Alle inzendingen over humeur OR lach OR vriendelijk

De daden die je deed maakten me kwaad en vals kokend bloed van binnen en die onvervalste vieze lach. Toch hield ik mij koest en hield die gulle lach want met vriendelijkheid kom je toch wel ver. Nu zit je knielend voor mijn voeten en smeekt mij voor een simpel feit ik herinner je nog even aan het vroeger, die harde tijd...…

Vaak liep ze zomaar stil aan me voorbij alleen een vaag knikje, nooit een eens vriendelijk woord of een goedendag. Zag ook nooit een lach als ik haar zag toch hield iets in haar ogen mij vast, er was eenzaamheid en angst in verborgen.…

Als ik jou groet ‘k zeg je gedag dan is dat een vriendelijk gebaar, als je ’t maar zag. Als ik naar je zwaai en lach ook bovendien, jij kijkt van me weg, is ’t schaamte dan misschien? Of is dit wat wordt bedoeld met: de waarheid niet onder ogen zien?…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

eindelijk heb jij in alle rust de lentebloemen geplukt van jouw kleinste puk armen vol lachjes twinkelende ogen in stralende kleur als een wolkje goed humeur kleine handjes vragen om meer naar tedere knuffels en later zijn beer als hij verzadigd langzaam de oogjes sluit droomt hij zijn lach met een nog smakkend geluid…

Toen speelde regen en sneeuw hun rol teveel om nog leuk te vinden, was er geen vrolijkheid, alsook geen lol, dus geef me zon, geef me warmte, ik lach!…

in een kunstcafe hoorde ik haar lach mij uitzwaaien ik kuste die lach onmiddelijk glimlachend en wel die lach, volgens mij sloeg het vanuit haarzelf nadat ik over de drempel was gestapt om in eeuwigheid te kunnen glimmen…

Mijn lach draag ik altijd met mij mee ik voel mij altijd heel tevree Ik heb nooit een slecht humeur en houd niet van gezeur Wat een mooie eigenschap: Zegt de traan ik voel mij hierdoor ontdaan Ik heb vaak veel verdriet zodat iedereen mijn tranen ziet Maar tranen moet je laten: Zegt de lach ik heb voor jou veel ontzag Ook al doet lachen…

Maar ga ik op die ene dag Misschien wel met een stille lach Als mij de dood zal wenken…

ik zie gedachten rafelen in wit oplossen in het warme licht van zon sommige donkeren pakken zich samen om in een dreigend gebeuren te ontladen daartussen dansen anonieme woorden op wind zonder keuze kameleontisch van kleur nog onbepaald is hun voorkeur voor het spinsel van beelden onder regie van humeur ik draai me om lach tegen…

ik zie vlammen voel hun warmte maar mis het vuur hoor vogels wiegend zwermen in het volgen der natuur het zijn observaties koele redenaties uit een humeurig uur ik mis jouw glans de stralen in het dagelijks gebeuren je lach die altijd kleuren weeft tussen woorden die nog zeuren jij bent de ziel het hart van mijn bestaan…

Ik lach, begroet de dag en tel mijn zegeningen……..…

Ik had een droom Over een sjaal, die waaide weg Over een schreeuw, die weerklonk Over golven, die het zand overspoelden Over een zee die ruiste Ik had een droom Over bloemen, die geurden Over dieren, die dronken Over paden die elkaar kruisten Ik had een droom Over twee mooie ogen Over een vriendelijke lach Over een liefdeskus…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

De kruk van de deur bepaalt mijn slechte humeur als onderdrukking…

De zee bij Kijkduin kleedt zich in duizend kleuren – duizend humeuren.…

ik zie hoe kleuren in haar ogen ongewenste gedachten leidden naar een harmonisch model hand op de schouder vertrouwelijke woorden in het samen zoeken naar compromissen waarin niemand zijn eer zal missen lach en humeur bloeien op waar emoties hand in hand gaan op weg naar het gezamenlijke perspectief jouw ja en niet mijn afwijzing…

Ze zouden me moeten betalen Voor mijn zomerse humeur Die op zijn werk de zon laat stralen Altijd lachen, nooit gezeur Ik zou een premie moeten krijgen Als bindmiddel, sociale man Lekker monter, die nooit baalt En ook nogeens vaak koffie haalt Daar hoor ik trouwens nooit iets van Dat wordt niet betaald Stel dat ik een keer zou overslaan Als…

Geen rijkdom en geen roem zijn groter dan die lach, Dat lachje, dat als in herkenning, jouw oog ontmoeten mag.…

een lach maar nu blijk je wars van schone schijn een wakkerwaardige reden te zijn heel vroeg te beginnen met de dag…

Wanneer ik ontwaak glimlacht mijn gezicht het wereldverbetert mijn humeur omdat gedachtensprongen om jou dansen.…

vriendelijkheid en liefde al die tijd.…

Ik begroet ze met een vriendelijke lach. Ik wil van de werkelijkheid leren. Na regen komt zonneschijn. Ik wil mijn laatste twijfels verteren om op een dag gelukkig te zijn.…

Oud zijn is vervelend, met vaak een slecht humeur. Als een last voor je verzorger. Die zit opgescheept met jou gezeur. Maar het is mijn winter, en hij is koud. Ik kijk naar de vogeltjes en mijn tv. De slotakte van mijn leven, ik doe het er maar mee.…

Ik denk aan Amerika, de droom van het leven dat je toelacht zo uitbundig zingt de vrouw het uit op het bord van Café de Lach Eronder groeit wat mos dat het leven neemt zoals het is tussen de dakpannen op de stoep Het moet wel erg gestormd hebben vannacht maar iedereen zat binnen en was de wereld vergeten die niet zo veilig is als…

Kennis wordt begrensd door een afgrond, pas dus op – of je valt erin.…

Een regen- deken, zo lek als een mand het blijft maar lekken, aan elke kant humeurig kijken we door 't raam naar buiten wat een ongezellige regenboel, hoor geen vogel fluiten.…