31128 resultaten.
In memoriam J. Slauerhoff
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.301 Zeeman en dichter, zwerver en piraat,
Van 't aangebeden en vervloekte leven
Wist je dat alles eenmaal moest begeven
In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat.
Jou was de dood altijd een kameraad,
Uit ziekte was een opstand nagebleven,
Maar niet de vrees die voor het eind doet beven;
Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.
Veel…
Van den Hoofdakker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 488 Laatst spraken wij van somberheid
hoe de tijd op een gegeven moment
met het voortschrijden van jaren
stroperig en krakkemikkig wordt.
De hersenen van jou en mij hebben
geregistreerd en stichten als vanouds
een nieuwe, herkenbare werkelijkheid
terwijl een vage onrust ontstaat.
Wij gaan door als lijnen evenwijdig
aan elkaar en met de ijdele…
Verdraaid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 118 alle woorden
zijn verwaaid
toch is jouw stem
nog altijd hoorbaar
alleen
voor degenen bij wie je
in het hart huist
laat jij de tijd zo vliegen
opdat het dan
gemakkelijker
te dragen lijkt
onzin
want niets snijdt dieper
dan gemis…
Zoals jij gaat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Zoals jij gaat
achterhaal ik niet meer
de dag naar morgen
Niet voor alles is het dan te laat
diepte lijkt in toenemende mate
in mezelf te zijn geborgen
Nog wel als een kwetsbare veer
die wankelt op de slagen van mijn hart
en geen verschil maakt tussen dag en nacht
ik heb weet van de eindeloze wederkeer
Zoals dat wordt gevoeld
en ik…
Binoculair gezichtsveld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 118 Godin van kunst en vrede
Van wijsheid en van geest
Een uil als totembeest
Vervoeg u stante pede
Bij ons en breng tot rede
Voor wie wij zijn bevreesd
Godin van kunst en vrede
Van wijsheid en van geest
Verhoor toch deze bede
Maak dat de mens herleest
Dat liefde haat geneest
Was Beth’lem niet de stede
Godin van kunst en vrede?…
Een berg van emoties
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 6.586 De pieken waren zeer heftig,
De dalen ontzettend diep,
Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…
jaargetijde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 435 nu nog schaduw in de tuin
tien zonnebloemen blinken zwaar
de kat strijkt en vogels zoeken naar
een enkel evenwicht
perzikkruid verzoekt een wilde bij
om toch ook een vlinder
toe te staan
in haar gaan ging zomer mee
ze stierf aan armoe en het vallen van
de nacht
ik heb gewacht, geschreeuwd, gebeden
maar het heden biedt niets meer…
Tot kunst verheven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.191 gereed
gespannen is mijn blik
daar het slaken van de oerkreet
een onderdeel is van mijn ik
Gedreven kijk ik achterom
en bestudeer de enorme rots
de perfectie in kolom
glunder ik van trots
Een resultaat van mijn streven
kwaliteit als vereiste
het is tot kunst verheven
deze drol was weer om in te lijsten…
In memoriam mijzelf
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.440 Ik deins niet voor de grens,
Nam afscheid van geen mens,
Toch heb ik nog een wens,
Dat men mij na zal geven:
"Het goede deed hij slecht,
Beleed het kwaad oprecht,
Hij stierf in het gevecht,
Hij leidde recht en slecht
Een onverdraagzaam leven."…
avondgebed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 ergens nog een kus in grijs…
als ik dan buig in licht devote knikken
tot mijn knieën aarde raken
zacht en ongerept
ik ben behept met deze gave
tot ze adem vangt en zingt: een zuiver lied
verdriet is tijdloos, ook na zoveel jaar
ik zoek je, vind je -telkens weer
mijn kind
dit blind zijn schuurt en schuurt
in glasgebonden ogen
waar…
Lara - in memoriam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 De nacht heeft mij in het donker gedompeld,
miljarden sterren omringen mij,
ik voel me overrompeld,
door één flonkerende ster voel ik me vrij.
Ze spreekt me zachtjes toe,
een bekende stem zo dichtbij en toch zo ver,
ze toont mij de weg, maar ik weet niet hoe,
iedere nacht speur ik de hemel af en zie ik mijn ster.…
Heerser op de planken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 189 stilte is geen kunst
als zij het podium eist
voor enkel monologen
de schaduw mist
van in het volle licht
gespeelde dialogen
applaus ontbreekt
de heerser op de planken
in zijn megalomane janken
stilte wordt tot kunst verheven
als de mens vertrouwen
aan zijn medemens kan geven…
Leven loslaten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 Leven
dat onverdiende geschenk
waar je voor knokken moet
soms zo moeizaam investeren
zonder voelbare opbrengst
maar gedreven door
verlangende kracht
ben je bereid een kloof
te overbruggen groter dan jezelf
daar aan de overkant
weet je dat loslaten
de hoogste vorm van liefde is
omdat jij die kunst verstaat
krijgen die je lief zijn…
frans van der lugt haiku
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 in memoriam
pater frans van der lugt s.j.
een tjilpende mus
op de nok van het dak
tot zwijgen gedoemd…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Loslaten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 274 Maar gedreven door die
sterke lieve kracht
ben je bereid een kloof
te overbruggen groter dan jezelf.
Daar aan de overkant
weet je dat loslaten
de hoogste vorm van liefde is
omdat jij die kunst verstaat
krijgen anderen die je lief zijn
de kracht om jou
vast te houden.…
GEDREVEN
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 434 De dichter is in wezen een profeet
Predikend in zwart-wit, geuren en kleuren
Hij weet terneer te drukken, op te beuren
Zijn hosti- eekhoornbrood; een soort boleet
Zijn pil, à la Drion- een vliegenzwam
Voor als de golf van snik hem overspoelt
Als niemand weet waarop de dichter doelt
Hij brullend leeuw is of mak als een lam
Zodra hij proestend…
gedrevenheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 29 de ene genocide is nog niet voorbij
of de volgende
staat alweer te trappelen voor de deur…
Gedrevenheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 Haar telefoon haperde,
steeds belde ze opnieuw
En eindelijk,
toen 'k klaar was met haar,
belde 'k jou, die me append iets uitleggen wou
Maar niets snapte ik
En daar zag ik je,
jij uitgestapt maar,
zebrapad oplopend,
om mij te halen
Die kordate stap,
die gedrevenheid
daar viel ik altijd voor.…
Voor Atje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.112 Moeder ging uit schaatsen
eerst op de korte baan
je wilde meer dan kaatsen
steeds verder zou je gaan
Wat Diane, Ireen en Marije doen
heb jij hen voorgedaan
jij was de eerste kampioen
zij kunnen in jouw schoenen staan
We groeiden op met Atje
zoals met Ard en Kees
als sportvrouw nooit een watje
ging je voor elke race
Nu heb je ons…
Alles wat is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 Met bezonken ogen
Te laat ter wereld
Gekomen, door niemand
Was op hem nog gerekend,
Verbaast hij zich
Tijdens zijn onverwachte
Leven over alles wat is,
Want wie hij zelf is
Heeft ie nooit geweten,
En als er al sprake was
Van een eigen ik, dan is hij
Door iedereen en
Door zichzelf vergeten…
Ria
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 ik had een ster voor je geplukt
ze straalde als kristal en vond haar
vorm in jouw hart
nu ben ik al mijn woorden kwijt
ik zoek ze onder tafel
tussen hopeloosheid en verdriet
het stof vervilt tot kleine beelden
die als je achterom ziet
zachtjes sterven
ze zwerven door de echo’s van vandaag
ik zoek ze en ik ren er middenin
maar ja
daar…
I.M. Ruud Lubbers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Van drie opéénvolgende kabinetten
Was hij de leider en als visionair
Stond hij dynamisch boven de partijen,
Bracht voor- en tegenstanders bij elkaar
Hij had de moed dilemma's niet te mijden,
Was naast ideeënman vooral een "maker",
Dacht niet in korte maar lange termijnen,
Trix' trouwe sparringpartner, man van staat
Het zijn citaten…
Fluistert je naam.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 Een zachte bries fluistert je naam,
voor altijd draagt ze de melodie van dit lied,
diep raakt het mijn hart, ik voel me zo eenzaam,
omdat je zo een leegte achter liet.
Hoe bewogen was je korte leven,
zo jong toen je het thuisnest verliet,
er was nog zoveel te beleven,
maar de draagkracht van je vleugels was er niet.
Mijn hart kent geen lente…
BIJ DE DOOD
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 2.313 je wilt het toch niet wagen
een In Memoriam
een dichter deelt royaal
met taal geschreven
zijn eigen wereld uit
wordt dan gelukkig
opgenomen
in de eeuwigheid…
Smeltkroes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 mens
zijn arbeid toont is
herrie kunst en natuurlijk
weer ons verdiende loon…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 98 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Schaak-mat
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.302 een witte dame
begeerde een zwarte heer
ze had vernomen van zijn kunsten
dat trok haar des te meer
pionnen werden opgeofferd
torens gesloopt, paarden gedood
en lopers baanden wegen
mens, haar nood was groot
ze zette hem, eindelijk, mat
nu kon hij geen kant meer op
hij bood zijn wapen aan
ze sprong er boven op
vurig werd hij bedwongen…
Kunstmatige intelligentie
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 163 Die bot wordt al gebruikt op grote schaal
En schrijft in ijltempo een lang verhaal
Dus vraag ik hem een kloppend snelsonnet
Helaas, ‘kunst'matig heeft echt niets van kunst
Ook ‘matig’ klinkt té positief: hij klunst…