Alle inzendingen over ik keek door de rol

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

heb de muziek in 't hart heb muziek in m'n ziel wil aleen maar rollen als een of andere debiel rol rol rol de een gaat links de ander rechts vind in je hart dat is slechts het enige wat rolt rolt rollen de muziek in 't hart in je ziel en enige wat wij moeten is het keren van onze kiel…

Mijn hart klopt elke minuut om gecast te worden door de ware liefde De rol die de hoofdrol bevat is maar moeilijk te krijgen Ik probeer het opnieuw als mijn hart wordt afgewezen Ik wacht dan nog steeds op de rol die liefde heet…

Niet altijd zit men bij toneel ernaast, Alvorens alle rollen te verdelen Wordt ingeschat wie welke rol kan spelen, Nooit eerder was er zo perfect gecast. Nochtans is het behoorlijk overdreven Zich in een rol volkomen 'uit te leven'.…

Dan begint het wat te dagen, ieder heeft een eigen rol in dit prachtige bestaan, zo komt dus ook die bladzij vol.…

"Eerlijkheid duurt altijd het langst" hoor ik mezelf tegen je zeggen, maar voor die eerlijkheid ben ik juist het bangst, het doet me mijn grenzen weerleggen. Je knikt gehoorzaam op en neer, maar ook jij weet net als ik, dat het niks uit maakt voor de volgende keer, dan geeft het weer net zo'n kick. Dus neem ik je weer in mijn armen,…

Woorden spelen met gedachten ook al zijn ze echt gelogen en goud eerlijk spelen woorden een gepaste rol In mythen en in sagen in verhalen en mijn waarheid zijn ze samen engelen en heilprofeten tijdloos groots in heel mijn leven…

niet doen als ik op alle vragen de antwoorden kon geven dan zou ik dat.... niet doen er zou een strijd losbarsten om alles dat ik kan om alles dat ik weet.... ....de rol van God is aan mij noch aan u besteed…

Mijn vader speelde elk jaar de rol van zwarte Piet maar helaas..dit jaar durft mijn vader niet. Hij staat opeens symbool voor de knecht van de rijken maar deze Piet kan je er niet mee vergelijken.…

Nauwelijks nog grip op de tijd Nog slechts op het verleden Jaren gaan voorbij Een achttal inmiddels verdwenen Die jaren begonnen te tellen Toen werd verteld dat nooit meer beter Worden enige optie is Ongeneeslijk, wat een woord De ziekte en tijd spelen cruciaal een rol, terwijl 'Greep op' verloren lijkt te zijn Motto: zich echter geenszins…

Rembrandt van Rijn zwaaide naar mij en hij vroeg hoe het met mij ging, ik was verbaasd, keek achterom, of hij iemand anders bedoelde, maar nee, hij gebaarde dat hij toch echt mij bedoelde en ik was pauwetrots.…

de golven vallen uit hun rol en gestrand doneren ze schuim…

Ik las gedichten totdat het te donker werd – nu voel ik de wind.…

De oude vrouw loodst mij langs kanalen waar ik anders ingevallen zou zijn of zij niets is zekerder dan onze gezamelijke tred in deze richting Misschien is de weg een rol en de rol een weg? Misschien kunnen wij nooit fout lopen, zolang zij voorop loopt en ik erachteraan.…

angstig elk buiten negerend rol ik me bottenkrommend tot egel…

ik viel uit mijn rol en was weer voor even mezelf confronterend wel…

De wereld is een speeltoneel, Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.…

Wiegend aan de rol, gedrukt in zachte laagjes, fragiele vlinders.…

Ogen keken en zagen dat wat ze zélf nooit echt hebben willen zien, maar nu toch koesterend tot zich namen. Een meisje, dat vecht, dat zoekt, verlangt naar acceptatie. Voorzichtig heb ik dat in haar handen gelegd. Hé jij, Jij hebt het recht, om van binnen naar buiten te halen. Te laten zien wat er allemaal speelt.…

Een kok, die 'koekenpannen' zeggen wilde, versprak zich, daar hij 'koenenpakken' zei. Toen hij 'Ik meende "poenenkakken" ' zei, besefte hij, dat hij z'n tijd verspilde. Hij zei: ' 't Is mond, dat ik m'n beter houd, daar spreken zwijgen is en zilver goud.'…

schrik en pijn een val zou vol fracturen zijn er waren geen handen wel de open palmen om hulp zonder persoonlijke signatuur er was geen kiezen alleen hulp bieden in dit tijdloze moment was ik mezelf even kwijt in een greep zonder houden van waarvan de warmte was gefaket in een spiegel waar kilte sneller steeg toen ik beter keek…

nu nog kom ik er langs de ramen, zo vaak gezeemd een mens op de bank ze keek naar buiten ik kijk er weer van op tweede etage ze keek naar buiten maar kwam daar niet graag nu nog kom ik er langs maar de straat is leeg…

ik zat drie bomen van je weg hoorde wel je lach niet de woorden die nu een ander toebehoorden de wind bracht me je ogen ze keken opgetogen maar van me weg drie bomen lang heb ik mijn wortels blootgelegd…

schreef tegenregels was links de aarde draaide rechts jou van me weg ik vertraagde zo je gang heel even we mengden passie verzengden in elkaar jij de hitte ik de as verkoelend sloeg je neer in zelfbewuste druppels ik vond mezelf niet meer je keek doorzichtig aarzelde ik vlamde nog een laatste keer mijn regenboog verbaasde je…

Woest en ledig was mesokosmos van hemel naar hel mystiek geweven in een droombestaan In de hartslag van de elementen heeft alles een verhaal om zelfs marilyn weer tot leven te brengen Kerf de toekomst van gisteren in schat no.44 begraven in matunda voor de eerste vlinder op origanum majorana Geen titel kwam ik…

Bezweet rol jij weg, een eeuwige sluimer groeit – kristallen op ons.…

Speelt geld geen rol? Dat is een bekentenis! Jij bent een vijand!…

Het lot speelt een rol.…

ooit opgevoed voor de rol plaatsbekleder op aarde volleerd te oordelen uit Zijn Naam een griezelrol waar ik uitviel op mijn twaalfde God bestaat niet als ontluist'rende regelgever een verzinsel uit voor machtswellust gister speelde ik vol verve toch die rol maar ik geef toe ook in spelvorm kan ik 'm nog steeds niet aan hij…

Rol door door rollen Afremmen rem af leven mijn hond waf waf…