Alle inzendingen over kans OR pijn

Gods genade is mateloos groot voor elke berouwvolle geest zó onmetelijk ruim dat zelfs Satan vergiffenis van Hem zou krijgen indien deze zijn eigen aard vergat zich wendde naar ieders Heer.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Het leek zo simpel maar de weg was stijl zelfs voor een waaghals een diep ravijn je kan je verstoppen en de pijn laten maar het gaat zoals het gaat was er een kans voor deze koortsachtige dans de muur te breken die ons gevangen houdt dus ga nu maar liefste ga…

De oorzaak van dit allemaal Is gewogen op de liefde-balans Het is een woordeloze taal En iedereen heeft een kans Een kans om geliefd te zijn En lief te hebben Doe de liefde toch geen pijn Door tussen de mensen rond te zappen…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ik zag in het donker van je blik angst en pijn vooral heftige schrik voor het onverwacht stilstaan na gestaag vooruitgaan ook volumineus geluid na iel hoge tonen contrast in alles of niets een draai zonder gepaai met geluk dat maakt je kleine kans nog eerder stuk…

ik struikelde met pijn en moeite hervond ik mijn balans maar die kans werd mij maar een keer gegund voor ik echt duikelde ik wist dat mijn bestaan alleen nog met variabele balans kon door blijven gaan het was een schok om eigen broosheid als limiet te moeten ervaren want in de taal die mijn lichaam sprak bleef hierna ook geen enkele…

Angst om alleen te zijn Alleen te blijven En je leven te leiden in pijn Angst om te vallen Niet meer op te kunnen staan Alleen in een donker gat te zijn Angst om te falen Niets meer goed te doen En alles om je heen te verliezen Angst om foute keuzes te maken Wanneer je de kans had Ergens voor te mogen kiezen…

daar waar grenzen zijn beton en prikkeldraad onoverkomelijke pijn graaf ik mijn gat in het zwart van aarde dat alles heeft gehad in rood van bloed het weten en toch alles weer vergeten reik mij je de hand aan de ander kant die ik kon bereiken maak me vrij dan gaan we samen voor een nieuw kans…

Verwijder de taal welke schuilt onder angstige zinnen en ontloop de kans op menselijk falen oprecht alleen is de pijn geschreven achter de naam op het lijstje tussen koffie, snijkoek, en oh ja ook nog tabak kus, mooi mens, adieu ik ga boodschappen doen lopend ...…

Je hebt mijn vertrouwen beschaamd en smeekt om een tweede kans, met veel pijn en moeite heb ik je vergeven. Maar elke keer als je de deur weer uitgaat vraag ik me af, waar je naartoe gaat.…

Morgen schijnt de zon weer is je geest helder lig je 's nachts niet wakker doet je lijf geen pijn meer is er kans op beter is het nieuwe maan ben je weer springlevend is je hartslag rustig doe je weer gewoon is er hoop of niets meer anders niets meer niets ------------------------------- uit: Chrysallis nr. 5, 1980.…

De kou trad binnen In mijn Uitgebluste lichaam Beetje bij beetje Bevroor Mijn innerlijke ik Ik vocht niet meer Maar liet Mijn angst langzaam gaan Vallend in een dieper gat Wist ik Dat er geen begin of einde meer was Doch ergens in al die pijn Zag ik De scherven van mijn ziel Zoekend naar elkaar Om mij Een nieuwe kans te bieden…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Smartelijke en zoete pijn 't beheerst mijn hele zijn niet in staat te ontsnappen of uit dit leven te stappen Een pure zelfkastijding Lichaam en ziel uit balans gevoelens zonder kans hart uit borst gescheurd en telkens weer verbeurd Een langzame vernietiging Een pijnlijk traag sterven de ziel vol met kerven niet meer uit te wissen…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Het Kruis is veel te waar om mooi te zijn een leven krijgt geen kans je loopt met vragen. Je voelt een oude bekende pijn het is nog dichterbij dan bij jezelf. Dat kan je niet verdragen. Het Kruis is veel te mooi om waar te zijn. Een leven dicht bij God. Het Kruis is zo dubbel zo absurd en zo gemeen.…

Veel pijn heb ik je gedaan, en toch liet je me, mijn eigen weg inslaan. Jij gaf me die kans, om voor het eerst, in mijn leven, te voelen, hoe het was, om op eigen benen te staan. Jij bent mij blijven steunen, weer, door dik en dun. Dat is voor mij echte liefde, de kans krijgen, om te groeien, om weer verder te gaan.…

Te vaak gekwetst, te vaak ook pijn, heb ik het soms iets gemist? Liefde hoort toch mooi te zijn, maar het lot heeft nu beslist. Ik gaf de liefde nog een kans, de laatste wat mij betrof. Eerst blonk mijn hart, nog van zijn glans, nu ziet het alleen nog dof. De pijn nog scherp in het geheugen ga ik verder met frisse moed.…

bestaan jij pakt de kans om met ogen en handen circulatieverbanden te herstellen naar harmonische balansen wil melker 21/05/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

soms zou je even willen huilen je voelt dan zoveel pijn je wil dan ergens schuilen en warm geborgen zijn soms zou je even willen huilen maar dat lukt je niet dat komt van al die jaren dat je hebt gevochten tegen je verdriet soms zou je even willen huilen ook al is de kans nog zo klein wat niet is dat kan nog komen maar het lijkt je wel…

blind ben ik voor woorden die kleurloos als het gas mijn hart niet meer bereiken doof ben ik voor klanken die zingend als het glas mijn oren steeds ontwijken koud blijf ik voor bloemen die geurloos als het water mij niet kunnen bekoren wars ben ik van dromen die dwingend als een kater mijn evenwicht verstoren geef mij de kans…

Hang mijn hart maar in de wilgen Dan heeft het even tijd Om eens lekker uit te hangen tot fris van wild verlangen ik het in mijn borstkas splijt Mijn hersenen, wat rafelig uitgestreken en gevouwen zitten weer netjes in de plooi zodat ik geen verwarring strooi en ik mijn hoofd weer kan vertrouwen Eens krijg jij de mooie kans om mijn hart…