Alle inzendingen over katten OR klieren

Ik zelf, ik wacht op inspiratie Hij niet, hij ligt al lang en breed weer aan mijn zij De luiste kat van onze natie Lamlendig uitgestrekt En gapend van verveling Rolt hij nog even om Hij merkt wel dat ik nog onrustig ben En nog te veel beweeg Hij is dan wel een kat maar Zeer beslist niet dom De nagels aan de poten trekken krom De motor…

Steentjes, korreltjes Onder m’n voeten, tussen m’n tenen Aromatische geuren Verstikkend, bevrijdend Haastig ren ik met het schepje naar de kattenbak…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

de nacht is mijn kat op trage poten ze woont in een wit kasteel met dikke muren die kluisteren als we buigen naar zware wind sterrenbeelden vallen uiteen in ovale ogen breder dan de maan het verre licht, fijn wit zand ooit valt alles uit elkaar zweeft alles zacht met iedereen ik raak de dag hij is van steen…

Begeerte is in een kat sluipt op mijn tuinmuur geen vogel te oud…

Hij is soms zo'n kattekoppie, mijn kleine Droppie Hij was de eerste kat op dit pleintje zijn prive, zijn terreintje Hij is zo geweldig lief en gezellig Hij maakt het soms wel erg bont, gromt,als de deurbel gaat, als een hond Hij geeft mij veel plezier ik hou van dit heerlijke dier…

Dat zijn dus mijn vier katten, Een leuk stel apart, Ik leg ze graag in de watten, Maar ja ze hebben dan ook mijn hart.…

ontdek de hemel in het licht van weten sla de trom om de oren van staal nog nooit zo lekker gegeten in jouw onmogelijke omhaal van taal recht is de bocht in tuinstad vuur uit water dat vliegt op slag ruig onder rokken als dat weert waar vind je deze eigenwijze lach als zes negen blijkt te zijn in bossen vol seringen van geluid lijd dan…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Je hoort vaak de onmogelijkste verhalen Van mensen die een huisdier binnenhalen. Omdat ze natuurlijk gedrag niet kan uiten, Gaat poes zich vaak te buiten Door kattekwaad uit te halen. Het was haar ultieme droom Nog eens te klimmen in de hoogste boom.…

Wanneer ik zo terloops de kat bekijk terwijl zij op de sofa ligt te slapen, voorafgegaan door levensgrote gapen, dan denk ik vaak ~wat heeft die poes het rijk~ Zij hoeft haar kuch niet bij elkaar te schrapen. Er staat voor haar steeds binnen pootbereik een bak met voer, een vorstenmaal gelijk.…

Wahlaia steenbokken enkelstreepsgrasmuizen schaap of een rat Waarom dan ook nog die tuinonderschijtende vogelvermoordende stiekeme kat ?!…

Nee, dat is te zwaar voor een oude kat.…

Vlakbij zie ik -mijn ogen worden almaar zwakker- een kat lang uitgestrekt in al haar gaafheid zo liggend of zij nog warm van leven is -de zekerheid van het pas gebeurde- zo ontroerend zo eenzaam als de aanblik van een mens zijn kan neergeworpen op het macadam bijna.…

verzorg je hond/kat optimaal jij krijgt een beeldschoon dier onze zwartwitte kat het bewijsstuk breeduit liggend nu voor de kachel hier geef eens een gekookt maaltje van bijvoorbeeld kabeljauw zij ruikt het van verre bij het bereiden ineens een enorm geluksmiauw let vooral op het juiste gewicht eventueel obstipatie…

Een kleine, verstoten zwerver, heeft geluk gehad. Eindelijk heeft een nieuw thuis, een verloren kater welkom gevonden.…

We zagen je liggen op de warme plavuizen niet langer als een bolletje maar languit als een gevelde krijger. Later op de dag stond de zon aan de zenit, majestueus en verzengend en koos jij voor de luwte van de koele varens want lijden deed je solitair geen klacht of gejank al konden we je ogen lezen Spring nog een keertje Cammi, toe, over…

wij hadden thuis een cyperse een brutale, maar o zo lief Joekeltje kakte op de trap en als je er iets van zei of haar te eten gaf dan spinde zij zachtkens, vol begrip dacht even na, miauwde 'verhip' maar zag er niet vanaf Joris, de kater van de buren wilde haar gedrag niet langer verduren en na een brutale haal over haar neus bleef voor…

't Gaat heel goed met Lijs Hij miauwt hard in mijn boekenkast Maar ik heb geen last van zijn gekrijs Soms begeleid ik'm hier thuis, aan't klavier…

Zing, J.J.L. ten Kate, Ten aller vromen bate!…

Man kijkt naar vrouw, vrouw let op kind, kind ziet de hond, hond kijkt naar kat, kat loert op muis, muis kijkt naar brood.…

Moeder rijgt kralen aan eindeloze kettingen naar haveloze broertjes die geheel taalloos in leegte zitten te klieren zus laat een boertje genieten van de zon een schele suikerspin verandert vader in een brutale aap zonder manieren tandeloos op het Amsterdamse balkon is het gezin van de taal, thuis.…

Kom even, Laat me leven Door te geven Jij, ja, jij Kom naar mij toe Doe niet zo, Wees nu hier, Jij vervelende klier, Lach jij nu een deuk Zo vind ik je niet leuk, En dat weet je donders goed Kom nu even Laat me leven Door te geven Duurt niet lang, maar even.…

De kat van nummer zeven gaat elke dag naar nummer negen Daar komt hij zijn poezenvriendin tegen en samen wandelen zij door de stegen Maar op de dag ging het fout De kat had het aldoor zo koud Ook had hij het flink benauwd Poezenvriendin kwam met vlugzout De kat van nummer zeven begon langzaam te zweven Zijn ogen zwart, begon te beven…

Bolletje wol, maar dan beweeglijk, dik en lief, mijn kameraad. Grappig zacht, maar ook karaktervol, rond en macho, veel kattekwaad. Robbertje vechten, maar vol tederheid, stevig en vlug, mijn kattebeest. Zalig lui, maar niet onachtzaam, pluizig en stoer, ondeugend geweest. Rondjes draaien, maar uit zottigheid, klein en warm, mijn troetelbeer…

Roerloos bekeken, dode kat, ongeruste stemmen. Het verkeer raast voort.…

koninginnedag het portret van de prinses siert tweedehands kop moren meer moren wel met twee woorden spreken normen en waarden de donder rolt - en het regent ook binnen uit alle klieren de zwijger verliest vierhonderd jaar later - pas van de prater een witte anjer een zelfoverwinning - in een kopje water…

Als knieën verkrampen en benen stotteren, verstijven spieren en schrompelen klieren. Als wervels krimpen en knoken kraken, lacht magere Hein in je suffe brein.…

Zijn magere kop raspt soms over mijn tong, en praat maar zo vertraagd dat men het nauwelijks verstaat: hij noemt mijn klieren liefde en ik hou van hem. Ik ben blij dat hij bestaat. --------------------------- uit: 'In de piste', 1984.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…