgrauw daarboven zij luisterde niet maar het blauw van haar ogen daar verdronk hij in…

Een lindenblad kwam op de valreep nog heel even aan mijn venster kleven nat en glad so long zo heette dat…

in het voorbijgaan aan het venster glimp van vervaagd verleden verbleekte silhouetten vervluchtigd tot schimmen in de verstreken spiegel van glas…

Pannen rinkelen Deuren worden dichtgeslagen Vensters trillen in hun sponning. Toch staan wij nog hier: al is het achter gesloten deuren.…

je hangt hier, stil er is niemand die jou opzij schuift en nog kijken wil geplooid voor het venster maar wie wenst er te kijken door glas naar wat er niet meer was je mocht er zijn…

De vensters, de luiken open, wijd op de straat, o, dat het leven opslaat tegen het bloedloos gelaat, tegen mijn lege ogen! 'k Wil zien de jagende, vluchtende mensen, tussen de auto's en bussen die snorrend en dreunend jagen en levende drommen dragen in hun glanzende vierkante buiken. Open de vensters wijd op het leven!…

Gevangen in ons web van dromen zien wij de spiegels niet meer staan van waaruit waarheden keken als vensters die soms opengaan.…

Door het geopende venster hoor ik een motor voorbij ronken lieve Maas jouw doodgaan kerfde een litteken in mijn hart…