Onbereikbaar
het raakt ! gescoord !
klinkt uit elke windstreek
samengebald tot
een juichend geheel
rolt de roep
over oneffen
en gebroken keien
jij struikelt en ik ?
ik kijk niet eens om
wil de klanken inhalen
eer zij de hoek om dansen
naar het noorden
daar waar geluid nog
ruimte kent en woorden
nog stilte vinden, vind
ik onvoorwaardelijk
aanvaarding
beide armen
schuin in de lucht
reiken spijt en vergeten
naar diep geslagen
wonden, ik luister
maar het blijft stil
zo stil
Geplaatst in de categorie: verdriet