Alle inzendingen over kind OR dood

Een stelletje malloten, of noem ze idioten hebben onverdroten op kinderen geschoten Met afgrijzen gekeken Deed mijn gezicht verbleken zou kinderen willen wreken en de idioten dood kunnen steken Ben ik dan net zo slecht?…

een droom neemt haar mee naar het jonge kind dat ze weer is ze ziet het bloed in de sneeuw hoe soldaten haar kalfje doden voelt hoe moeder haar omhelst de oude vrouw huilt als het ontroostbare kind dat ze eens was…

terwijl mijn moeder me wiegt neemt ze voor mijn komst afscheid van het dode kind met dezelfde naam wie is het kind in haar armen? terwijl mijn moeder me wiegt wacht het kind in haar buik om me uit haar armen te verdringen wie is het kind dat zij wiegt?…

bij de kist van zijn opa overleden na een ziekte vroeg een kind eens onbevangen hoe het was om dood te zijn zijn vader gaf als antwoord staande naast het open graf dat hij dat toch eigenlijk ook niet zo heel goed wist en zei daarom waarschijnlijk is dood zijn hetzelfde als nog niet geboren zijn dus is het niets…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

Hemel beluister de doodskreet van je kinderen hoor de geboortelach en voel het gefluister goedemorgen dood goeiemorgen leven huis vol lege kamers en ruimte pijnlijk vol gedroomd op melodie van de eeuwigheid kinderen neuriën aan open graven adios mijn leven adios mijn dood en warmen verlangend hun koude lichamen aan het eeuwig wachten…

ze wilde het kind bij het afscheid omhelzen hij weerde haar af voelde hij iets aan haar nabije dood misschien de geur van afscheid ze had geen woorden het jonge kind evenmin het beroerde haar het kind keek niet om vergeefs zwaaide ze hem na verdwenen jongen ze ging naar binnen het huis was niet meer van haar een snik ontsnapte…

Dikke wimpers Op ronde wangen Hier ligt een kind Door de dood bevangen Hier ligt een kind Stil en vredig neer De ouders zijn kapot En weten het ook niet meer Zij beweren wel te geloven Maar zij zijn nog hier En het kind "daarboven" Heimwee knaagt nu al aan hun hart Verzonken zijn zij In diepe smart Het kind heeft het In het…

nog eenmaal klinkt een klank van verlangen gemeenschap doet het kind sterven eens beleefd, gaat de dichter dood…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

maar ze is daar wachtend op tijden dat het de mens niet voor de wind zal gaan, tot het keert en het koesteren zich opnieuw laat baren in de oergeest zij is het kind van de rekening op het conto van het tijdelijke een lange obscure lijst van onaffe geschiedenis dat zichzelf langer maakt met dode kinderen…

Mama was werken wij zaten thuis konden er niet uit sneeuw, geen schoenen overal stilte angst voor de politie en verdrongen waanzin die verlangens wurgt zonder ze te doden onmogelijke liefde alleen de dagelijkse aardappelen hopend op iets van de herhaalde beloften voor ons, de kinderen, en nu wij geen kinderen meer zijn voor…

Veel kan in de lente (vraag het de bomen) maar nee, zeg ik: dood is dood, brood is brood echoot het kind, rood is rood; dat rijmt. En ik knik. -------------------------------------- Uit: 'Voorgoed', gedichten 1960-2010.…

De dood wees mij op kleine, interessante dingen: dit is een spijker – zie de Dood - en dit is een touw Ik zie hem aan, een kind.…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen.…

Nog voor haar dood, was dat ik zei, ach oma, laat ons weten, of er een hemel is, om ons verdriet wat te verzachten, en zeker het gemis. En na haar dood, ziedaar, een duif kwam aan mijn zij. Beroeren kon ik haar, en 't was alsof ze zei, 't is goed mijn kind, wees maar gerust, geen twijfel meer voor jou.…

Een oude indianenvader het ontwapenende grijs in zijn hart speelt een kind tot aan de dood eigenwijs hoe oud is zijn gezicht taai door tijd getekend als de dood ons naar bloemenvelden brengt het prille van lente door rouw wordt doordrenkt een oude indianenvader in het sterfbed van de stad in zijn hart speelt de dood een bloemrijk…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

dood ben je weer samen Een ouder hoort zijn kinderen niet te overleven Als je een kind verliest dan verlies je een stukje van je zelf Het is een stuk van je ziel dat afsterft En hoe hard het ook klinkt het leven gaat verder…

tegen dood maar vooral tegen het leven dat soms zo hard kan zijn hoe haar te beschermen hoe haar los te laten haar laten zijn met alle teleurstellingen alle liefde geluk en pijn zoals het leven voor eenieder en ook voor een apart kind zal zijn…

Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een te bevaren kust. En onderweg vermaan je nog een kind dat zegt dat het zich dood verveelt: ga in gods naam wat doen. En het kind roept: maar ik bèn er toch?…