243 resultaten.
Vier haiku's
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 384 Een zachte zoele wind
Streelt zilte, natte wangen
Een verbroken droom
Goudblonde haren
Schitterend als zonnegloed
Gelijk rijp koren
Sneeuwvlokjes zweven
Glanzende ijskristallen
Een wereld zo mooi
Witte sneeuwvlokjes
Dwarrelen dansend neer
Stille winterpracht…
evenbeeld
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 95 vanavond staat het evenbeeld aan de hemel,
helder maar verzwegen
het drijft met wolkenvelden mee op een marmeren
maanmeer en onderkoelt het oog met ijskristallen
even is er herkenning maar het moment lijkt
met zachte bries mee te zweven
niemand weet dat in dit maagdelijk schoon
de maan van haar zielekind is bevallen…
De begroeiden
gedicht
2.0 met 19 stemmen 9.402 Hardnekkig trekken zij, beklemd,
het klimop over hun dood blad
omhoog dat groen en ongestorven
in ranken naar beneden hangt.…
heil
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 338 ze danst op de marmeren tafel
waar geen klimop groeien zal
en reikt de roemers aan
zegt heil tegen koperen luchten
maakt van de sterren haar bondgenoot
onder een waakzame maan
enkel de naam onder haar voeten
geeft grip op realiteit
in de schaduw van haar kruis…
HIC HABITAT FELICITAS
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 120 een merelpaar heeft zich
genesteld in de klimop
naast de tuindeur
in 't coöperatieve bouwwerk
waakt het vrouwtje
over haar domein
met een strak kopje
alsof ze zeggen wil
'waag het me niet
dichterbij te komen'...
zomaar een klein stukje
aanstekelijk geluk
tegen de achtergevel
van ons huis…
de hoop voorbij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 851 ze plukt ijsbloemen van de ramen
poot sneeuwklokjes in november
maar haar tijd staat stil
en als ze schreeuwt
bevriest haar adem
ijskristallen sterren
vallen in de nacht
maar ze wenst niets
ze loopt haar pad
alleen in maanlicht
mijdt de zonnestralen
ze wil niet dat haar hart ontdooit
een bevroren hart doet minder pijn…
de hand van Morpheus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 235 aangekomen bij de achterdeur
plakt hij met kunst en vliegwerk
de dagen aan elkaar
als een dode vogel
zijn vleugellamme armen
bevroren aan het lijf
houdt hij vuur en zwaard
zorgvuldig tegen het licht
legt hij de breekijzers in de schaal
de stilte sluit zich om hem heen
als hij de hand van Morpheus voelt
ijskristallen verstrooien het…
Monddood
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 185 Ik sprak niet
het was niet mijn stem
er heeft een ander
tijdens de nacht gesproken
toen ik de tak tekende
aan de boom die je
omhelsde,
groeide er klimop langs een slanke rug
over jouw schouders, rond jouw hals
kin, gesloten mond, neusgaten
maar praten, deed ik niet.…
Maart (de derde van de derde)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 61 De blauwgrijs paarsgetinte envelop
Bedrukt mijn toch al zwaar belast gemoed
De uitkomst weet ik al, 't is nooit echt goed
Ach wordt die treurwilg ooit nog een klimop?
Maar breekt de lente aan met nieuwe spruiten
Dan zet ik straks de bloempjes lekker buiten!…
De dagvorstin
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 85 de dagvorstin kust me wakker
ze oogt winters in de morgen
voelbaar ingeboet aan kracht
schijnt ze uit volle borst
laatste bladeren zoeken naarstig
houvast om hun trouw te offreren
aan hem die hen voortbracht
kleurrijke herfst ligt ondergedompeld
in een zee van ijskristallen
witte walm steekt af tegen de dageraad…
Onzichtbare buren
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 361 Nu de lage mist de sprekende
morgen verlaat en de klimop
als een bejaarde man zijn
laatste haren kamt
glinsteren de knoppen van de
gesnoeide perenboom
als koeienogen in een slagerij
de buren zijn onzichtbaar
er druipt slechts wat condens
aan hun badkamerraam, misschien
hebben ze mij vanmorgen
al in mijn blootje zien staan…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
wat winter was
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 199 nu
sneeuw niet meer is, en ijs
frisheid van een
kerstbevroren sterrenhemel
in vroege morgen
de slee, het schaatsen,
ijskristallen op het raam
winters speelplezier,
als prehistorisch dier
uitgestorven
nog even
rest in oude zielen de herinnering
krom gebogen uit de tijd
deze generatie sterft
en met ons
wat winter was…
Monddood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 Hij sprak niet
het was niet zijn stem
er heeft een ander
in de nacht gesproken
toen hij de tak tekende
aan de stille boom
die hij omhelsde,
groeide er klimop langs een slanke rug
over jouw schouders, rond jouw hals
kin, gesloten mond, neusgaten
er ging een wereld voor jou open
maar praten deed hij niet.…
Sneeuw die niet smelten wil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 Winter die al
Goeddeels verdwenen
Is, vorst die
Al lang en breed
Zijn hielen heeft
Gelicht, zon die
Het bevroren hart
Zo op het oog
Ontdooid heeft -
En toch kom ik
Nog ijsresten tegen
Die onvermurwbaar
Zijn, uit sneeuw
Geboren ijskristallen
Die van geen wijken
Willen weten -
Het verlies dat zich
Als ijssneeuw
In…
Een wolf
gedicht
2.0 met 93 stemmen 21.784 Door lege ramen kruipt
klimop en wingerd binnen
en neemt kamers in bezit.
In kelders huist
het ongewervelde
en draait en draait
zijn blinde cirkelgang.
-------------------------
uit: 'Boze wolven', 2002.…
Intricaat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 111 groot is de deceptie
evenals het zelfbeklag
spiegels breken 't evenbeeld
als in blinde woede
de hele wereld is fout
het beschuldigende vingertje
wijst alle kanten op
daar de visie blind is
het labyrint lijkt oneindig
overwoekerd door klimop
het blijft de vraag of zonlicht
ooit diens hart zal doen smelten…
OKTOBER
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.133 Deinend klimop met bijen en vlinders.
Alleen de mussen pikken zenuwachting door
in het korte gras, alsof het winter wordt.…
Nog kleuren ze naar zon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 460 de laatste bladeren
gaan langs mijn hand
nog kleuren ze naar zon
maar draai ze maar eens om
in donkere schaduwlijnen
draagt herfst al haar vorst
en knisperen op de stoep de
kleine ijskristallen morgenvroeg
in klaarheid
is de boom geschoond en zijn
de takken rijkelijk beloond
met knoppen nog in ruste
pas als de winterkou
zijn laatste…
Kantjes
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 4.539 laat me maar
wandelen in
het zand op
blote voeten
witte, hoge
wolken, zelfs
de roze, zijn
niets voor mij
waar ik kan
wortelen in
stevige aarde
ook al geurt het
niet altijd fris
de wind neem
ik er wel bij
laat mijn
armen maar
reiken naar
kantjes rozen
ijskristallen
in mijn schoot
zouden me niet
lang bekoren
waar…
Ogen als kooltjes
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 274 aan de blauwspar ijskristallen
kastanjes poffen
boven het vuur
een kersenrode mond
gretig happend
in een appel
tintelende vingers en koude tenen
natte wanten
op de kachel
blozend rode wangen
ogen vol pretlichtjes
ijsbloemen op het venster
natte neusjes
laten sporen na
op het tuinpad
de sneeuwman
met zijn dikke wortelneus
draagt…
oosterwind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide ijskristallen, met kragen hoog en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende adem, adem die bijt en striemend de ogen doet vertranen.…
oostenwind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 250 Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide
ijskristallen, met kragen hoog
en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende
adem, adem die bijt en striemend
de ogen doet vertranen.…
Vaste vriend
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 525 Water kan niet kouder worden
dan net voor de plotse geboorte
van de zuiver orakelende
regelmatige ijskristallen
Zo kent de geest
noch het geoefend intellect
mijn diepste angstketenen
voor mijn lichaam het ze vertelt
Ik kan verre reizen maken
met vreemde woorden spelen
maar de vruchten van mijn daden
draag ik voelbaar met me mee
Als…
Een oud web
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 516 IJskristallen treuren
om de kilte
van een zwijgende maan,
gevangen in een web
van een ingekraste traan.
Een frisse huivering
druppelt uit mijn koude lippen,
ik adem de winter uit.
Een bevroren wolk
overnacht in een oude kruin,
een oud web in een verloren tuin.…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 350 De winter glinstert met ijskristallen
vastgeklemd aan rietstengels
die geheimzinnig ruisend
tinkelend in de wind
die dwars door alles blaast.
De stilte die zeker komt
brengt frisse tinteling aan het gezicht
van die wandelaars die de eerste stappen
zetten in de maagdelijke sneeuw.…
hangplek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 117 de witte wereld gaf geen zicht
op warme tenen of een veilig dak
de afgezakte ranken van mijn oude klimop
lieten meer te wensen over
en het ongemak van dikke dekens
drukte zwaar
tot waar een spreeuwenvolkje zichtbaar
kouder werd, liep er slechts wat warmte
tussen opgepakte veren
zoveel keren al
gaf de voederplank niet alleen maar
wat…
Rozenoorlog
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.872 ~~
zwarte zijde, sensueel
omplooit vervagend, schaduwrijk
slechte dromen vervliegen
als flarden nevel in de zon
lichamen vergloeien koud vuur
zoeken grenzen in romantiek
wanneer illusies kastelen bouwen
met vluchtige luchten het fundament
dan bloeden rozen zwarte schaduw
in maanlicht ijskristallen-koud;
uit de wortels van dagelijks…
Roerloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 sta je daar
in een raamloze kamer
naarstig opzoek
naar iets
dat niet te vinden lijkt
koortsachtig schuifelend
ondanks benen van lood
gaan handen op de
tast naar een punt
van herkenning
in een ijl stukje licht
is het silouet van
net zichtbaar
de weg erheen
oogt onmogelijk
als door klimop
omsingeld baan
je je een weg
om te kunnen…