1965 resultaten.
Dodenherdenking
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 177 Een monument, een symbool van het lijden
Van een oorlog uit grijze tijden,
Die een verbeelding is van ons gevoel van spijt.
Wanneer het volkslied klinkt
En de vlag weer halfstok hangt,
Verzamelt zich de massa in medeleven
Om het monument op de Dam in respect te beleven
En worden de slachtoffers in stilte bedankt.…
bloeiend verval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 kleurige bloesems
bloeiend verval
vallende zaden
zaaiende wind
wassende groeisels
bloemend gewas
kleurige bloesems
bloeiend verval
vallende zaden
zaaiende wind…
een voorbode
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 425 ik aanschouw
de dode
een mens
als voorbode
voor mij
plots
een monument
doch hij leefde
in de eeuwigheid
een moment…
NATUURLIJKE MONUMENTEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 Moeders en bomen *
verdienen monumenten
natuurlijk geen beginnen aan
- er zullen te veel van komen
en daarom maakt iedereen
voor zijn moeder een
monument in zijn hoofd
naar eigen wens
dat staat niemand in de weg
en blijft altijd staan
bomen vallen om –
als ze goed ziek zijn
of slecht geworteld –
door de wind
leggen zich neer…
Consequenties
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 De consequentie van het levend feit
dat ieders naam staat op z'n vingerspits
is: Let op! Hier leeft een unieke flits
in een domein van soevereiniteit
De consequentie van het levend feit
dat wij aanraakbaar en gevoelig zijn
is: Let op! Respecteer de scheidingslijn
pleeg geen invasie, handel met beleid
De consequentie van het levend feit…
Restaureerde zand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 heb met
eigen handen
een monument gemaakt
restaureerde
zand met water
als cement
modelleerde
naar verhalen
uit hun herinnering
die ik opving
toen ik woelde en
het vroeger leven voelde
geen luchtkastelen
maar een vaste burcht
met muren en kantelen
vergeten waren
tijd en plaats
tot ik de zee zag komen
mijn monument
weer…
Nog meer modern verval
gedicht
2.0 met 44 stemmen 9.030 Hoe vaak wordt van 'verval' gepredikt
Maar ach, verval is het pas echt
Wanneer een kind 'n kip ziet lopen
En dan "Kijk daar gaat 'n Nugget!" zegt
--------------------------------------------
uit: 'Dichters in de Prinsentuin', 2005.…
Wuham - Coronavirus
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 654 België heeft een corona patiënt
Maggie zegt : er is een medicament
dat kan genezen
ook voor Chinezen
en krijgt in Wuham haar monument!…
vogels sterven langzaam uit
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 576 de zwaluwen troepen samen voor de aftocht
trekken met hun verleden naar het zuiden
de vunzige lucht is drachtig van bange dagen
onweerswolken nopen ons te wachten
op de stille komst van nieuwe ijstijden
wij die zijn uiteengerukt door het lot
tellen in onze handen de schaarse sterren
en onze voornemens voor de komende week
we schreven brieven…
zonder titel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 484 niks en dat is al
want wat u leest, alhier
is de vrucht van mijn verval.…
Zonsondergang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 465 Ik keer terug
naar de zonsondergang
Waar ze zomaar verscheen
en ik toekeek vol leven
Roze lucht
Koele bries
Witte paarden
Hoefslagen om me heen
Mijn lichaam is blind
...
Ze komt me niet redden…
huiselijk lot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 412 de bakstenen vorm doet denken
aan het huis dat ooit bestond
en het door haar deur verstond
mensen warm te laten passeren
voor wat gezelligheid binnenin
de gebakken gaten vandaag
ontkennen het verleden, toen
de ramen nog juist konden passen
ook al stonden ze wagenwijd open
zo ver als haar scharnieren plooiden
er is ook geen brievenbus meer…
De schoonheid van verval
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 209 laat de oude bomen mij
opnieuw verleden geven
als ruïnes die nog huiveren
in verlaten land
oude schuren armoe spreken
in de stille dorpen,
harken aan de kant
oude handen met hun vouwen
dunne haren grauwig grijs
boven de versleten ruggen
verdroogde huid in vochtig huis
laat dit alles overstemmen
wat perfectie heet,
het niet meer…
Verwaterd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 260 jouw vijver is een modderpoel
vissen kijken dood in je ogen
aan de rand vangt nog net
een straatgebonden kat
de schellen van een kikkerwicht
uit het blauw beneveld nat…
De Dom van Keulen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Ze ziet het ongelovig aan
Ze komen uit donkere stegen
Helaas kan zij zich niet bewegen
Ze zou fel alarm willen slaan
Ze kunnen haar taal niet verstaan
De kruisridder greep ooit de degen
Streed tegen Alláh, nee veel zegen
Bracht dat niet Bijbel versus Koran
Uit roosvensters stromen de tranen
Het lichaam toch heilige tempel
Werd smerig…
Gave maantjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 559 In een bad als een gemankeerde baarmoeder
kijk ik terug en reminisceer,
het gedaas, de grijperige maanden,
de hele winter of discontent.
Er was het meisje met de rode laarzen
de neuzen waren versleten maar
de maantjes van haar vingers waren gaaf
En later zat ik aan haar bed
en lepelde vermoeide wijsheden binnen..
een frêle bosnimf op ziekenhuiswit…
restafval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 niets gooit zich weg
en bewaren is geen optie
plastic en blik op maandag
verzameld werk
in een spoor van achterlaten;
lege dozen
een notitieblok zonder aantekeningen
een gedicht aan de rand van taal
twee helften
van hetzelfde potlood
bossen zonder uitgang
een huis dat zich ruimt
voor een dood die wacht…
HET
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 30 het houdt van verval, het trage ontbinden,
de graduele neergang van orde tot aarde,
water en slijm, het kleven van woorden
aan handen ontdaan van hun grip, vuur
dat vreet aan molm, gebinte van kerken,
donker gewemel diep in een crypte, barsten,
glasbreuk, stofwalmen, krakende vloeren, steenslag,
roest, gelig vet in de kromme hoek van het blad…
novemberluchten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 144 novemberluchten
zuchten
over grijsheid en verval,
toch is
leven
overal.…
Muur der Namen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 Het is niet direct
mijn zaak, maar toch…
In het luchtledige van aantallen
waren zij verdwenen, opgegaan
in anonieme lijsten
zonder gezicht voor mijn lijn,
die ongevaarlijk geacht werd,
mijn ouders te jong,
mijn grootouders heb ik
gewoon gekend.
Ik trouwde een vrouw
die wel
verbonden is
en zij maakte het verhaal
tot wereld voor mij…
herdenking slavernij
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 348 mits ze voldeden aan wat dominee vroeg
De witte slaaf was goed voor de nering
ruimschoots beschikbaar zonder investering
Wie bouwt een monument voor déze slaven
Versleten, vergeten, naamloos begraven…
Slavernij, altijd en overal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 mits ze voldeden aan wat dominee vroeg
De witte slaaf was goed voor de nering
ruimschoots beschikbaar zonder investering
Wie bouwt een monument voor déze slaven
Versleten, vergeten, van de armen begraven…
waterloop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 331 Kabbelende beek,
haar verval door zon gestreeld:
ultiem klatergoud.…
Senryu
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 379 draaiend op de stoep
glijdend in eigen verval
zij laat haar hond uit…
najaar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 165 de tuin in verval
het seizoen drukt zijn stempel
alles gaat voorbij…
Afsluitdijk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 46 Een geel bord dat bericht:
het monument is dicht.
Je maakt wat mee op reis...…
Bij de kerk
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.193 De mensen zijn naar de kerk -
De landen liggen alleen,
Ik voel mij zo licht, zo sterk,
Zo over de velden heen!
Daarboven mij drijft een wolk
In de blauwe morgenlucht,
Beneê gaat het vlindervolk
In een wapperende vlucht,
De mensen zijn naar de kerk -
Wat is de morgen weer rijk!…
KERK
gedicht
2.0 met 39 stemmen 18.800 Als paddenstoelen verbonden
door een lichaam van onzichtbare draden
blaffen honden in de nacht
het obsceen kwijlende, schurftige monster van het eigen huis
veranderend in een onaantastbaar plechtig
lid van een grotere gemeenschap
------------------------
uit: Tirade 200…
Kerk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 267 ik wilde niet!
alleen maar zonnen
op zondag
maar ik moest!
ging ik niet
was het een zonde
zonde van de zon
op zondag…
De kerk
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 433 De dominee zegt het is Gods huis,
maar in de kerk voel ik mij niet meer thuis,
alleen als het orgel wordt bespeelt,
dan worden mijn zinnen gestreeld.
Maar wanneer ik wandel in de natuur,
bij zonnig weer, regen of bij guur,
ben ik gelukkig en mezelf
en kijk naar boven,
naar Gods eigen kerkgewelf.…