Alle inzendingen over huwen

Een jaar gehuwd leed ze een ‘groot’ verlies Trok naar Parijs en werd duvelstoejager Tot huwen was ze niet meer te bewegen Ze schreef komedies en een fel pamflet ‘De vrouw gelijke rechten voor de wet’ Spijtig genoeg had ze de tijdgeest tegen Niks vrijheid en gelijkheid, broederschap Vond Robespierre, laat ons vooral verbieden Dat vrouwen…

hollands waterland zie ik tot de dames ter bekoring die op afstand hen beschouwen hoe ijdel zich woerden protsen in van sloot en plas hun spiegel het eens gekozen lief dan spetterend tot zij nat ten slot het jawoord geeft door haar snavel dan te richten op als lelijke eendjes de verliezers die hij eerst toch verjagen moet voor het paren hen huwen…

Maria, Moeder Gods, Sterre der Zee Gezegend zij uw wonderbare schoot Die aan een wonderkind een groeiplek bood Een schoolvoorbeeld, een heelmeester in spe U was nog maagd en u had geen idee Van zwangerschap, conceptie, van hoe groot De impact zijn zou van zijn vroege dood U was zo jong, het was dan ook een pre Dat de timmerman u wilde huwen…

Zo viel-ie uit de huw'lijksboot.…

Zal aan ons geestlijk licht Als in een schoon gedicht, Liefde zich huwen, Komt door ’t oproerig bloed Hartstocht die zingen doet, Alles is ’t Uwe. Aarde en onblusbaar vuur, Adem van ’t puur azuur, Reinigend water, Eeuwig verenigt Gij, Wevend aan ’t wereldtij, Vroeger met later.…

Pulserend licht en alles vanzelfsprekend Besef dat ik mijn lief gewoonweg bén Hoe leed hij tijdens zijn verlovingsfeest Felicja droeg een lichte jurk van kant Ik droeg een groen gewaad van pure zijde Hij kneep ontzet en angstig in mijn hand Felicja, stram, die mij naar elders leidde Zei me ik wil een man als echtgenoot Geen kronkelworm voor huwen…

O, gij daar op hoge hakken Die uw kuiten doen verheffen En heupen stuwen Tot een gewei van een edelhert Mij overkomt de ware zin U, eens in dromen te huwen Maar, helaas, ik ben u niet werd Het hoofd dat u behoort Drijft op wolken In mijn aards paradijs O, mijn verre lieve Gij brengt mij van de wijs Laat krachten in mij kolken…

En lag ik in bed, onder ons huw'lijksportret... dan kwam je naar binnen als "Generaal". Je bracht een saluut: "Leve de koningin"... en als ik al zei: "Toe stel je niet aan". Eenmaal in bed, kroop ik tegen je aan. Al deze dingen zijn lang reeds vergaan, ze zijn nu het zout in mijn eenzaam bestaan.…

Oh, help mij, God, ik wil geen heiden huwen Sla mij met ziekte of neem mij als bruid Maak mij afstotelijk, misvorm mijn huid Maak dat de mannen van mij zullen gruwen Maak dat ze mijn kwetsuren zullen schuwen Ik zal u loven met mijn stemgeluid Of kloosterzuster zijn, dag in dag uit Laat uw barmhartigheid mij steeds omstuwen Mijn lieve kind…

In de Eusebiuskerk vallen soldaten Met dichte parachutes nog naar omlaag Zij komt uit Canada verhaalt ze traag Haar man heeft hier gevochten met zijn maten Ik laat de grootste klok voorzichtig luiden Kijk daarna uit over de Neder Rijn Voel van de stad het stukgeschoten zijn Het met de handschoen huwen van de bruiden Karel van Gelres praalgraf…

Een huw'lijk is spoedig bezegeld. 'M'n keuze heeft zin,' zegt ze aan d'r vriendin, 'want m'n vloer wordt nu gratis betegeld.' De schooljuffrouw slaat niet beducht voor de fruithandelaar op de vlucht, maar ze treedt in de echt met de kerel.…

Doof was hij voor haar nederige smeken Al wist hij dat zij ‘s morgens zou gaan huwen Hij zag het bloed niet haar wangen stuwen Hij kon haar maken en hij kon haar breken Hij was de meester, hij bezat de zwepen Iedere slaaf kende daarvan het klappen Vooral wanneer hij trachtte te ontsnappen Menige rug had littekens en strepen En vele oorlogen…

Hij trekt helaas niet veel publiek, te moede van het huwen. Het blonde bruidje heeft kritiek en zegt 'm: 'Ga dan duwen!' Hij trekt meteen een kwade smoel en zegt: 'Jij stomme griet, begrijp je niet, hoe ik me voel? Verdomd, dit trek ik niet!' Nu kijkt-ie zwart en trekt wit weg.…

Ik kijk om naar een voorval van toen toen ik dat zalig meisje had gevonden Al bij de eerste kans volgde een zoen ja, of ze door de hemel was gezonden Al vlot zei ik, eind dit jaar huwen wij oké sprak zij dit is een geweldig idee Hoe zalig zei ze, je maakt mij dolblij voor mij is jouw suggestie allicht oké We trouwden; het geluk lachte…

Ons land kan op twee reli-kwesties bogen: De burka en de weigerambtenaar Het zijn er wel tweehonderd bij elkaar Te veel om zulks nog langer te gedogen Dus helpt, met zijn verholen maarschalksstaf, Geert rechts én links van non-problemen af…

Ze zei, dat ondanks alle pret, beleefd met hem in 't huw'lijksbed gebrek aan eten haar ontriefde. Ze kon niet leven van de liefde. Zo diende zich een wanklank aan. Het geld was op. Hij had geen baan. Dit leek het einde van 't geluk: het huw'lijk kreeg het trefwoord 'stuk'.…

Het is waarom een meisje een man belooft Te stoven in haar armen en verlangt Naar 't warme mooie huw'lijksuur, ze dankt Hem voor zijn liefde, of hij anders kon. Het is vuur, de warmte, 't is de zon. ''''''''''''''''''''''''''''''''''''...........…

De man, met wie ik toen een hele passionele avond heb gedeeld; wellicht de meest passionele in mijn leven, die dan ook de dag nadien is uiteengespat nadat hij opbiechtte dat zijn vriendinnetje in het weekend zou komen, die man, die dan toch toen vrij snel het inzicht had gekregen om voor zijn vriendin te kiezen en met haar te huwen, die man…

Hij had zeer veel berouw van het huwen. Z'n wijf liet hem dagelijks gruwen; de taart was een ijstaart geworden. Ze vrat als een varken en knorde. De vrouw, die z'n hart ooit kon stelen, besloot-ie in vieren te delen. Kordaat trok de ridder z'n zwaard en slagvaardig met spoed naar de taart.…

Wij willen hierom ’t huwen Niet lastren en versmaân, Noch ’t echtbed leren schuwen; Wie trouwt heeft wel gedaan. Wie ’t wereldsdom wil bouwen, Mag vrij trouwen. Wij moeten, in ’t hanteren Van allerlei metaal, Elk naar zijn deugd waarderen, Goud, zilver, tin, en staal; Het goud blijft hoogst in waarde Hier op d’ aarde.…

Ze komen om roof, maar om niets te vernieuwen, ze komen om vraat, maar om telen noch huwen, om te wonen, maar niet om te bouwen, reeds huiv'ren uw wetende vrouwen: ze komen uw heden en toekomst bederven; maar kunnen u nimmer en nimmer beërven; want hun vraat is uw goed en hun drank is uw bloed, zo moeten ze met u sterven.…

Het is waarom een meisje een man belooft Te stoven in haar armen en verlangt Naar 't warme mooie huw'lijksuur, ze dankt Hem voor zijn liefde, of hij anders kon. Het is vuur, de warmte, 't is de zon.…