Alle inzendingen over jezelf kwijt OR spiegel

jij hebt geen spiegel nodig om te weten wie je bent na de eerste ademtocht was jij jezelf bekend de traditionele ijkmomenten kleden jou zonder verrassingen de spiegel geeft een vergelijkbaar opponent ogen en lach zijn geen voorbijgaande zaken zij laten in jouw bestaan aan alle anderen hun heerlijke warmte na jij hoeft niet…

de woorden liggen niet voor het grijpen als ik er niet tussen ga staan jou voor jezelf laat spreken je met woorden licht beroeren voordat ik verdwijn het laatste woord is het pijnlijkst ik raakte alles kwijt…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Vertel me eens, heb jij jezelf vanmorgen in de spiegel bekeken en had je weer een rimpel meer of wil jij je haar weer bleken ? Spraken die ogen in de spiegel toch niet dezelfde taal als jij of maakte je spiegelbeeld je dag nog blijer dan blij ?…

Je kijkt en ziet jezelf in de spiegel maar je ziet er ook doorheen Dat is jouw geheim, dat is jouw kracht want jij kijkt na het ontwaken niet om naar de nacht die achter je is gelegen maar jij kijkt altijd naar de nieuwe dag…

heb jij jezelf in de hand of bekijk je jouw omgeving van een andere kant laat je jezelf zien of is het toch een ander misschien?…

verleg je grenzen als je ze overschrijdt of loop jezelf voorbij waardoor ze vervagen verlies jezelf in onnodig gepeins waardoor je vergeet gewoon te leven liefde te geven waarvan je weet als je nu terugdeinst eindig je als gewelf waar heimwee blijft knagen bij elke volgende mijmerij want je bent haar kwijt kunt haar alleen nog…

Ben je ooit jezelf kwijt Zoek in je onvoltooid verleden toekomende tijd.…

Je bent jezelf niet meer klonk het als verwijt wie je vroeger was ben ik helemaal kwijt ik stond er even bij stil en dacht wat fijn dat ik steeds veranderen wil denken mag aan later daarin ben ik altijd juist mezelf gebleven…

het zwartgeteerde vissershuisje de door het zout gegeselde planten het uitgewoonde huis de wapperende was de eindeloze kiezelstranden het roestige ijzer op de doodlopende weg voorbij drijvende gedachten onderweg jezelf even kwijt zijn…

als schaduw in de spiegel die langzaam vervaagt verliest zij zichzelf in haar evenbeeld het leven ontglipt haar jeugdigheid die toekomstdroom verdwijnt in het niets want kleur vervaagt in het licht van haar ogen wij herinneren haar lach voor eeuwig kwijt…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

accepteren tijd voor jezelf is moeilijk te leren…

Een gewone dialoog op een gewone dag alleen het grappige wat niemand zag: was dat ze sprak: tegen haar spiegel. Moraal: je bent niet gek, als je in jezelf, dus helemaal niet als je tegen je spiegel praat…

Al wat je ‘bezit’ blijkt vaak te renderen, als je het in jezelf gaat investeren, als je, het je ‘eigen’ kunt maken. Zo kun je er voor waken, je bezit niet kwijt te raken.…

Die mierse zondag nam ik, je trapte me onbesuisd en ongesuikerd m'n comfortzone uit, de trein naar het Poolse oerbos. Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend, telde ik zielen en dorpsoudsten, dutte ik kadansgewijs in en droomde van wolven in Bialowieza. In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet…

Waar kan je dan nog heen voor zekerheid, Hoe raak je wat achter je meeloopt kwijt? Kan je weer leren met een lichtere tred te lopen, En is het mogelijk om weer fris en vrij te ademen? Ik kan natuurlijk de spiegel kapot gooien, En alleen maar bewegen als er geen zon is.…

't Zijn dropjes uit een bron, Die eindigt, noch begon. De mens wil gaarn sierlijk zijn, Door diamantsteen, of robijn, Opdat zijn rijkdom zij geprezen: 't Was beter dat hij 't recht begon, Om eens te blinken als de zon, Dat zal een andre schoonheid wezen.…

je was jezelf even kwijt grandioos joelend besef je de winterblues is weer voorbij!…

Wie mooi wou zijn, moest vroeger pijnen lijden Maar in de discotheek van deze tijd Kun je makkelijk je hoge hakken kwijt En jezelf van zulke kwellingen bevrijden Waar je na zo’n ruil dat schoenenpaar moet laten Daar zijn specialisten over aan het praten…

Soms zijn woorden ontoereikend ben je alle grip op leven kwijt voel je jezelf onbegrepen. Leven is een diepe strijd door wat mensen overkomt leven duurt geen eeuwigheid. Leef vandaag, wacht niet tot het te laat is, maar wees op alles voorbereid.…

Ik wil je kwijt, uit mijn hoofd, uit mijn gedachten, uit mijn dromen, en slapeloze nachten...…

Zie ik andere mensen om me heen, die gelukkig zijn en niet alleen. Dan denk ik weer aan hoe het was, samen stampend in die grote plas. Of samen genietend van een ijsje, ik mis je zo mijn kleine meisje. Je kleine handje in de mijne samen kijkend naar de treinen. Lekker op pad met z'n twee in een eerste klas coupé. Lekker lang genieten in…

ik zal altijd van je houden, en ik wil je nooit meer kwijt.…

enig verweer Blijkbaar kan dat echt wel ik ervaar het iedere keer Nog nooit zo'n heftig gevoel voor iemand, als ik nu ervaar Maar zonder genoeg respons helaas, helaas, maar waar Na herhaaldelijke decepties geef ik de moed nu maar op En dwing ik mezelf nu maar tot een definitieve stop Mijn gevoelens protesteren en willen je niet kwijt…

Zo kort geleden Zo'n korte tijd Ik kan het nog steeds niet geloven Maar ik ben je echt kwijt Als ik 's ochtends opsta Kom ik uit bed met verdriet Dan wil ik bij jou zijn Maar ik weet, jij bent er niet Nee, je bent er niet meer En je zal er ook nooit meer zijn Nooit meer zal ik in jou ogen kijken En die gedachte doet me pijn Ik denk…

Te vroege lente de bomen en de vogels zijn het noorden kwijt…

Ik ben het kwijt, had het voorhanden ben het zoeken zat, leg het aan banden. Zoek naar geloof wat er gisteren nog was. Ben het kwijt maar geloof me als ik zeg, ik geloof in mezelf, dat is niet verloren. Ik geloof in m’n eigen al ben ik eigengereid Ik ben het geloof in mezelf in elk geval niet kwijt.…

Nu nog schrijf ik later om mij te ambachten in je dromen, mijn torso verfijnd bij deze gedachte maar hoe kan ik je raken wanneer mijn poriën de scherven schreien van achteloze daden waarmee jouw bloemmotief verwelkte in en wolk die kleurloos langs de hemel zwerft…