Alle inzendingen over kind van de nacht

kind van de nacht waarom ben je zo stil je lichaam gebroken van warmte verstoken lig je hier stil en koud niemand die om je rouwt je schreeuw om aandacht werd niet gehoord terwijl je jezelf langzaam vermoord met vloeibaar gif in een spuit met naald en vervloekte je de nacht als je levend de dag weer haalt kind van de nacht…

, Kind van de nacht ben ik nu, In haar warme deken Voel ik me veilig…

Als kinderen van de nacht, Dansen wij langs het spoor, Hervinden wij onze kracht. We raken het spoor nimmer kwijt, en zullen dansen langs het spoor, Als kinderen voor altijd.…

Verloren als een wees en bang als een kind. De korte nachten. Veel te lang. Hier is niemand. Hier is niks. Alleen ik en mijn kwaad. Ik ken geen god, want de duivel is mijn deken.…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, in hen ligt de waarheid zo schielijk verborgen verweerde grond bedekt de stroom die in het sterven was uitgemond…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, zij erven het kruis van eeuwige rouw waar schrale grond de stroom bedekt die mondt in sterven…

je mee Slaap maar kind deze lange nacht wil maar niet eindigen terwijl hij ooit begon…

Je draagt haar bloemen en zoals jullie daar lopen, de tred die hij ook had vergaat de tijd in een moment dat herleeft als een mantra De oude moeder met de man die niet meer is en het kind dat daar ligt als een steen. Een vader een zoon een dochter een broer en een moeder Een kind in de nacht en de dag.…

zopas werd een vader begraven onder bomen en in de dag zijn hart was zijn zoon zoals het hare haar dochter handen waren moeder ogen en een kus het ontwaken werd een glimlach; de bewaakster van een kind dromen voltooiden nachten, het luisteren naar verdriet want haar liefde kende sprookjes en een deur naar omarming even groots…

zopas werd een vader begraven onder bomen en in de dag zijn hart was zijn zoon zoals het hare haar dochter handen waren moeder ogen en een kus het ontwaken werd een glimlach; de bewaakster van een kind dromen voltooiden nachten, het luisteren naar verdriet want haar liefde kende sprookjes en een deur naar omarming even groots…

of je jong bent of kraaienpootjes oud een moeder hebben we allemaal want een moeder staat aan het begin, de geboorte en ons levensverhaal ze heeft over je gewaakt als kind tijdens onrustige nachten verwen haar dus als ze nog leeft of anders met liefde in gedachten geef haar bloemen of een cadeau waaruit ze jouw liefde voelt schenk haar…

nog is het geel en rood het bloemenbed waarin wij ooit de zomer vierden in lentegroen kreeg jij jouw eerste zoen heel pril in pas ontwaken je rankte hoog naar voorjaarsblauw ontliep de felle ochtendkou ontknopte in de zwoele zomerwind als vrouw die openbloeide uit het kind in warme nachten bracht liefde ons de vrucht waar wij…

delen zwoele nachten met de sterren in de herfst, wanneer de dagen grijs zijn kleurt hij mijn leven met zijn gezang liefdesliederen, gezongen in de nacht, voor mij terwijl de regen zachtjes tokkelt op het raam oh mijn lief, hij draagt me door seizoenen…

je verschijnt in het maanlicht met een haan onder je arm kinderen zouden je achterna rennen maar kinderen slapen ’s nachts dat alleen ik je zie lopen onder de zwijgbomen bij het stiltewater zie staan en je van een afstand kan ruiken nootmuskaat en tabakslucht door het open raam en zo hooghartig en kalm als je hier gekomen bent in de klederdracht…

ze noemen ons kinderen van de nacht als de zon ondergaat komen wij tot leven overdag is het overleven in ons werk van negen tot vijf we behoren tot de nacht omdat het leven dan lacht in de koele avondlucht ademen we vrijer we kunnen nauwelijks wachten tot de schaduw van het duister het licht bedekt onze dromen en verlangens schijnen uit…

De bloem in de wei Zij bloeit er vrij Niemand die zegt Zij is niet echt Ze waait mee met de wind Als de lach van een kind De bij met een zoem Van bloem naar bloem Vlinders erbij In d' bloemenwei En de wind schaterlacht Als een kind in de nacht Het regent en de zon schijnt En dan verschijnt de boog Vol kleuren en vol…

eeuwig zal slapen Selene, de bescheiden schone met vijftig kinderen, kijkt elke nacht neer op haar minnaar haar maandelijkse verdwijning wordt verklaard door de bezoeken aan haar geliefde Endymion…

De een draagt immers een ziekte de ander denkbeeldig steeds geweren bij maanlicht en kinderen slapen 's nachts. Geschiedenis mag ooit verdiend zijn. Men zegt dat ieder mens zich drie generaties kan herinneren zelfs elk detail van de kamers ver weg en schaduwen waarschuwen je immer.…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Transparant Jij spetterde in het warme bad damp op de ruit van het raam achter doorzichtige douchegordijnen Jij noemde mij bij de naam, kuste me door het plastic heen, tevreden genoeg aan elkaar van stukjes en beetjes Jij en ik, mij en jou op te eten Om ons heen gewikkeld het bijna niets als een koele, lichte deken Samen namen wij…

is er een slaapplek in de kilte van de nacht zal morgen iemand haar honger stillen het beven van de kou wat doet ze daar nu mee de beestjes die in haar woelen het hoesten dat steeds erger wordt ze is twee, bijna drie en het Noordstation huilt met haar mee…

Geboren om te gaan bevangen geesten wintermensen stijgt de nacht vlammend als donkere vuurbranden omhoog druïden willen de maan genadig stemmen uitgekozen donkerheid liet gaan de nacht was het kind.…

Het zachte, warme Kloppen van de Moederbuik - De nacht! Omgeeft me Met warmte En volledig Vertrouwen, Waarin alles Dat geen naam Mag hebben Voor and'ren Onzichtbaar blijft - Helder zichtbaar Alleen voor haar En voor mij…

traag ontneemt het woekerend sterrenkroos de ademhaling van water dat gelaten verdwijnt roerloos wacht op blootstelling aan licht en lucht was het kind verwonderd toen het in het water raakte en het kroos zich eensgezind sloot de handenwringende tijd voordat iemand kon bevatten wie het kind verborgen hield en toen de…

'k Wilde dus, de visu, weten hoe dat Phoebus stralenmacht, 's ochtends in gevecht komt met de zwarte kinders van de nacht. 't Was op ene lentemorgen, talrijk zijn die morgens niet, dat mij Morpheus - hoogst gelukkig - vroeg genoeg ontwaken liet.…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren wat ik eerder niet horen wilde voorbij de grens van het geluid vormen mijn gedachten beelden die mij zo weer inzicht geven in het verhaal van mijn leven het schijnbaar onveranderlijke danst zich in nieuw perspectief dat de essentie van gisteren…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren naar het onvergetelijke leven voorbij de grens van het geluid vormen gedachten de beelden van de mensen en de emoties die mij de dagen kleur geven zo bront in mij de herinnering een brug naar de eeuwigheid die wat mij gisteren betekende aan de…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

En kijk, even orchidee opzij, er komt weer een autootje bij jawel het is stelletje nummer twee ze komen tegelijk aangereden, das uniek Wachten hoeft ie nu dus niet, zoals ik het vanaf hier nu zie Begroeting is kort maar effectief, en zo verdwijnen ze als een dief In de nacht, de auto's als stille wachters achterlatend.…