nomade
trekkend langs gejaagde oorden
schep ik als de avond valt een
oase van getemperde woorden
als een warm welkom voor wie
in de luwte rond het vuur
verstrooiing zoekt
die met mij het dieper zwijgen
beluisteren wil, glas en brood
genoeglijk delen kan
van uur noch tijd bewust
verstild doch voldaan
weer verder gaat
Geplaatst in de categorie: vriendschap