Alle inzendingen over je lijf

Modder besmeurt het lijf regen spoelt schoon wind droogt lijf en haar natuur kleurt beelden honden doen ons lachen soms blaffen wij terug en met rugwind beleven wij ons leven.…

ooit lag ik op het strand te bruinen in het zand wist ik veel van die kankerlichtstralen, nu weet ik dat wie uva zegt ook uvb moet zeggen stralend gaf ik mij over aan de zon dit lijf genoot met teugen dit lijf wordt bestraald en vecht tegen de leugen…

De smalle ring, de gouden band Schendt niet de naaktheid van uw hand, Gelijk uw stralend lijf niet weet De schaduw van zijn donkre kleed: Uw stralend lichaam lijdt noch weet De schaduw van zijn donker kleed, Zoals geen lijf of stof bezwaart De ziel die door uw ogen klaart: Geen…

hoor zei het lijf tegen het hoofd omdat je nu hebt beloofd samen rustiger aan verder te gaan…

Lieve voeten, benen, lijf, we zijn één! Je loopt maar mee, waar ik heen wil. Nooit laat je me alleen. Ik dank je voor het dragen, lijf, geen beter vriend dan jij en heb je me te vragen, laat mij je dan verstaan wat ik teveel, of misschien wel te weinig heb gedaan.…

dit lijf een hoopje nog van maag en darm van vlees en been en brein een arm gebroken in nog warmend gelig gras een buik gespietst op groenbemoste hoogterotsen dit lijf vol pijn dat wacht duldend en alleen als de dieren op de uittocht…

(in de sauna) als je mij vraagt het te beschrijven zou ik zeggen het had niets om het lijf…

Het binnenste van je lijf is een waar kunstwerk op zich, aderen, klieren, botten en spieren, pezen en wat dies meer zij en weet je dat hele lijf, is helemaal van MIJ!…

De wind blaast hard tegen mijn lijf blijft mij belagen er is geen reden voor wind heeft alleen te maken met warme en koude lucht drukverschil in lagen ik word gezocht door de wind geselt mijn lijf je moet beschikbaar zijn fluistert de wind ook al voel je pijn.…

Maar pijnen, hoe ook ik denk jullie te verkleinen, mijn lijf zegt of ze komen of verdwijnen. Ik dien mijn lijf te eren en te leren hoe het gunstig te beheren.…

Ik weet mijn lief, de winter is op komst, de koude grijpt je aan, maar warm je aan mijn lijf.…

ik zag je lijf zo soepel buigen iets raken dat er niet mocht blijven je stofzuigde gewoon maar je bewoog zo gracieus als in een danseressendroom…

Je bent niks meer dan een lijf. Een lijf dat stil ligt. Ik mis je en ik zal je blijven missen wat er ook gebeurt. Ik zal aan de leuke dingen denken aan de slechte en aan de verdrietige. Maar onthoud dat ik je nooit zal vergeten!…

met rozenblaadjes tekent hij over haar naakte lijf het voelt alles behalve liefdevol gezien haar lijf dat kronkelt over de vloer zij wijt het aan brandnetels langzaam rolt ze zich op met benen tegen haar schoot gedrukt er volgt een ijzingwekkende stilte die niet te doorklieven valt met welke vorm van liefde dan ook…

Mijn lijf blijft liggen. Ineens wordt wat donker is helder. Hij doorziet de onzin van gepieker. Hij ontbloot de wortels van getob. Mijn ziener gaat weer opgelucht slapen. Mijn lijf staat straks uitgerust weer op.…

het bloedende lijf van de avondzon verdrinkt in de koude zee…

ze is uitgevloerd liep haar benen uit haar lijf op zoek naar koopjes…

borst een grote sofa waarop mijn hoofd zo fijn, verpozen kon Ongetwijfeld, Was het dat lijf maar ik weet niet.…

dit lijf vervuld van veile lustgevoelens moet leren dat niet te uiten via opvlieging en secreties op zo’n manier kan een mens met goed fatsoen de deur niet meer uit…

ik speel met mijn pop de kop kapot het lijf zonder kapok zij voelt wie ik ben omdat zij mijn jeugd en leven heeft gekend is totaal versleten van alles weten heeft mij altijd gespaard nooit ben ik dat vergeten streel het gehavende lijf bij haar kon ik echt alles kwijt zij is nog dezelfde gebleven onafscheidelijk zijn wij vergroeid…

met andere ogen dit zachte lijf, mij nog zeer lief is namelijk van mij…

Zijn zongerijpt lijf glanzend en bloedmooi verbeeld brons in zilverzand…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

Blijf, ik fluister blijf, met tonen zet ik je ranke lijf.…

ik heb je nodig met je warme lijf je zacht gesnurk kan mij niet storen ik wil je adem naast me horen ga nu niet weg. Ik vraag je:"blijf" want voor alleen zijn zijn we niet geboren…

Ze versieren zo lijf en leden, Van boven naar beneden, De afbeelding is weleens omstreden. Een tattoo is niet taboe.…

Angst giert door mijn lijf. Ik wil dit niet maar het moet. Van mezelf. En wees hard. Wees het waard, wees mooi. Doe alsof er niets aan de hand is. Het warme gevoel dat ik krijg, De macht en de pijn, Angst giert door mijn lijf. Maar ik kom hier uit. Dood of levend...…

Je bent jong en het leven is mooi maar men stopt je in een kooi en trekt je vleugeltjes uit Dan vraagt men hard en luid hoe het met het vogeltje gaat Wel, die zit in een spagaat De zin van het bestaan raakt uit het zicht in dit onmenselijk tijdsgewricht Het wordt tijd restricties op te geven en weer lijf aan lijf te leven…

de lijnen van haar lijf lopen rond en welig onder mijn tastende handen die haar tot waanzin drijven ik leg het daarentegen machteloos af tegen haar wereldomspannend gedachtegoed bij Bert en Simon sta ik echter weer bekend om rücksichtslos gebruik van korting en de zegeltjes ook filosofen moeten eten…

De donkerte aan het eind van het jaar Die neem ik voor lief Het is de tijd van kaarsjes Sfeer en cadeautjes geven Maar ook van knetterdepressief Voor mij is het geen feest Maar een lijf-aan-lijf gevecht Om weer te overleven…