Alle inzendingen over hopeloos OR drank

Mijn hoofd, warrige gedachten maag en buik die kriebelen. De bus waarop ik sta te wachten rijdt voorbij, mensen giebelen. Kan aan niets meer denken dan alleen aan diegene, waar mijn ziel en zaligheid verblijven. Mijn hart bonst bij zijn naam en voel me op wolken drijven. Zou hij hetzelfde ervaren als ik? Dat is nu mijn vraag. Kan alleen…

Hij strekte zijn armen naar zijn vrienden Voor de laatste keer Zij keken hem alleen niet aan Dat deed hun veel te zeer Het lot had hem niets gegeven Zo kon hij niet langer leven, de pijn, de kwelling, zo Hopeloos Als de woorden hem omschreven.…

Hoe kan ik nu nog in wonderen geloven, als niemand ziet dat ze nog bestaan. Hoe kan ik nog van iemand houden, als iedereen mij verlaat. Hoe moet ik van mijzelf houden, als niemand een plekje in het hart openlaat om mij de liefde te laten tonen, die ik voor ze heb bewaard. Alles is mij afgenomen: ik dank de dag, dat ik deze wereld verlaat…

Hopeloos starend in 't gat dat zucht van moedeloosheid en geen kant op kunnen. Geen rugzak waarvan ik kan leven en geen toekomst waar ik naar uit kan kijken.…

Ik wil praten met de maan Stalen met de sterren Ik wil met volle handen staan En mezelf niet hopeloos zien staan…

Liefde; zo ver weg En tegelijkertijd dichtbij Mijn hart is gevuld met leegte; een vallei Hoop in de toekomst zit er voor mij niet in, dat ben ik verloren Wat ik nodig heb is geluk, zo hoog als een toren Waarom is het leven zo oneerlijk, vraag ik mij steeds af Misschien is dit wel mijn straf... ... Toen kwam zij, ze was zo lief Maar ik? ik…

De EMA-cursus van het CBR voor mensen die na overmatig zuipen achter het stuurwiel van hun auto kruipen is geen succes te noemen, tot dusver. Hetgeen mij niet verbaast, daar de cursisten alleen maar leerden wat ze toch al wisten.…

Donquichotterie is als vechten tegen de bierkaai: hopeloos…

Zonder hoop is hopeloos zonder reden redeloos geen horloge, tijdloos zonder liefde liefdeloos geen emotie emotieloos zonder belang, belangeloos, maar er is nog nooit een mens geboren die emotieloos, zonder reden belangeloos in een tijdloos omhulsel, als hopeloos te boek stond.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

alleen op zijn kamer zittend waar hij zo graag samen was met de liefde van zijn leven staart hij wat buiten passeert de tijd met denken dodend aan wat tussen hen gebeurde tot zij op een dag vertelde dat zij hem verlaten moest na een avond vol van drank zei zij alleen te willen zijn nu haar hart gebroken was door zijn dronken bekentenis…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

't Is de drank die je Platlegt dag aan dag, Je hersens ketent, Uitdroogt en in het Slot gooit - en jij Maar denken dat je door Haar bevrijd wordt Van je te zware last - En nu ook je ogen het begeven In 't aardedonker van de dag Kun je uitsluitend verder op de tast…

Het zal de drank wel weer zijn, of is het die ene vrouw? Het spookt altijd in mijn hoofd, het spookt naar drank en vrouwen.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Ben in de drank verdronken, proef de smaak niet meer voel me diep gezonken pak altijd die drank maar weer... De geur ruik ik ook niet meer, zoveel heb ik geroken waarom heb ik mezelf alweer In die drank gestoken? Mijn benen worden zwaar, ze tillen mijn gewicht niet meer ik loop van hier naar daar en val uiteindelijk neer...…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

zwart, wit, niets, alles ik weet niet wat ik voelen moet je blik breekt mijn pijlers als een toren gebouwd op een moeras weerloos en verloren ik ben de boom die bloeit in de winter en de sneeuw die valt in de zomer ik ben het slachtoffer van je ogen.…

Kansloos, stijlloos, hopeloos; Zinloos aan de kant geschoven. Kansloos liefst soldaat gemaakt. Stijlloos zonder schijn van kans. Zwijgend stil en doodgezwegen. Schreeuwend nooit gelijk gekregen. Maar het verdoemdenhoekje is nu leeg Daar zat een sloeber, die steeds zweeg: kansloos, stijlloos, hopeloos.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De stad in mij is vermoeid door een oeroud verdriet. Zware woorden klinken tegen de gevels die scherp omlijnd zijn in de eerste dagen. De bruggen overbruggen diepe sombere waters Geen lach weerspiegelt. Hoe schoon en mooi het klonk en was Het verbond is verbroken. De stad breekt zichzelf af Ze geeft niet meer Ze gaf…

De storm in mijn glas groeit tot orkaan. Ik ben moe van het vastklampen aan waarden, ze bieden geen houvast. M'n krachteloze vingers klauwen, glijden af op onverschilligheid. Het duizelende tollen van gedachten, maakt, dat ik geschreven woorden braak...…

'K was al lang vergeten hoe het was verliefd te zijn Toch trof het mij nog onverwacht Hard als een mokerslag, die zoete, wrange pijn, Ik was er totaal niet op bedacht Bemind of niet bemind zijn Een hart vol liefde en hoop Een ziel vol twijfel en chagrijn Gevoelens volledig in de knoop Verwarde dagen, lange nachten vol ongedurig smachten…

Tegen beter weten in. Herinneringen aan de ochtendlijke rust en avondlijke lust lopen als een schip stuurloos op de klippen voor de kust van de tijd; De passie met man en muis vergaan. Draden van tederheid samengevlochten tot ultieme reddingsboei. Drenkeling tussen leven en dood Liefde vervaagt Hartslag vertraagt Woorden worden week…

tussen wit en zwart buigt in krampachtig gevecht de laatste strohalm…

waarde, onder mijn huid wonen de sterren en planeten, beleef mijn tijdloze zin in dat ene woord, neemt bezit van alles wat levend is en wat de liefde voor mij bewaarde, zo surfend over de goudverf van een herfstdag overzag Ik de tekens uit de letterdoos die de hemel voor mij koos, maar sloeg deze direct weer dicht, een ideologie wordt hopeloos…

dwarrelende bladeren doorluchten verwarrende gedachten diepzuchten hopeloos gemodder te duchten…

Ik maak dus mijn verontschuldigingen over het hopeloos misverstand en ons hopeloos onverband met alle dingen. Wat heb ik dan in godsnaam bedoeld zoals ik door de wereld liep tussen de werkelijkheden door? Heb ik dan niet gezien, gevoeld dat ik mijn hele leven sliep? En waar sliep ik dan voor? ------------------- uit: 'Daar', 2011.…

Leve de jenever, moeder der dranken, die zonder meer in onze cultuur hoort, die de gezondheid misschien ondermijnt, maar die ons bezielt en ons bekoort. Leve de jenever, koning der dranken, die na de arbeid ons moed geeft en kracht, aan wie zo menigeen het heeft te danken dat hij tot aan de afgrond is gebracht.…