Alle inzendingen over ik raak je met woord

als lippen raken smoren gesproken woorden warm in lichaamstaal…

Duizenden woorden maar niet in staat om je te raken sterker ieder woord dat mijn radeloze hart me ingeeft te schreeuwen te schrijven, te fluisteren te denken verwijdert me meer van warme omhelzingen de tedere momenten van vanzelfsprekend geluk waar ik zo immens naar verlang.…

ik zwaai trieste legehanden groeten je kijkt me aan, maar in je blik is geen ontmoeten je laat je niet meer raken door mijn woorden en gebaar het omgaan met me voel je blijkbaar als gevaar ik liet je achter me keek bij de hoek een laatste keer je lach, de felle ogen mijn thuis stond er niet meer je deuren zijn gesloten de gordijnen…

een arena vol mensenbladen allen stil, statisch zij zien een woord dalen langzaam, naar benee lento nog niet rakend wel nakend een kaal woord het zweeft nog boven en dan raken zij elkaar woord en bodem vleesgeworden één Oorverdovende Adembenemende Donder! De Arena barst uit zijn Voegen Explodeert!…

Onze handen raken elkaar zonder woorden, heel even maar, ’t is goed!…

Het pad waar je niet vanaf kan raken Omdat je kleuren volgt op de bomen Alleen in stilte met mijn dromen Slechts bezig met mijn eigen zaken De stappen van de duizendtallen Die hier liepen in ver verleden tijd Zorgen en angsten raak ik kwijt Woorden die de stilte hard ontvallen Waar de scherven van mijn leven achterblijven Alleen, met…

Ze kan je heel diep raken, en zonder woorden spreken. Liefde kan mooi zijn, zilver met een goude rand. Een wereld vol met zonnenschijn, twee mensen hand in hand. Liefde hoort bij 't leven, warm en dan weer koud. weinig nemen en heel veel geven, zoet en soms wel zout. Liefde deel je samen, zonder angst of schoom.…

Jij weet mij steeds te raken met een woord of een gebaar nooit zul jij verzaken het spel is nog niet klaar Jij wandelt door mijn leven raakt weer een letter aan steelt wat ik had te geven woordblind bij mij vandaan Jij grote onbekende beroert toetsen ongevraagd waar woorden ooit verwenden worden zinnen nu belaagd Met simpele nonchalance…

, in ieder woord leeft het beginsel om zich uit te willen uit te drukken in meerslachtigheid, de ruimte als gewelf in de stilte van gedachten ze zijn ervan doordrongen, het bloed ijlt door de longen om de allerlaatste vezel te laten doorbloeding door levenshonger.…

Buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt. Waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zoet en bitterheid, parels op de lippen die we luisterend vonden.…

buigen sterren en de maan, naar dat kleine stukje grond om de schoonheid even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waarop ik je vond, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast in de toekomst van beide monden, het zoet van bitterheid, ongecultiveerde parels op de lippen die we fluisterend vonden slaap maar door…

we denken zo ons eigen ritueel je gebaren raken me geen woord teveel een blik verbazing in je ogen verwondering om het geheim het samen weer te mogen ik voel de stugheid van je haren het kippenvelervaren als mijn vinger met je oren speelt je wordt verlegen als mijn handen langs je spieren voelen naar het kloppen van je hart…

Toch leef ik dicht bij het geheim, elke zet die ik maak is een ontdekking in het kleine die ik raak, in ieder woord leeft het beginsel om zich uit te willen drukken in een dubbelslachtigheid als leegte en gewelf, Heel de wil en gedachten zijn ervan doortrokken, het bloed ijlt door de longen om de laatste vezel zelf te bevruchten van…

buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid, gepareld op de lippen die we blindelings vonden.…

kom ik dichter bij het geheim, elke zet die wordt gemaakt is een ontdekking in het kleine dat ik raak, in ieder woord leeft het beginsel om zich uit te willen uit te drukken in een neerslachtigheid, de leegte als gewelf, de stilte van gedachten ze zijn ervan doordrongen, het bloed ijlt door de longen om de allerlaatste vezel te verleiden…

we denken zo ons eigen ritueel je gebaren raken me geen woord teveel een blik, verbazing in je ogen, verwondering om het geheim, het samen weer te mogen ik voel de zachtheid van je haren, het kippenvelervaren als mijn vinger met je oren speelt je wordt verlegen als mijn handen langs je lange spieren voelen naar het kloppen van…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Woorden raken….. bewust of onbewust Ze laaien vuur hoog op Ook hen die de rust in zich hebben worden vroeg of laat door de scherpte geraakt…

weet jij dan niet dat ik je liefheb steeds weer naar het heden keer voor jou en dat ik in de nachten die ik wakker lig het geluk zoek, blindelings vraag of de dagen zo zullen blijven als een losgelaten kalenderblad waarop tijd drijft naar bijna vergeten woorden naar wat onvervulbaar blijft, doorweekt met de ruimte waarin jij je…

God wil ons op het rechte levensspoor wijzen Hij wil niet dat we de goede weg kwijt raken En Zijn woord en geboden zullen verzaken Zodat we het verkeerde spoor gaan bereizen. O, God, leer ons Uw weg te bewandelen Dat we mogen werken en leven tot Uw eer U, die de juiste weg bent, dank U wel Heer Geef dat we naar Uw wil mogen handelen.…

Enkel de gedachte doet me pijn, Mijn geest slaat op hol, is niet meer in lijn De rust die er was vervliegt binnen tellen Ik trek me terug, laat mijn ego het verhaal vertellen Enkel de gedachte maakt dat ik, uit verbinding raak De mooie woorden komen wel binnen, maar lijken nu op gekwaak Soms lost het ego even op en kan ik mij bezinnen Hoe ik…

Ik lees jouw woorden Woorden die mij raken Woorden die een gevoel los maken Woorden die ik niet kwijt zal raken Woorden die mijn hart echt raken jouw woorden die zo'n diepe indruk maken Dat je mijn ziel hoort kraken Het zijn jouw woorden die mij echt raken Diep van binnen gevoelens los maken Het zijn jouw woorden die veroorzaken Dat…

Door een enkel woord Van je zekerheid beroofd. Je kan er niet omheen, Alsof het hamert in je hoofd. Een enkel woord Kan je feilloos raken En is zonder weerwoord In staat je af te maken. Zand erover, Vergeten en vergeven, Geen aandacht aan besteden, Gewoon verder met je leven.…

Ik pluk de dagen van de maan ik schrijf de sluwste verzen mijn pijlen schieten altijd raak alleen voor jou heb ik geen woorden dat is mijn zwakke punt. Ja het kan verkeren!…

Meisje, je woorden kwamen wel degelijk binnen. Al wat zij hiervoor nodig heeft zijn liefdevolle armen waarvoor zij leeft.…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…