Alle inzendingen over hoop OR uilskuiken OR rotzooi

Een glossyjournalist wil heel graag weten Hoe in het vuilnis van politici - Normaal alleen bestemd voor intimi - Te zien is wat zij hebben uitgevreten Ook de tv meldt wat er is gevonden Daar is dus ook weer rotzooi uitgezonden…

mijn vuur heb jij gestolen in het nachtelijk uur waarin alleen de uil kon kijken toen de vogels lagen te slapen een zwaar vergrijp rijkdom en macht de verleidelijke rode steen afkomstig uit een barre rots die het hart komt binnensluipen een ijskoude hand dwars door je borst de aardse somberheid er vormt zich een ijzige korst het uilskuiken…

Waar komt dan al die rotzooi toch vandaan?…

Dat hoeft geen ene rijmer dus te hopen: Hij kan zijn bundels nu al niet te verkopen.…

Ongelofelijk wat een rotzooi Wat een troep heb ik gemaakt Wat een bende, zoveel mensen Zijn door mij zo bruut geraakt Ik kan zeggen wat me spijt Voor de pijn die is ontstaan Wat geheeld is in de tijd En wat nooit meer weg zal gaan Ik kan smeken om vergeving Voor datgene wat mij speet Voor de fouten die ik maakte En voor alles wat ik…

ze ook nog niet al die krokussen zagen, al het tere van weer een nieuwe lente die komt, ongeroepen, onopgedragen, maar onweerstaanbaar zoals wanneer een vrouw moeder wordt, wanneer ze barensweeën lijdt en enkel maar kan hopen dat nu gauw alles voorbij zal zijn.…

Géén ruimte in mijn hoofd, ik oog toch normaal ik weet het begin niet te vinden, het is weg weet niet meer waar ik de dingen leg mijn verstand is zoek, is aan de haal mijn echte ik is verdwenen, waar zou het toch zijn ik wil het weer terug, het doet mij zo pijn, toen kreeg ik visite van een lieve vriendin kreeg hoop en zag in het leven weer…

Ik ben in staat om zo m'n spullen te pakken en te vertrekken de boel de boel te laten de rotzooi de rotzooi de berg puin waarin ik dagelijks eet, drink, slaap leef en voel en lusteloos voor het leven wordt met enkel verval als doel Ik ben in staat m'n biezen te pakken en de nooduitgang te nemen want waar ik niemand meer vind die mij…

Ze laten strepen, rotzooi in de lucht. Een ieder, wees beducht! Geen kluchtig gerucht, helaas, zucht, ernst, berucht het tuig, en tuchtig. Niemand kan op vlucht. Het is in onze wijde hemellucht.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

En waar doe je het allemaal voor Shakespeare had het al vroeg door Ik maak ook lawaai en schrijf dus ik hoop, dat ik nog even blijf…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

dozen, dozen en nog eens dozen kijk, daar ligt ook nog wat alles gaat mee naar het nieuwe huis je wist niet dat je zoveel bezat vele dozen gaan gelijk naar zolder rustig valt het stof daar neer sommige dingen moet je bewaren heb je tijd dan kijk je wel weer na lange tijd is daar die tijd als je opnieuw gaat verhuizen wat zat er toch in…

Deze rotzooi is echt zo verkeerd! Maar joh, er schijnt een app te zijn! Tjonge jonge jonge wat toch fijn! Weet je, het zou niet nodig moeten zijn!…

Ik laat m’n handen gaan door oude rommel, Waarom heb ik die rotzooi toch bewaard? Het meeste gooi ik in de open haard, Ook zie ik iets dat ik het liefst verfrommel. Daar, tussen Jumbojet en Rummikub: M’n ledenkaartje van de Kiwi-club.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

gelachen op school Chris is dik het is een lul hij heeft altijd dezelfde kleren aan toen hij in de kantine in z’n eentje aan tafel ging zitten hebben we hem bekogeld met proppen, snoep, lege blikjes, klokhuizen en andere rotzooi het was een topdag morgen weer…

Er ligt een ramshoorn op mijn bureau wanneer ik heel hard blaas komt er een geluid uit al ben ik wel bang dat mijn wangen als ballonnen knappen getver, ik zie de rotzooi al voor me wat mij als kind niet lukte met de trompet van de slager lukt mij alsnog met deze sjofar…

Rotzooi in huis. Voel je niet gedwongen, maar welkom thuis.…

om te zwijgen niet meer of minder ze verzwijgen niets kinderen van hun god en nog zo ongelukkig hij was het niet nee, vader, nee en ja, zo sprak hij wijs, strak in het pak en zij eruit bracht zij zichzelf en alle rotzooi erbij en hij, hij was hij onschuld in een pak met vouw waar hij het wou met wie hij maar wou…

“zijn naam niet steeds weer noemen”, zegt een deel “maar Leiders moet je roemen” vinden wij al is voorwaar niet ieder met hem blij die halfgod met zijn blanken-eerst-krakeel toch is hij niet meer dan een onbeduidend moertje verknipt en, heel gênant, een poetinhoertje…

als tafels konden spreken had niemand voortaan noch honger noch dorst door al die onverteerde, opgekropte rotzooi van dubbelspel en achterbaks geroddel, dat werd verteld tussen de soep en de patatjes, of in een bruine kroeg tussen pot en pint in de donkerste hoek.…

Ik sjouw met stukkies rotzooi van tien keer mijn gewicht. ik struikel en ik schuif vooruit het is eigenlijk geen gezicht. Maar soms is er een dag, dan heb ik niet veel zin. dan denk ik bij m'n eigen, 'was ik maar koningin'.…

ingebroken uitgebroken aan jouw spullen gezeten rotzooi op de grond foto's van overleden dierbaren zijn stille getuigen van wie hier ongevraagd binnen is geweest golf van onveiligheid giert door jouw lijf dat extra alert is ondanks de vermoeidheid tevergeefs probeer je de slaap te vinden…

Armen vol rotzooi achtergelaten, niet geruimd, in de achtertuin geland. Moeders tactiek op herhaaldelijk negeren van haar verzoeken onze teringzooi te bergen. Dus sprokkelden wij troep voor moeke.…

waar levend begraven slachtoffers nog immer knekelen en in de nacht hun botten laten rammelen vuurspugend uit ingekaste holle ogen met eendere schedels rij aan rij wijl zij in minder wakkere uren vol vrees afwacht in haar ivoren toren op het uur dat gewis gaat komen de maan lacht in zijn vuistje de zon doet een oogje dicht het uilskuiken…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

het onverantwoord denken, de essentie van de eerste dagen in het schenden van taboes als een spel dat niet kan gespeeld worden in een kamer vol met mensen ik neem aan dat ze mijn naam niet kennen nu deze rotzooi in het rond is gesmeten en ik in bed moet blijven vastgebonden met mijn ogen open o ja, ik zal me goed gedragen bij het ochtendgloren…