Alle inzendingen over ideologie OR vitaal OR oase

In de oase zocht ik een schat, ik vond jou – We werden vrienden.…

Deze voorbije levensfase sluit onze liefde achter deuren van een oogverblindende oase liggend in levensechte kleuren dat jij mijn diepste wond zacht streelde maakt mijn gestolen hart verlegen dank zij jouw innerlijke weelde zijn wij voorgoed aan tijd ontstegen.…

zomerse dagen lopen op hun laatste benen evenals de zwart- en bruin gevlekte koeien grazend onder een late zon die het boerenland nog zacht belicht waar in alle rust de avond valt aan de einder schildert van Gogh een handvol kraaien boven het goudgele, ongemaaide koren waar verzonken boerderijen en een verre toren in ijle nevels geruisloos…

woestijnmonniken verzinken meditatief in oase-rust…

Oases van koffie bestaan, temidden van plantages in Panama. Daar waar zangvogels zingen. Oases van koffie bestaan, in kopjes koffie van Boot. Wat groot is wordt weer klein. Wat klein is groot.…

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in groen verscholen schuilplaatsen voor mens en dier, oase van rust…

in mijn kale tuin huist een oase van rust bloeit louter stilte…

stilte zijn humeur hangt onder de blauwe lucht de vitale kwast schildert de zomerse duinen over de grote oceaan naar een verre horizon herrezen in vergiffenis en pure mensenliefde.…

En dat ze zo vitaal gebleven is Is iets wat mij sinds kort niet meer verwondert. Want telkens als ik kanker: "Ik heb dorst", Dan geeft ze mij nog altijd graag de borst.…

In een groene oase door sereenheid en rust omgeven waar het zonlicht de graven kust besef je de eindigheid van het leven waar alleen het gezang van de vogels de stilte doorbreekt als het verdriet zacht tot ons spreekt dan voel je het gemis van een dierbaar mens die er niet meer is In deze stille oase ontstaat een moment van bezinning om…

Zoveel haat gemeld in nieuwsberichten Zoveel haat gepredikt door ‘verlichten’ Míjn God is beter dan de jouwe de Bijbel beter dan Koran Eén ding is zeker: er komt alleen ellende van Of het om ideologie of om religie gaat: de fanaat verkondigt nooit de liefde maar predikt altijd dood, verdoemenis en haat!…

ik heb altijd de echo’s van je woorden gehoord met de nadruk op het leven maar nu lijken je zinnen alsmaar iets van hun kracht te verliezen diep van binnen ook de spirit in oogopslag en weerwoord het helder blikken gaat wat inschikken nochtans is je aura buitengewoon vitaal gekleurd spreekt lichaamstaal nog altijd voor haar…

Passanten met platte agenda's in een zandloper van tijd zonnestralen tekenen takken op de jeu de boules-baan ijzer rolt over gelijksoortig grind, telkens veranderen mikpunten het mooiste doelpunt van Marco van Basten heb ik in mijn hand.…

heb met bomen gefluisterd naar het ruisen van bladeren geluisterd in tientallen jaren van groei maar de vitale vibraties zijn over in het geluid van het lover hoor ik niet meer je bloei in het tasten naar warmte voel ik rust en gelatenheid in de groen bemoste basten nog staan ze fier torenen hoog boven mij uit in het samen beleven…

laten we een keer wat anders doen, een gedicht niet omdat ik van je houd, en toch geef ik je een zoen, gewoon om de gedachte 'hmm mooie vrouw' het is zoals ze zeggen, nu zijn we jong en vitaal, en we willen 'het' allemaal, soms kunnen we gevoel alleen niet opzij leggen, het begint met lust, maar opeens word het meer, het is meer dan…

voeten op paden splijten het wegen oorsprong de wind het origine een oase verwisselt een storm omdat omdat omdat omdat het hard hart…

Van jong en vitaal naar oud en gebroken Van een doos vol herinneringen naar een pakhuis dat uitpuilt van het verleden Van een bloeiende toekomst naar een angstig aftellen Wat is mooier? Hopen en groeien of terugbeleven en afsterven…

plezier om de vogels te voeren ik dacht zelfs een duif te horen koeren slechts een klein stukje van onze stoep is sneeuwvrij voor de gemengde vogelgroep voor alle maten die er duiken en dalen is er plaats genoeg om hun eten af te halen als de vogels er zijn en zo gretig gaan grazen is deze plek zogezegd als een omgekeerde oase…

't is genieten de vogels te zien grazen in onze kleine oase toch, als ik me vertoon zien ze me als evenbeeld van wat opgesteeld in de zomer onze akkers moet beschermen tegen al te grote zwermen…

trekkend langs gejaagde oorden schep ik als de avond valt een oase van getemperde woorden als een warm welkom voor wie in de luwte rond het vuur verstrooiing zoekt die met mij het dieper zwijgen beluisteren wil, glas en brood genoeglijk delen kan van uur noch tijd bewust verstild doch voldaan weer verder gaat…

Hier in de oase van het hart in melodie van verlangen waar heimwee als jouw stilte is neemt fantasie de overhand nu ik dwaal in dwaze somberheid voel ik de kou als droeve klacht van bladvallende bomen waar jouw wortels diepte zoeken raak ik ontworteld overmand door diepzinnig leegte voelen in het stille duister van de nacht.…

De winter is gestorven, vogels gaan als gekken tekeer, de zon kijkt over ons pannendak, dikke hommels zoemen weer. Poes is binnen. Mussen tjilpen. Tortels minnen. Duiven vliegen af en aan. Merels zingen. Muggen dansen. Kauwen swingen. Het gaat zoals het altijd gaat. Vroege Vogels nestelen vroeg. Hier, in onze tuinoase. Nu, in dit wilde…

het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, dat zonlicht zweeg medicijn om het licht te zoeken om de liefdesvrucht te plukken groeiend onder mensenvoeten om de woestijn te laten bloeien om elkaar in een nieuwe oase te mogen ontmoeten?…

Van genot zakten mijn ogen dicht mijn lippen zochten die van jou in de zwoele schemering van kaarslicht nam jij mijn bange hart op sleeptouw Als een exotische oase kwam jij mijn woestijnachtige hart binnen je raakte het aan van heel dichtbij en wist het door alles te beminnen Mijn oase bleek een fantasiebeeld mijn gevoel is nu onbemind…

waar zijn de kleintjes van wie hun onschuld werd gestolen wiens kleren zienderogen vergrijsden bij het opspelden van een ster werd het licht in hun ogen gedoofd toen angst zich meester maakte was het leven nog speels de ene minuut werden ze weggerukt bij de volgende vroegrijp door een onbegrijpelijke ideologie die de wereld verstilde…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…