Alle inzendingen over internet: we kunnen

Ze zijn vaak onbeschoft en irritant, Ze weten over alles op te scheppen, Ze liggen ’s avonds op de bank te zappen, Ze worden meer en meer intolerant. Ziet u dit ook en wilt u dit graag anders? Ga dan naar ‘Meldpunt tegen Nederlanders’.…

nabijheid en ik glimlach het beeld zo broos in je gelaat of in dagenverte wanneer, zo licht, ik naar buiten kijken mag heel even zonder geluid vond de tijd de zee in jou en herkende ik het huilen om al het beminnen wanneer is liefde eindeloos, vroeg je, aan het eind van de dag ik wist het antwoord en stierf opnieuw…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

Vergeten tijd ligt achter ons, in angst baren we het leven, tussen geboorte en de eindigheid, we zijn schipbreukelingen van de hemel en de diepten van de zee, we zijn het ontgonnen land, borelingen uit de eierstokken van de zon en maan, de horizon lijkt verder, zeilen bollen minder, blouses minder wit, hét ontbrekende in de volheid…

Toekomt en verleden schuiven nader zonder gevaar en berouw, het maakt niet uit waar en wanneer het verval zich dient, want we zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…

de ander vlecht de loten met lemen wortels in het gras, nectar vloeit uit kristalen wijsheid te ademen uit zelfstandigheid zijn we vrienden in een lot? zijn we van een gelijk ras? krom gebogen in z’n denken waarin hij het meest gedijt?…

Wanneer ik je morgen moet verlaten ontkleedt me van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me je verhalen als ik ooit weer naast je wakker word, zodat ik over je kan waken in het moment van stille dood die tijdelijk wordt opgeschort, laat me meevaren in jouw…

hemel wordt weerspiegelt en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan het tart geluk in elk dierbaar moment waarvoor een naam is gekozen, magisch licht om de schalen van de wereld te breken, kroont zichzelf met tederheid waaruit een nieuw embryo zich met lauwerkransen presenteert,het taaiste ijs als dunne vliezen breken zal, zijn we…

hoe voelt het om weg te zijn, om nooit meer gezien te worden om te weten dat tijd alles zal wissen en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt is het niet zo dat door te tellen tot oneindig alles elkaar aanraakt zacht of stormachtig traag en dan weer razendsnel is er een herinnering of nog iets van het onbewuste van wat wij…

Ieder afzonderlijk individu. Een individuele regenparaplu voor de grilligheden van het levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar die weldra voor zijn mensdom staat. Een vrouwtje of een mannetje onderweg tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na de zonneschijn, maar zo nu en dan een duikelaar na een verwoestende orkaan. Een vrouwtje of…

de waarheid is een lekkende sloep die in de geulen van zeeën verdwijnt wijs naar het wolkendek val neer in het stof roep goden aan beschuldig anderen huiver omdat de oorlog altijd weer begint omdat we de ander verliezen laten we verhalen delen en samen reizen zonder huiver zullen we weten dat we de ander zijn…

zijn gemaakt en droogt het ziltste zout van ervaring op het gelaat, Kijk om je heen, zoals je bent verstaan, we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…

We zijn even. We noemen het leven. Het schuurt langszij. Scheurt het wezen tot het besef voorbij. . We bestaan tot we vergaan. Elk verband verkruimelt tot het laatste restje verstand naar beneden tuimelt. We hopen dat er iets is dat de loper om zal keren. Maar er is geen meesterhand. We zijn zand. . “Druppels”…

Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

Uit het ziende oog van de orkaan wie hem raken zal in afzienbare tijd even een niet waarneembare kalmte in een oorverdovende stilte van ingehouden adem, achter de on-aardse schreeuw, verloren energie komt in vervoering barst open, daar openbaart zich de onneembare zwaartekracht uit de diepzee geboren, zoals we…

Of komen we van ver, om weinig te begrijpen, we blijven op zicht. Blijft het oog van het heelal op ons gericht?…

we zouden uit deze nacht springen alles terugbrengen wat we namen naast het verdriet wandelen we zouden oefenen in hoop volhardend vol leven zijn uit de wrakstukken herrijzen we zouden naar het licht reiken een naam geven aan het verdriet een boot vol liefde zijn we zouden een koor van stemmen zijn leren van onze schimmen onszelf…

Het is - en plein public - a bloody shame Dat Waylon het niet lukte om te zwijgen, Van dat hij hem niet meer omhoog kon krijgen, Gelukkig heb ik daarmee geen probleem. Want staande op de kop (zelfs met een kater) Hang ik hem zo nog in een emmer water.…

Och, zinderende Hollandse zomerdagen van rond de vijfendertig graden zon op tuin en het balkon zoele bloemengeur alom en ach, geen zuchtje wind beweegt de zonnebloemen met het dorstig hart naar de hemel gericht, en o zo tevreden met het blijde verloop van de dag waar de lang verwachte stortbui tussen lag dat het hete stof van de bladeren…

Dat ik me niet langer verzet, tegen de loop van het leven. Tegen het feit dat alles stroomt. Dat ik niet langer weerstand bied, tegen verandering. Tegen de waarheid van de dood. Dat ik niet langer vasthoud, aan gebeurtenissen. Aan de halmen van het stro. Dat ik niet krampachtig wil behouden, waar ik met mijn hele hart van hou. Ik hou…

voor het aantal doden wordt er verwezen naar internet.…

De vraag om softdrugsliberalisering Stuit binnen de regering op verzet Maar onderwijl zijn op het internet Veel drugsoorten meer dan gedoogde nering En als je wat wilt kopen kan dat goed Het hebben van een creditcard voldoet…

Op zekere dag horen we onszelf zeggen: Misschien hebben ze wel gelijk. Vanaf dan leven we in een slavenrijk. Het simpele feit dat we op aarde leven, is ons onvervreemdbaar geboorterecht. Vandaag is het tijd om recht te spreken. En het onherroepelijke vonnis luidt: Eigenaar van eigen leven. Geen knecht.…

we werden "standsvrindjes" wij met 'stadsvrindje' John 'stadsvrindje' John met ons ik vroeg jij deed jij vroeg ik deed we kijken vooruit we kijken naar elkaar om en naar anderen door onszelf door wie we zijn hoe we zijn ik ben bij jou ik leg mijn hand in de jouwe verbonden door vriendschap.…

Wil eerwraak of echt dit kwaad ons land onze aarde soms ook hier vandaag zo plots even niet verlaten, rekent een terrorist, thans een onverlaat zichzelf tot 't grotere goed enkel zijn bedachte voorspoed? Wat scheelt zo'n volstrekt volslagen idioot als vertolker van dit intense verdriet en de dood. Is het nu help uzelf Utrecht zo waarlijk helpe…

Op internet is al gepubliceerd, Wat Beatrix ons dinsdag voor gaat lezen, Dan meldt ze wat de burger heeft te vrezen, Dat doet ze langzaam en gedetailleerd. Ze kan de rede beter aan ons mailen; Zou dat dan ook in haar betaling schelen?…

Door het gebruik voor internet Heeft iedereen er wel eens een gezet, Bijvoorbeeld op uw adreskaart. Om ongelukken te voorkomen Is door de evolutie de staart van ons afgenomen.…

Een preekbuis van de allerhoogste macht roept minzaam op tot stoppen met krakelen over een naam. Het kan Hem echt niet schelen wat men op dat gebied ooit heeft bedacht. Dus grijp ik zeer bescheiden nu mijn kans en stel als opperwezennaam voor: ‘Hans’.…

internet is leuk... vaak ligt men dan ook wel in een deuk sommige mensen leren elkaar kennen en een vriendschap is er al gauw vriendschap mondt al snel uit in : ik hou van jou lieve woordjes en leuke smiles een vrouw trapt er al snel in en heeft het meestal niet door in het begin ze gaat al snel overstag niet wetend...…

V riendschap via 't internet R oept verschillende associaties op I s 't wat anders dan een chat ?…