Alle inzendingen over hierna

waar de ochtendzon in roodgele gloed jouw lach doorspekt met duizend kleuren elke tint mijn dromenregen omsluieren zal als deken der nacht wentel ik zacht in levenskleuren ga op zoek naar een toekomst hierna waar een liefde mij draagt in gevleugelde dromen mijn morgen breekt in de kleur van jouw lach…

ik zou de hemel willen pellen binnenstebuiten keren zien in smaragdgroene ogen van ongewisse goden verborgen in hierna gewichtloos wentelen langs waaiers licht, mijn hoofd in wolkenstof, handen dopen in kraterwater, macht en ontij vernevelen draaiend kolken naar een schoongeveegd later oh, als ik dat zou kunnen was ik vast…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

Een krater is geslagen In de ziel van dit bestaan, Wie ons ten diepste lief was Is voortijdig bij ons weggegaan Voordat we hem konden leren kennen - Tijd die in één mokerslag verslagen is, We zitten met ons tweeën In de leegte van dit moment De tijd van hiervoor en hierna Zijn voorgoed aan de einder verdwenen Voor ons rest voorlopig…

zou hierna nog leven zijn?…

Waar je heen zult gaan na dit leven dat is geen mens gegeven krijgen we een nieuwe ronde storten we ons hierna in zonde ben jij het allemaal zat dan heb je het wel gehad jij weet het zelf het beste je wilt je hoofd niet breken in de uren die je nog resten je maakt er nog wat van met een kwinkslag en een lach zoals alleen jij dit vermag…

de nacht hoort hij de roep van de uil hij ligt naast het hulpeloze lijf dat geen vin verroert zijn overvolle hoofd herkauwt draait en maalt iedere steen op de achtergelaten weg keert hij om de dood komt niet altijd aan het eind van het leven hij denkt aan de klare lijn de kunst van het weglaten alles en niets zal hierna…

En ik weet dat ik me hierna nog steeds hetzelfde zal voelen. Maar jij zult het niet begrijpen wanneer ik jou dit zeg. Daarom verzwijg ik de sterren in de ruiten van ons samenzijn en doe jij alsof jij het trillen van mijn stem niet hebt gehoord..…

Nooit weer lachte ze hierna ooit meer.…

slechts eenmaal in jouw armen mogen liggen jouw zachte lippen voelen tintelen op mijn huid die tere liefdeswoordjes horen, of stilte zwijgen en samen ingehouden huilen omdat te mooi is het kan niet dit mag niet en heeft geen zin hierna is de passie vervlogen, jij leeft door en ik zal sterven aan een verbroken belofte omdat de buitenwereld het…

Er wordt een remedie gevonden: hierna zult u lezen, hoe tijd kan genezen. U weet het: die heelt alle wonden. Twee mannen uit Groningen vochten om Ans, die ze allebei mochten. Ze keken en schrokken, want Ans was vertrokken naar Middelburg, waar ze niet zochten.…

waarin ik jou zal zoeken, je willen voelen en het gordijn dat tussen ons is gevallen willen oprapen en het duister van de nacht willen tegenhouden er zullen dagen zijn dat jij mij hoort roepen, me willen omhelzen terwijl mijn lichaam niet meer is, wel slechts een gedachte die je kan raken deze momenten herinneren het bestaan er zullen hierna…

Kort hierna is hij overleden, Ik voelde me sterk met hem verwant. De boom werd sierlijk en groot, Het had mooie ranke takken. Helaas was mijn opa al dood, Hij wilde er brandhout van hakken. Ik mis hem heel erg, Als ik kijk naar die berg, Houtjes van opa's boom.…

Het hier en hierna wil iedereen genieten en doen genieten. Zelfs misdadigers hebben mijn liefde nodig om te genezen. Bij ieder debat gaat het niet om te winnen maar om te helpen. Ik ben begaan met ieder, met jou en de miljarden.…

Als er Nog wat komt Hierna, Waarna Jij gegaan bent Kom je dan terug Gedragen Door de dagen En de niet bestaande tijd Wanneer het zonlicht Door de takken breekt En de zere plek Op je huid verbleekt Mag ik dan Weer van je houden Om je geven En we lopen samen opnieuw en telkens Over jouw levenspad En wanneer…

Alles wat hierna komt Is niets dan Dood, vermomd in schijn van Leven. Neem mij weer, wacht nog even. ----------------------------------- uit: Serenade III…

mystiek zo het balkon u droeg boven het geuren van jasmijn verheven maan in volle schijn uw blikken mij nog niet genoeg glans kasseien van Verona welke uit hun voegen sprongen veel te vroeg doch vogels zongen welk wonder volgt er nog hierna liefde rankte mij naar boven steentjes gooiend tegen ‘t raam om uw zachte mond te loven hoorde…

ik struikelde met pijn en moeite hervond ik mijn balans maar die kans werd mij maar een keer gegund voor ik echt duikelde ik wist dat mijn bestaan alleen nog met variabele balans kon door blijven gaan het was een schok om eigen broosheid als limiet te moeten ervaren want in de taal die mijn lichaam sprak bleef hierna ook geen enkele…

Hierna heerlijk herkend, duizenden tegelijk, verbaal volgt compliment. Vlinders vliegen vrij, duizenden tegelijk, niets zei hij. Slechts specifieke staar, 1 uit duizenden, onvoorwaardelijk voor haar.…

Munnekemoer de laatste huizen de grens, de rand hierna alleen nog maar Drenthe, Duitsland.…

Het is vandaag de kortste dag hierna gaan de dagen weer lengen steeds meer licht in donkere dagen want vanaf 5 december tot 13 februari is voor mij een zware, donkere tijd met Sinterklaas, Kerstavond, nacht, de Kerstdagen, Oud- en Nieuw en mijn geboortedag de 12e dat laatste wordt niet meer gevierd met oudjaar zit ik vuurwerkvrij in Spanje…

Als we staan op een verlaten station waar de laatste trein zo gaat vertrekken krijg ik het koud binnen in mijn ziel zal ik jou hierna dan nooit meer zien. Met betraande ogen kijk ik naar die grote klok waar de wijzers net hamers zijn, die in mijn hart de spijkers slaan.…

jou op links en het volgende op rechts Ik steel ze allemaal slinks ik stal er pas zeven slechts Één kus op je rode wang en de tweede op je mond Zo bied ik jou levenslang smullen van ’t volle pond Één kus op je zachte plek en ‘t tweede er juist naast Vervolgens één in je nek ik verover jou zo gehaast Één kusje op je lipjes fijn en hierna…

totaal uit mijn evenwicht Onder de waas van vele tranen schoven oude beelden voor mij Poogden mij in gister te wanen doch die waan was rap voorbij Onder de waas van vele tranen probeerde ik haar te overreden Ik zag haar de ogen opslaan en één moment zien in ’t verleden Onder de waas van vele tranen staarde ze wèl eventjes naar mij Hierna…

Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid hoort ook de herkenning van het herfstgetijde. Mijn rouw opnieuw iets kwijt te raken overstemt het feest van de voorbije tijden.…

Toch is de herfst een beetje sterven; en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid voel ik rouw om een voorbije tijding. Mijn rouw nu kwijt te raken overstemt het zomerfeest als een bevrijding. Met nieuwe moed geniet ik van de herfsttinten; en verwelkom ik de herfst met een blijde gloed.…

Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid hoort ook de herkenning van het herfstgetijde. Mijn rouw. opnieuw iets kwijt te raken overstemt het feest van de voorbije tijden.…

Wisten we hoe het bestaan hierna is, dan zou een monsterachtig vergrootglas ons brein maken tot zwellende duisternis met warrig, verstikkend woekergewas. Die beloftevolle geheimenis bloeie minzaam, bewaard door 's Heren kas.…

mijn feestneus mien waar is m'n neus waar toch is m'n feestneus ik zei onze joop ik moet 'm hebben als ik naar dat feesie ga nu het ochtend is jubelt uit de horizon hij zijn mientje zijn woorden landen als zonnestraaltjes in jouw en ons hart als de vele vrienden hier met hem mee het jaarlied jou zingen en jaren nog hierna…

maar aan Kijk dat is zijn jongste net nog maar tien Daar zijn laatste ex die dertig jaar verschilde Ongehoord jonge vrouwen is al wat hij wilde Zou het gemeend zijn van haar dat rouwen Had ze maar niet met zo oude moeten trouwen Zij had het kunnen weten hij was immers al versleten En onder zakken van mijn kist Is er maar een die mij hierna…