Alle inzendingen over kamerbreed

kamerbreed leg ik je neer rol je gewillig uit precies op maat lekker strak als perzikhuid voel je zacht aan masseer je donzig vlak zuig vol verlangen over je heen golven verdwijnen daar lig je dan warm te stralen kamerbreed Uit Luchtig, Lucky mei 2007…

Kamerbreed tapijt van zand en pierebadjes Daarachter prijkt een horizon van zee en lucht De honden zwaaien vrolijk met hun staart Ik zwaai terug…

Het scant je discreet volgt je kamerbreed maar loeit pas als je gepakt vertrékt !"…

Onze premier heeft kamerbreed gepleit Voor terugkeer van de oude handelsgeest Waardoor wij zo succesvol zijn geweest En van de VOC-mentaliteit. Hij wil de Gouden Eeuw dus doen herleven Toen Nederlanders slavenhandel dreven.…

Ook al verlaten nu dus kamerbreed Tal van politici het zinkend schip, Toch heb ik wel waardering en begrip Voor de premier die niet van wijken weet. Als kapitein weet hij hoe of het hoort: Die mag als allerlaatste pas van boord.…

Ik sta hier met twee paarden in de gang Er wordt iets op de keukendeur geschreven En Willempie heeft pizza's afgegeven Die nacht in Brabant duurt me veel te lang Nu roept er een om kamerbreed tapijt Ik kan het niet, ik ben m'n feestneus kwijt.…

Veel zei hij niet zijn blik tuurde in eenzaamheid richting het raam Hij kwam niet meer buiten omdat alles troebel werd voor zijn ogen even vermoeiend werd het lopen Voetstappen dempen in het huis van kamerbreed tapijt achter een gesloten deur…

Deze kamer is onveranderd en toch leeg, dood, het is wonen als in de goot Daar hangen de foto's niet meer, het enige verschil en het is niet zoals ik het wil De kat is groter geworden, net als de planten 'k Lees minder vaak de kranten, maar de rest is nog hetzelfde, en toch klopt het niet meer... van geen kanten Je was alles en…

jaren slepen door het huis mijn kamer en ik zijn één we ademen en kijken in het leven van elkaar ik schrijf en zij leest smalle woorden kamerbreed met indringende ogen diepkijkend in het verborgene van ons geankerde samenzijn ogenblikken opgebouwd uit de nerven van leven in alledaagsheid van bestaan…

Buiten groeien hyacinthen in een kleur die ik niet ken er hangt schimmel op de plinten van mijn kamerbrede pen alle woorden zijn gewassen in de post die ik niet lees droge jus in holle kassen van ontbonden draadjesvlees zijn de bloemen zwarte linten om de armen van een wees wijs mij alle hyacinthen in de tuin die ik niet vrees.…

in een bijbels sprookje verschenen op wonderlijke wijze tekens aan de wand van het paleis van Belsazar ze spelden groot onheil als goddelijke straf voor de verwoesting van zijn tempel vandaag staan de tekens als moorddadig geweld en genadeloze terreur bloedrood en kamerbreed op ons netvlies geëtst we willen ze niet zien en…

Als de laatste dennennaald verwijderd is van 't kamerbreed en het sprookjes-sneeuwtapijt verworden is tot modderkleed, als romantisch kaarsgeflonker vlekken naliet op 't dressoir en de geur van oliebollen hangt in 't hele huis nog zwaar, als door vuurwerk vingerloze handen alle zijn verbonden en de dodelijk verschrikte poes is toch teruggevonden…

een tuin vol vijvers vrolijke fonteinen een paleis met zuurstokoudroze muren klassieke ramen puur blauwe kozijnen men schrijdt er over kamerbrede treden met sierlijke gouden gietijzeren leuningen overal marmer van boven naar beneden zwevend over vloeren met fijn mozaiek langs goddelijkjonge roomwitte beelden oh heerlijke zo verrukkelijke…

Kamerbreed is mijn verdriet. De laatste bezoekers en de bloemen zijn voorbij gegaan. De gang blijft wit en de deur. Alleen de wierook ..wacht.…

de argumenten kamerbreed muren verf je licht doorzichtig gordijnen schuiven de moraal het uitzicht is voorzichtig ik mocht het slapen bij je leren woonde je toen nog niet uit eerst tasten, voelen en proberen je lichaam was voor mij de bruid we lieten ons niet meer bekoren kleedden liefde te veel uit de verbazing hebben we verloren…

HoofdPiet zit zuchtende te wikken achter verdonkeremaande kantelen misschien moeten we negeren delen zodat we ieder een kunnen strikken want wie kan het nog langer pikken zonder schuldig te zijn aan helen dat het ons geen pepernoot kan schelen of ze kamerbreed bolletjes slikken tijdens deze malle molen fancyfair waarbij algemeen voldane…

groeten en ontmoeten heb jij het belangrijkste woord op het maagdelijk papier gezet daaraan gehecht de fleurigste stukjes leven vol sfeer die snel herkenbaar lijken uit de meest nabije werkelijkheid omdat woorden ziel geven aan de taal die we gebruiken ook waar we wonen hangen onze dromen geen gewone maar juist uniek in hun kamerbreed…

wonderlijke weg streeltjeszacht haalt zij haar hand over mijn hart dat sneller slaat zij ademt, huilt, hoopt met gesloten ogen vraagt zij om liefde een liefde sterker dan de dood ik vouw mezelf zorgvuldig op Mick Jagger en She’s a Rainbow kleurt lucht in regenbogen nooit zag hij iemand mooier dan zijn muzenmeisje ik breek in duizend stukjes kamerbreed…

bruin gebrand trekkend zo vrij en blij door het vlakke land lichtelijk van ruimte en natuur ontheemd genietend in de wei van het grazend vee van alle dieren op het land groot of klein, tenminste als ze ergens op de wei nog zijn, met enig geluk zien we ook nog hert of ree je staat verstelt van alle pracht in kleuren als een bont geweven kamerbreed…

De bieb in de binnenstad was een verlokking Niet omdat De gestolde inkt De flitsende ruggen De sleutel naar kennis Tussen de regels lag te rijpen Niet omdat De leeszaal me met een woeste vrede vervulde Verslaafd aan het geritsel Het kamerbreed tapijt De oogopslag van een zuchtende studente Bleef ik me laven aan de taal Flarden van…

Een angelsaksisch kleed van hogerhand geweven ligt languit kamerbreed bezaaid met tuinen vol vertier van 't Britse buitenleven. Met altijd weer dat home-gevoel: iets van een thuis, een eigen dak, tot in je ziel op je gemak van Dorset tot aan Liverpool. Het is wat Albion me geeft.…

ik wenste mijzelf een lentedag vol bloeiende violen een zacht geurende meisjeslach in ontluikend groen verscholen ik wenste mijzelf een lentekleed vol blauw geel groene bloemen prachtig kleurend kamerbreed waarop bijen zachtjes zoemen ik wenste mijzelf een lentezon gespiegeld in het water waarin ik mij steeds warmen kon tussen eenden…

beschikken extenties zoals jezelf online uitsmeren over een aantal pagina's die je niet kan onderhouden omdat je de handen al vol hebt terugbladerend om je kern ergens op te slaan op het punt dat je naar buiten treedt kom je jezelf ergens tegen in het midden zoals je linkerhand de rechter nadoet om zichzelf te imiteren je voelt je dan kamerbreed…

mijn rug zonk in een leren kuip de nek achterover in een boog van glazuur zo keek ik naar flarden en flitsen de bonte poppen van de lentemode op een nageldun, kamerbreed scherm ik koos voor een moderne snit met golven die zich in grillige bochten wringen weerborstels die speels uit mijn kruin priemen de kapper belooft een wonder een gelaagd…

tot streling kromt, en vingers traagzaam in beweging komen, liefkozend eerst, dan speels en dartel plagend, behendig vingerwerk breit wolligheid tot lust zij vrijt zich op aan het vertrouwd fantasme dat in haar aders ruist als riet gegeseld door een storm van hunker en verlangen in zachte aanzet wordt het hoogtepunt nog uitgesteld het kamerbreed…

Zomers lang Kamerbreed Verdroeg ik het dol lawaai van de dwaas Las de les van wachten op de schicht Het bedwelmend inzicht Dat ik niet langer verwacht Tot ik val In de modderkuil In de oven die mijn knoken likt en slikt. Het gemijmer zuigt kleur uit mij De rijpe inval De appel die bloost en lonkt naar mijn tanden.…