Alle inzendingen over kastanje

mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een kraaienveer het deert me niet want al mijn doden zingen en herfstblad valt als bloesem op mij neer dan huppel ik een oude lente binnen waar vreugd bestond uit stampen in een plas en schoonheid, glans van een kastanje…

die kastanje: Daarvan kan je De blâre' al tellen! 0! o! daar begint Die woelige wind Ze te vergaren - - Goud! goud! is het ooft. Over mijn hoofd Rollen de blâren! --------------------------------------------------- run: gemalen schors van eik gebruikt als o.a. strooisel…

in hanepoten binnen paddestoelen hazelnoten de krant die dan bericht over ene Anne Frankboom Ik dacht welke ster heeft zich buiten mij in soap of serie of misschien als mannequin danseuse dan wel zangeres plots glorieus opgericht Zelfs haar stam erbij vermeld tot bij beter lezen het woordje bijl opviel en dat ze willen omzagen de kastanje…

Vannacht was ik wakker, het waaide, regen striemde de kastanje terwijl het al licht werd, de nacht had geen rust gebracht. Ik wist wel hoe dat zat, ging slapen en ontwaakte in een stille morgen wit van verdriet. Men kan niet blijven zeuren. De pruimen ploffen rottend van de bomen, in de koude tuin worden de kleuren snel ouder.…

Het sonnet in het Noorderplantsoen Er valt een diepe sneeuw van de kastanje. Ik zit moe op de trappen van de vijver, staar naar het water, de fontein, becijfer hoe diep de bloesems windstil, wit-oranje, het asfalt met onhoorbaarheid bedekken. Het zou een offer kunnen zijn, aan wie dan - stilte.…

is het kastanje bruin of morgen blonde lokken je haar staat springerig omhoog ogen dagen uit tot gokken je blik is zelfbewust het nonchalante lachje woorden stellen me gerust je lichaam zegt ik mag je ik raak je met onzekerheid op de haargrens van verlangen ik kus je voorhoofd zacht mijn vingers langs je wangen je ziet in mij het kind…

scherp geurt de aarde, geeft diepste geheimen prijs langs het spoor van mollen, die rul en kruidig hun sterke sporen trekken, door de malse, verse grond verdord eikenblad ontmoet nu een vroege kastanje, de gazige libelle tekent silhouetten, gevleugeld als papier is zij, ze fluistert de wind blauwglanzend ijs versmelt de pool, gletsjers…

zie ik een beeld op ansichtkaarten van Drenthe en ons dorp dan zie ik huizen met rieten daken met als decor in 't groen als was het voor het plaatje de eeuwenoude eik kastanje in de bloei en wasgoed langs het straatje beschermd is nu dit dorpsgezicht voor "nieuwe rijken" heel wat waard voor mij de langvergeten warmte van voeten om de…

, de kastanje, schildert in witten, scherp gestoken op azuur, een dromende wijdse, wollige wolkenwereld, de stoere noorderwind blaast de hemel schoon, boven de stad wordt het fris, luid en helder, elk stil geluid kun je nu van heel ver horen, zoals al die groepjes duikelende, buitelende mezen, ze troepen ijl en zacht twitterend samen in…

De appel- en kastanje boom, beginnen reeds te botten en onder de forsythia vrijen twee vlindermotten. Dit wonder der geheime kracht, in schepping opgesloten laat de mens verwonderd staan, de kleinen en de groten. Ik vraag mij af: wie heeft toch wel dit in elkaar gezet?…

in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen zetten, dagelijks geluk van rust en geborgenheid; thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd, wilde hop lager de varens, oude mossen, witte lelies de trap hing moederziel alleen; boven was gezonken in de hel van geweld en haat een rode kastanje had als…

in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen zetten dagelijks geluk van rust en geborgenheid thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd wilde hop lager de varens oude mossen witte lelies de trap hing moederziel alleen, boven was gezonken in een hel van geweld en haat een rode kastanje had…

in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen hadden gezet; dagelijks geluk van rust en geborgenheid; thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd, wilde hop lager de varens, oude mossen, wilde lelies de trap hing moederziel alleen; boven was gezonken in de hel van geweld en haat een rode kastanje…

boodschappentas Mijn warenhuis, elke dag een feestelijke dans In de tuin een kastanjeboom Waar de klanten na sluitingstijd langsgaan Waar `s avonds aan de voet het gebabbel valt Dat de geliefden komen oprapen In het water huiveren zijn takken Zijn groen waait naar onze fluiten Terwijl de vlam van morgen In de hemel daalt Knikkebolt onze kastanje…

Daar heb ik gewoontegetrouw de winter overleefd, vlak bij een oudere tamme kastanje. In en op deze plek vond ik mijn doop. Ik heb de tijd beloofd te wachten om de zomerloomheid te gaan verwelkomen.…

Bij elke stap dansen haar lokken een dans van kastanje. Ik laveer mijn wagentje bij haar in de buurt en even zie ik haar ogen: druppels uit de glazen zee. Ik schrik van het stilgevallen kind geklemd tegen haar borst en van de grote bolle bruine beer die in haar winkelwagen troont. Naast haar waakt haar vriend aandachtig.…

Op het grensvlak der Provence in een atelier in Saint-Rémy viert men staand op een receptie de grote Prijs der Poëzie Diezelfde bonte avond voor een zeldzaam stille nacht kwam als vluchteling een alpenkraai gevlogen naar de westkust van Bretagne met in haar rugzak een kastanje als talisman om niet varzakend te vergeten waarvan zij…

Jij kastanjeboom, wat ben jij gegroeid al vanaf jouw en mijn prille leven als een kastanje in de grond had men jou geplant Zoveel herinneringen aan jou heeft alleen deze vrouw Je stammen zijn nu zo dik groeiend vol met bladeren omhoog wat had ik met jou een schik ik kroop met een plankje naar de regenboog boven in je kruin, in een boekje…

Achter de kastanje die krankzinnig is geworden van de brullende merels, heel mooi zoetgevooisd melodieus maar toch als woedt er een uitslaande orgelbrand in de kathedraal (komt allen nu samen met blus dan wel spade, geen kelken Aärons geen klokjesblommen!…

De eeuwenoude kastanje, zo groots en wijds, tekent zich majestueus af tegen de avondlucht, een subtiel vleugje van witte zoete jasmijn, plaagt en prikkelt het intens verlangen naar een tere, zachte, zoet geurende jonge huid, terwijl de witte Poolster glanst en blinkt, ach, de Poolster, ze is klein, zo onopvallend, maar ze bepaalt nadrukkelijk…

stierf een langzame dood met de jaren verstikten haar wortels tot zij niet meer ademen kon en al haar groen verdween haar standplaats is bij een kinderboerderij daaraan een theetuin met terras een blikvanger was zij ongekend en ook een schaduwbrenger na haar heengaan werd zij ingekort haar stam en enige takken bleven het was nogal een…

Het is een soort kastanje, echt een groter dan drie voet hoog boom en meteen een soort poëet, een heuse manlijke draagpilaar vol houten ringen mooi vertakt, de zijtakken, zijn stam twee containerbreed met name het royaal positivisme goed in de aarde geworteld gewoon ergens tussen straatstenen natuurlijk vaderlandslievend.…

Er kwam een man langs met een kind met gitzwarte ogen hij had schelpen in zijn zak, een kastanje en beukennoot. Zijn mooie glimlach kwam even binnen ging niet verloren. Hij streelde onze hand niet bang dat wij niet echt waren. De minuten werden plots een soort eeuwigheid van ooit.…

Maar de logge en zware blaren Van kastanje en van plataan Trekken met de stoet niet mede, Willen liever rust en vrede Dan te zoeken de gevaren Van dat zwervende bestaan, Van die kleine blijde stoeten; Die zo los van zin en voeten Even maar elkaar ontmoeten En met vreemden verder gaan; Die in wijde vrije kringen Springen, als de…

De tamme kastanje bruin als een berg De wind blaast uit vele kinderkoppen En de staart van de kat doet de rest.…