2471 resultaten.
Hoi Dirk
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 722 Het Presidium
van de Hoeksche Taalkamer
houdt kantoor
op het hoogste niveau
de lift zwiept aldoor
naar de elfde verdieping
je stapt meteen
op de galerij
transparante railing
zesenzestig centimeter hoog
Stormt er altijd
gelukkig buig je
met flat en luchtaanvallen
soepel mee
Zonder of misschien
ook met zeebenen
moet men er zich dan…
hoi els
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 257 Nu een beetje laat terug
van de verjaardag van Dick
prettig op het balkon
en gesprekken over niks
morgen vroeg weer op
om naar Aalsmeer te fietsen
door mijn pantser heb je
wel heen geprikt maar wat moet ik doen ?
ik zou omgekeerd niet weten
voor welke spiegel ik jou zou plaatsen
misschien die beroemde
dat je voor de spiegel staat…
ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 ontmoeting
ik wil
ik gil
ik tril
ik beef
ik geef
ik streef
ik schreef
om met je te vertoeven
ik leef
om ’t opperste geluk
te proeven
je smaak
je geur
je stem
en de kleur
van je ogen
gun me het moment
van vrouw en vent
van stralen
en verdwalen
en van bloemen
en van planten
en van bloedverwanten
breng…
Laat
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 420 ik heb gedag gezegd nog god
god ik wist niet eens tegen
wie of wat ik dat zei en zei gedag
ik zei gedag en er was stilte
niemand antwoordde, zei hoi
prima zo joh ga zo door
en er was een heel verlegen
wereld.
Daarna werd er niets meer.
Ik was geworden tot
een meisje eenzaamheid.
Daar is de trein,
mijn hoofd loopt om.…
mijn droom met de rode fiets
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 324 de wind speelt
met de blonde krullen
van het meisje
in de fietsenstalling
haar ogen diepgroen
als zij mij een knipoog geeft
of onhandig tegen het zonlicht in kijkt,
ze glimlacht wel naar me
ik wil vragen of
ik haar haren
aanraken mag,
haar gouden lokken
draaien met haar gedachten mee
ze is een denker
ze loopt langs me
zegt 'hoi…
horizon
hartenkreet
4.8 met 5 stemmen 1.191 het breiwerk verloopt
van donker antraciet
naar lichtgevend wit
op stammen staan
opengewerkte knotten wol
van zwart
naalden tikken
tegen de ruiten
van de trein
maar daar is ook
de zon!
en Utrecht, mijn station…
Horizon
hartenkreet
3.7 met 12 stemmen 1.396 Het felle lichtje aan de horizon
Is het punt waar het allemaal begon
Zou dat allermooiste zonnelicht
Ook ons eindpunt zijn wellicht?…
De horizon
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 753 De horizon
Verbloemt in de rook van de stad
De zon
Verdwijnt als een kostbare schat
Het heelal
Rijst op in de nacht
Een duizendtal
Verlicht de donkerte met al hun pracht
De anonimiteit
Is zo groot als het kosmische domein
De kleinheid
Maakt ons tot een zandkorrel in de woestijn
De schemering
Verfoeit de komst van een nieuwe dag…
Aan de horizon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Kleuren ontplooien
in spel van licht en donker
aan de horizon.
Hoe ik me volgeladen schepen en
wapperende zeilen herinner die scheren langs mijn
vloeiende lijn waar ze steeds meer wegvaren met kracht en richting
van wind als vlotte reisbegeleider om op die manier hun bestemming te bereiken.…
De horizon
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen 1.165 Hoe ver je oog ook reikt
het laatste wat je ziet
is de langgestrekte horizon
verder kijken kun je niet.…
Horizon
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 328 De horizon ontwaakt in vroege stilte
In een zachte waas van licht
Langzaam vangt de zon de aarde
Lichtbundels strepen vanuit de hemel
De zachte dauwdruppels nevelen
Geruisloos laten zij zich drogen
Op het ritme van de warme zon
Al het zwarte van de nacht lost op...…
Horizon
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 412 Daar ginder wenkt de horizon
zij klapt in gouden handen
het heimwee naar die einder
is onvergetelijk en groots
maar 'k ben gebonden met
onzichtbare banden.
Ze roept me elke dag
en stille stemmen in de nacht
roepen mij dwingend en duister
ik luister niet, naar hen
en wil die stem niet horen
ik hou niet van gefluister...…
horizon
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 284 machtig gezichtsveld
waar land en lucht samengaan
blik op oneindig…
De Horizon
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Lijkt ver weg
Wel gezien, toch onhaalbaar
Brengt duistere gedachten licht
Dieptepunten brengen verlangen
Naar het punt dat verlicht
Mooie zonsondergang
Gratis advies; geniet ervan
Verzacht de gevreesde ondergang
Vanwaar toch zo bang
Voor onzekerheid die net zo vaststaat
Als de ondergaande zon
Het feit is hij zal onder blijven gaan…
Horizon
gedicht
3.4 met 49 stemmen 22.254 De horizon is de taal, de taal die ik word
geacht te delen met
het verminkte kind,
met de jongeling die soldaat geworden is
en zo fier op zijn laarzen,
met de grijsaard met zijn gescheurde darmen
in zijn armen.
Het regent fosfor en sirenes
De stemmen van mijn land
meestal in de televisie.
Moordzuchtige families.
Misdadig gezang.…
Horizon
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 792 't Is nog vroeg.
't Zwakke ochtendlicht
staat op het punt zich
in mijn oog te openbaren,
mijn wereld weer te vullen met gevaren
en een oud begin:
een dag in delen, geen gezicht,
geen wollen donker,
dáár is het gezwoeg.…
Horizon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 456 zich breekbaar
achter je plannen schaart
Zolang de horizon de overgang maakt
tussen hemel en aarde
is het niet nodig te kiezen
tussen wensdroom
en werkelijkheid
als de hemel zich maar
zonder medelijden
weet te scheiden
van wat we op aarde
tentoonspreiden…
Horizon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 102 de horizon
van de eindeloze
emotiezee
is onbereikbaar
dichtbij…
Horizon
netgedicht
1.6 met 10 stemmen 1.362 op het uiterste puntje van het paalhoofd
zie ik stilaan wazig de schepen gaan
ze verdwijnen achter een verre horizon
op het uiterste puntje van het paalhoofd
langzaam maar zeker varen ze uit het zicht
evenals hun golfslag niet voorgoed verdwenen
alleen voor achterblijvers buiten het bereik
op het uiterste puntje van het paalhoofd
zie ik…
horizon
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 307 De horizon
waar de reis
begon
horizon
op naar vrijheid
hij zong
horizon voor altijd voor ons
de mens die zoekt
de toekomst
open.…
Zonder horizon
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 308 Er is een rechtmatig wenen
in de rechtspraak der onrust
door zonverloren dromen
van tegengestelde emoties
en aan elkaar grenzende illusies
is niets meer hetzelfde
een leidraad voorbij een lengte
een tunnel lijdzaam door de engte
geen helder licht aan het eind
zonder horizon, deze soldatenmars
naar doden en vernietigen
vijanden erger…
De Horizon
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 616 Kijkend naar de horizon,
zoekend naar wat daarachter zal zijn.
Languitgerekte velden, in de felle zon,
je moet erdoor al doet het pijn.
Kijkend naar de roodgekleurde lijn,
lopend, ploegend, verlangend.
Kijk naar nu, dan zul je beter af zijn.…
Horizon
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 507 Waarom verleg je steeds je grenzen,
Lok je me steeds verder weg?
Is je onrust niet te begrenzen,
Is ’t niet genoeg wat ik je zeg?
Steeds tracht ik je te bereiken.
Nooit kom ik dichterbij.
Steeds zie ik je weer wijken,
Denk ik; “Je ontloopt mij!”.
Ik heb je in mijn brein gesloten.
Met mijn ogen volg ik jou.
En dikwijls heb ik mij gestoten…
Over de horizon
netgedicht
2.4 met 9 stemmen 304 diep is de oceaan
vurig de branding
hij leest
zij leest
golven huizenhoog
hij schrijft
zij schrijft
letters in het zand
hij lieft
zij lieft
in oneindige tederheid
hun omhelzen…
HORIZON
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 316 HET KIJKEN
NAAR DE ZEE
NEEMT ME MEE
NAAR HET NIETS
OF HET IETS
WAT IK NIET
LICHT KAN BEVATTEN:
HET EINDIGE
HET ONEINDIGE
HET INNIGE
WAT MIJN
ZIEL TROOST
WANT MET
OF ZONDER ZON
IS ER ALTIJD
EEN HORIZON
Dit gedicht draag ik op aan mijn belgische balcon-buurvrouw en echtgenoot, Zuid-Spanje, 5 december 2010…
Horizon
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 176 In het verzwegen meer
langs de rafels van je uitgeplozen liefde
vaart de nacht in stilte
fluisterzacht, het licht
verzonken in donkere ogen
een stem
wiegend over het blauw
het eeuwige
draagt het verlies
het verlangen luistert naar de verte.…
Aan de horizon
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 551 Aan de horizon
breekt de nevel
als in
een sprookje
De zon
besprenkelt licht
als feeënstof
over golvend water
Een hardloper betreedt
het podium
van het theater
Het verhaal vertelt
van die wonden
van de oude boomstronk
die zich
angstvallig vastgrijpt
in moederaarde
Van die eendagsvlieg
die diezelfde avond
nog verjaarde…
Geen horizon meer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 zij hebben mij
ruimte gegeven
om in te dwalen
geen horizon meer
om te bepalen
waar ik ben
ooit heb ik met wit
help geschreven
in de blauwe lucht
een hemel
in weerspiegeling
maar eindeloos ver weg
ben verdwaald
in de ruimte om me heen
opgesloten in een cel -alleen-…
Horizon
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 165 Je bent er al
achter schaduw van verleden
verander je van aandacht
op plaatsen van bestemming
er staan geen hekken
wegversperringen of deuren
niets markeert de grens naar het niets
maar je geeft niets om de leegte
dit is ons liefdeshuis om in te leven
als omhulsel gebouwd voor ons bestaan
dit is onze danszaal onder een heldere hemel…
Horizon
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 162 de glazen waardoor ik zie
spiegelen mijn ziel
in de avond soms aangeslagen
door het stof van de dag
er wordt soms veel aangedragen
waarvoor ik in gedachten kniel
ik ben dan klein
de ander vaak sterk of groot
kwetsbaar ben ik dan,
neen,
niet geheel uit het lood
ook zijn er dagen
dat ik zonder vragen
aan zoete druiven proef
talrijk in…