5303 resultaten.
Schimmenspel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 in een loodrechte omhelzing
blijf ik twijfelend staan
een silhouet volgt mij
ongegeneerd sluipend.…
Mijn deken wil niet meer
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.551 Zacht, stug, hardnekkig
Weigert hij al weken
Mijn lichaamslijn te volgen
En alles te bedekken
Zou de deken zich herinneren
Hoe wij met schaduw silhouetten
De muren deden blozen
Zou de deken haar dan missen
En zachtjes protesteren
Of heeft mijn lieve moeder
Toch te heet gewassen…
Er vlamde schoonheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 schaduw uit het licht van liefde
en draaiden ons nog een keer om…
Mijn schaduw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.606 zonder silhouet
er zijn nog jaren om het tij te keren
met mijn schaduw als enige inzet…
Ontmoet de zwarte kat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 ik spiegelde in glas
zag anderen op
mijn schaduw trappen
zwaaide en keek om
hoorde slechts de
echo’s van hun passen
ben in het volle licht getreden
mijn silhouet is nu
verbannen uit het heden
ontmoet de zwarte kat
loop onder ladders door
het onverwachte heb ik wel gehad
leer eindelijk beseffen
dat alles wat ik doe
mijn schaduw…
KUNST....
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 Het is een kunst
het oog
te verrassen
De mens
te doen
verwonderen
Deze keer:
eenvoudigweg
een tafelblad
Daarop een bloem
noem
het kunst
Het zonlicht
doet
haar bloeien
Valt
daarop 'n silhouet
mijn schaduw
Kunst....
blijft me boeien
telkens weer.…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Voelbaar (2)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 272 Beelden van witte stranden
omarmen mijn utopie met blinkende sterren aan de horizon
terwijl je verlangend knipoogt en verleidelijk naar mij lacht
die dia portretteert de virtuoze affectie
met kaarslicht dat ons silhouet laat dansen tegen de wand
zo voel ik indringend de ingelijste foto op het nachtkastje elke nacht.…
silhouet
netgedicht
3.0 met 50 stemmen 4.537 Ik leg mijzelf in vaste vormen
mijn handen en mijn kloppend hart
verstilt mijn benen en mijn armen
mijn handen en mijn kloppend hart
het ritme doet mij slechts verwarmen
met tussenpozen soms verward
leg ik mijzelf in vaste vormen
mijn handen en mijn kloppend hart…
ik zag je
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 919 het was geen stroom van bloed
maar meer van uitvallen
het leven trok nu het kortste eind
de dood leerde me lopen
in vervaging van het nieuwe
naar onopgemerkt in elders
het spel van spelen
doordrongen in verse lichaamslijnen
op ieder perron onderweg
stapten silhouetten op
op zoek naar een hoger baken
niet in zee…
Silhouet tegen de lucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 177 Na de kap
Van de berk
Met hangtakken
En pellend bast,
Was het silhouet
Tegen de lucht
Nog lang zichtbaar
Op het netvlies
Van mijn geheugen.…
Veren in de wind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 onder veren
kussen dons
bedolven liefde
sneeuwt om ons
en drijft
tussen de lakens
in bed, kasteel
verover mij
je silhouet
danst schaduwen
en ik streel
een glimlach
uit de nacht
wacht
op het ontwaken
van de dag, dan
verdwijnen wij
alleen
de wind weet waarheen…
schaduw in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 289 witte kat
starend
in de zwarte nacht
wit licht
donker silhouet
afgetekend
op de muur
twee katten
wit en zwart,
twee tegengestelden
nu staar ik terug
naar jou,
je brengt mij
rust en geluk
lieve ronkende
schaduw in de nacht...…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
De schaduw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 er was alleen een silhouet
getekend in het felle tegenlicht
er was alleen een schaduw
nooit meer zag ze zijn gezicht
de inkt is verbleekt
alleen de echo is gebleven
van gehate woorden
hardop neergeschreven
overmoedig had ze gezegd:
ik zal je gezicht nooit vergeten
haar geest veegde het weg
het waarom wil ze niet meer weten
nu…
Kaarslicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.189 de schaduw op de muur
bekent geen kleur geen woord
de wenskaart is vervlakt tot
een soort geometrische figuur
die uit haar lijnen beeft bij
elke flakkering van licht
de hoeken (telkens anders
uur na uur) tasten de warmte
af van het bericht
spelen tenslotte open kaart
en kringelen het duister in
met op mijn netvlies jouw gezicht…
Bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 989 Ik mag niets zeggen
dus ik fluister woorden
In de schittering
die kaarslicht heet
Alles om ons heen
lijkt donker en verlaten
slechts een viool
speelt een zachte melodie
Je hand in de mijne verstrengeld
samengebonden, krachtig
je lacht van binnen
waar vlinders huizen
Elke kriebel of iets dat raakt
is heftiger dan ooit
maar in de kilte…
Kaarslicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Spelende vlammen,
Dicht bij elkaar,
Flikkeren zonder samenhang,
Piekende brandstof,
Kleine wervelingen,
Touw met kaarsvet verbrandt,
In de kleinste ruimte,
Een universum rijk aan toeval.…
bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 2.019 in het donker
schijnt 't duister
maar van binnen
is het licht
geeft een kaars
ons iets van luister
en ook vorm
aan het gedicht…
Kaarslicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 (Adem voor mij (II))
In tijd is leven slechts een
fractie
waarin wij alles willen
en moeten doen
Wij willen dus volop geleefd
hebben
De jaren hebben mij ge-
leerd dat
geduld de schoonste zaak is
voor mij
voor jou, ons en iedereen
Wij vormen samen
in flakkering van
het allermooiste kaarslicht
'n perfecte eenheid
Een apothe-
ose…
bij kaarslicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 122 de zon
lichtend en rood
een ballon geland op de stroom
aan zijn donkere boorden
het eethuis
bij kaarslicht
over kreeft en wijn
langs fonkelende glazen
staart een man de avond in…
Achromatisch
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 1.625 de dag gleed als een geest
in de schaduw van de nacht
onaangekondigd vroeg en
veel donkerder dan verwacht
kleuren zijn verdwenen
onder een deken van
plots ingevallen duisternis
slechts rimpelingen in zwart
omtrekken vaag een silhouet
een zijn zonder raakvlak
een pijn zonder uitzicht
voortijdig ontbonden
zonder eeuwige rust…
lakenhal
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 159 de gedachte was lakenhal
staat er niet voor niets op
klein deurtje poppenhuisje
je weet het gewoon niet
of en wat daar achter school
nu heimelijk schuilt
kijk naar dat silhouet
heel droog is je schaduw
wie weet van die open mond
jij ziet geen geluid
horen wij antennes
wie weet wat daar puilt…
Vannacht vertrok ze
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.489 Het vensterraam staat open
verwachtingsvol
de koelte van het licht
ik tintel
scherp was haar silhouet vannacht
van boven af
gegrift in twee dimensies
buiten op de stenen
de maan was rond en
stil haar schaduw
het gras met ochtenddauw
de zon stijgt hoog
vandaag
verdampt de laatste druppel.…
Mijn langste uren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 291 Als jouw schaduw mij verduistert
Dan straalt de zon mijn langste uren.
Fotografisch beeld in één oog op slag.
Dat zijn mijn langste uren in het kort.
Mijn langste ogenblik tegen het zonlicht
Jouw silhouet als model zonder gewaad.
Pronkt in jouw geloof mijn langste dag.
Dit zijn mijn langste uren in het kort.…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 94 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
God moet mij geren zien
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.245 God zei dat ik een liedeke moest maken.
Ik zei dat ik niet kon.
Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven
zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven
en 't lied begon.
En 't lied begon te groeien uit mijn handen
lijk uit de mei het gras;
nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen
stond heel mijn herte rijp van liekens…
Kerst...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 in glans van kaarslicht
schuilt kunst van het verdragen
en verwondering…
Silhouet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 682 het zoeken naar die oogopslag
waar ik mezelf in terug kan vinden
het is meer dan kinderlijk verlangen
ook volwassen zoek ik speelse winden
omdat mijn taken ermee samenhangen
soms voel ik me zeker als vrije man
dan zie ik ook mezelf zoals ik ben
zoals ik speelde in mijn toekomstplan
maar het is de droom nog die ik herken
ik zie mijn silhouet…