Alle inzendingen over jeuk OR krabben OR onbereikbaar

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

er was ooit eens een olifant die last kreeg van een felle jeuk hij lag net aan de waterkant en vond dit nou bepaald niet leuk de jeuk zat aan zijn rechterzij en hoe hij zich ook bewoog hij kon er met zijn slurf niet bij want het zat net iets te hoog een mug die hem daar bezig zag bood heel galant haar hulp aan de olifant schoot in de lach…

In Plato's ideeën voor burgers en braven Klaagt niemand zijn nood over wetten voor slaven Wie houdt nou van dieven die jatten als raven Wie heult met de vijand is zich gaan verlagen En bezig een kuil voor de ander te graven Zo kan ik wel doorgaan met duizendéén vragen Wie niets weet van cruiseschependamp in de haven Kijkt ver als…

mijn huis kent glazen wanden spiegels met de blik naar buiten mijn nagels hebben zwarte randen zij krabben de dood van ruiten…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ze hebben geen nagels om hun kont te krabben zou mijn vader zaliger zeggen om vervolgens moeder te gebieden groente en eieren ongezien bij hun achterdeur te leggen.…

Ze heten ‘Leefbaar’, ‘Anders’ of ‘Vooruit’, Ze hebben ‘Hart’, zijn ‘Trots’ of willen ‘Samen’, Maar meestal zit men onzin uit te kramen, Dus weet ik niet wat ik vandaag besluit. Al dat gestem, ik ben het wel van plan, Maar andermaal krijg ik er uitslag van.…

Voor straf geeft ze me jeuk. Slaap kan ik niet vatten.…

ik zeg het poezenkind en gezwind trekt zij haar nagels terug maar toch, heel vlug tikt ze m'n neus in het voorbijgaan alsof ze zeggen wil ik had je kunnen krabben…

Vannacht werd ik wakker door het gezoem van een mug onbewust sloot ik mijn ogen en ging verder met dromen totdat ik wederom wakker werd door jeuk op mijn rug op een plekje waar ik net niet goed bij kon komen zoekend naar middelen om de jeuk te verzachten zat het beestje op de muur te genieten van het maal met een krant op jacht om zijn leven…

Zoals je loopt melodie Dwars tegen de wind Zoals je ogen zwijgen Voorbij de horizon Puur, breekbaar Jouw woorden mijn gedachten…

Verloren in verlangen kijken jouw ogen mij aan handen houden gevangen willen me niet laten gaan Zachtjes teken jij mijn mond als een lijntje in de lucht licht geopende lippen verliezen een diepe zucht Rillend wil ik behouden wat verloren is gegaan teder wil ik omvatten onbereikbaar laat ik gaan…

Je bent zo onbereikbaar, en toch zo dichtbij. Het is raar, Je hoort nooit echt bij mij. Ik droom van de dag, Dat we eindelijk samen zijn. Ik weet dat het niet mag, Maar dat doet zo'n pijn. Ik vind het oneerlijk, Ik vind het zo gemeen. Ik vind het onbegrijpelijk, "vergeet hem" zegt iedereen.…

de maan verduistert loop je alleen in de zon zwartharig meisje…

mijn verlangen en slaan stuk op een granieten muur van onbegrip en waan geen storm noch orkaan kan het harde beuken van mijn onmenselijke kracht opvangen Neem mijn tranen mee als water van het land en laat ze samenvloeien met verwaaiend schuim als zilte parels nimmer geregen tot een snoer verdwijnt verdriet in open zee, mijn hart slaat zeer onbereikbaar…

Wanneer je drie jaar op eigen benen staat en geen relatie hebt en zelfs uit de weg gaat dan kijk je anders tegen de liefde aan Liefde is een groot begrip, maar vooral een mysterie Wanneer weet je of het liefde is of gewoon hysterie? Ben ik nou verliefd of wil ik het gewoon zo graag? Ik wil het niet, maar moet steeds aan hem denken Ik doe…

achter deuren vol met sloten oogt zij zuur verward zo oud achter handen zit haar masker als een muur zo hard zo koud kan haar dan ook niet bereiken met mijn vuur mijn hart … mijn fout?…

het raakt ! gescoord ! klinkt uit elke windstreek samengebald tot een juichend geheel rolt de roep over oneffen en gebroken keien jij struikelt en ik ? ik kijk niet eens om wil de klanken inhalen eer zij de hoek om dansen naar het noorden daar waar geluid nog ruimte kent en woorden nog stilte vinden, vind ik onvoorwaardelijk…

Hij weet het niet Dat hij alles voor me is Dat ik hem elke seconde mis Hij weet dat hij niks in me ziet Met dit moet ik leren leven Mijn dag zien goed te maken door de dagelijkse taken en maar aan hem blijven denken ik wou dat er een uitknop was Dat hij de emoties niet in mijn ogen las om me aan te kijken met een blik van medelijden ik kan…

Onder hoogspanning (A’foort-Utrecht) Written by: Dead Star De ruit spiegelt van opzij De leegte voor, De leegte achter mij Niets is En Alles is Helder en zwart En een schim eindelijk ontwaard Wij zijn alleen, Maar het is al te laat (Dit is hoe het altijd gaat) Er komt geen einde aan de tunnel Twee werelden zonder verbinding…

hoog in de lucht de lat onbereikbaar koud op de top elk pad loopt omlaag eenhoorn zonder gezel ik blik en bewonder kan er niet bij voltooid verleden tijd voor mij.…

Het pad was vrij van obstakels glinsteringen in jouw hand de zon partijdig ik miste haar aan mijn zij een doolhof vol verwarring in het midden een eikenboom die treurt om zijn verval - een misthoorn in de verte - waar zou je moeten zijn in deze nieuwe lente?…

Als je wil er is Maar het doel zo onbereikbaar is zal ik streven naar een utopie Zal ik dan alleen maar blijven hopen…

Samen staan we op een brug in het water spiegelt de zon laat onze schaduwen dansen zoek daar naar woorden om mijn gevoel voor jou te kunnen verwoorden kijk je aan wacht op een glimlach maar jij ontwijkt mijn blik kan niet verder reiken dan hier, je blijft op afstand je hart is voor mij onbereikbaar.…

De straat is leeg geen zichtbaar licht dat tussen stap en donderklap mijn gebeden verhoort. Onzichtbaar tussen momenten groot en klein op de grens van reiken mystiek te zijn.…

Onbereikbaar maar zo dichtbij. Geduld is dan het sleutelwoord. Maar wat als je ongeduldig bent geboren? Elke seconde is me te waardevol om op te geven. Ik zal leren geduld te krijgen. Want je bent me alles waard.…

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet niet bij benadering…