Alle inzendingen over kinderen OR tijd

Uit mijn hart groeien wortels naar het water van het kind, alleen samen leven wij, overleeft het kind de tijd.…

Maar 't kind bleef ernstig mij in de ogen staren. En 't leek mij oud, of 't leefde al duizend jaren, Wijl 't rond mijn vinger 't weke handje sloot.…

De zoektocht sleept zich voort Naar en door broertjes en zonen Aangrijpend in ons gevoel geboord Mannen, vaders en hun kinderen Hoop dat ze hun moeder belonen En weer liefde en vrede vinden…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

In goede tijden wordt een kind gemaakt Waarna er crisis komt in de relatie Een scheiding volgt en dan alimentatie Die door een nieuwe crisis wordt gestaakt Het kind dat jou altijd veel zorgen baart Dat is uiteindelijk dan toch niks waard…

treur je nog om toen en kijk je om over schouders van een ver verleden je kende dit sterven niet je was geen kind van deze tijd al streel je mijn ziel met weifelend tastende vingers van weemoed en woel je mijn dagen het geeft niet ik ben altijd al een kind van vreemde oases geweest…

In een stralend Licht Werd het Kind geboren Vrede kreeg een gezicht Daar wilde men bij horen Het Kind bracht verlossing In plaats van onzekerheid Angst werd weggenomen Er kwam saamhorigheid Vandaag leeft het Kind Nog steeds in ons hart Het brengt steeds vrede In tijden van grote smart…

De tijd dat ik als kind nog in de bomen hing. Waar is de tijd? De tijd dat ik als puber over 't hegge kroop en de aap uit hing. Waar is de tijd? De tijd van moeder worden, je eigen kinderen aan hun levensbegin. Och ja... die nooit stoppende tijd gaat vooruit en geeft geen respijt.…

Dansend van vreugde gaan zij hun weg Zij tillen zichzelf naar andere hoogten Kinderen van het licht in een nieuwe tijd…

Mens bleef achter zonder kind, kind bleef achter zonder vrind en verweer, beweent in de ogen van een verlaten kind. Kind en mens geschonden, vast in ondeelbaar verbond van verdriet en tijd gebonden, slijten de wonden van weleer, waarin in liefde voor dat kind de mens z'n angsten overwint en z'n sporen hervindt.…

om de week En als hij zijn kind dan heeft Is het de vader die alles geeft geen nee kunnen zeggen en gewoon kapot verwennen Samen veel leuke dingen ondernemen Om de verloren tijd te bespelen Het mooiste moment als zijn kind hem een knuffel, kus of een handje geeft met zijn kind is die compleet Het is het puzzelstukje dat ontbreekt Er is…

De dood stelt geen vragen, maakt antwoorden zinloos en bezit tot niets, laat kinderen om ouders huilen zonder wie zij niet zouden zijn, laat ouders lijden die zonder kinderen geen ouders meer zijn. De dood heeft tijd genoeg om foto’s te vergelen en wonden te helen.…

Zwaarmoedige wolken drijven voorbij gepaardgaande harde regen en wind Troosteloze blikken van een natgeregend kind Waar is de tijd gebleven van blauwe luchten en een bloemenveld Op je rug in het gras alle kleine wolkjes geteld Niet alleen het jaargetij verdwenen ook dat kind is niet meer Net als de onbezorgdheden weg...de tijd van weleer…

naam de dood je stamelde: ons kind is niet alleen dood ons kind is vooral mooi…

ik ontdekte als kind dat de zomer uiteindelijk bleek te bestaan uit langere tijd langere tijd van schaduw en dat de straatklinkers langere tijd warm waren en ik wist pertinent zeker dat de ijsjes sneller smolten maar daar stond dan tegenover dat we gedurende de winters langere tijd geen ijsjes kregen…

kind oog in oog met zijn ouders Met het geweer in de hand En de tijd gaat verder Eén schot, één seconde Afrika Waar menigmaal een kind sterft Door honger, dorst of geweld En de tijd heeft stil gestaan Acht uur, ochtendspits Oog in oog In een wachtkamer naar het einde Van een reis die te laat begon…

een rondje zachtheid wandelen met het gevoel van de zachte kracht lopen in zachtheid behoed je voor bitterheid in barre tijden weet dat je niets weet neem het kind in jezelf mee leer net als een kind schouder aan schouder een mars tegen de hardheid of een ommetje wandel met zachtheid het zachte zal je troosten vermijd bitterheid…

hoe de tijd aan me knaagt stilaan zichtbaar wordt als ik in de spiegel kijk zie gelukkig nog de knipoog van een tijdloos kind dat huist in mij…

aan de tijd toen mijn kinderen nog klein waren. Die herinneringen wil ik altijd in mijn hart bewaren.... Terugverlangend met een gevoel van heimwee naar die mooie tijd! Ik had het nooit willen missen. Die mooie en ontroerende belevenissen!…

Je bent ouder en zorgt dat je kinderen in liefde opgroeien, ze vliegen uit en ook zij, zijn in de begenadigde positie om ouder te worden, zorgen ervoor dat hun kinderen in liefde opgroeien. We worden ouder, we zijn ouder zullen steeds ouder worden. Tot de dood ons scheidt, maar dat duurt hopelijk een hele lange tijd.…

het krijgt alle zorg, liefde en aandacht in goed en in slechte tijden omdat de komst zoveel vreugde bracht Nog 7 maanden in moeders schoot groeien tot de tijd is daar dat het kind kan worden ontvangen helemaal kant en klaar…

Als ik 's avonds heb gebeden, Vol van eerbied, op mijn kniên Vóór mijn vader, en gereed ben Hem de nachtgroet aen te biên, Legt die goede, beste vader Op mijn hoofd zijn handen neer: ‘Kind, God zegene en beware u!’ Spreekt hij plechtiglijk en teer. En zijn waarde mond ontzegt mij 't Kusje van beloning niet.…

Twee kinderen erbij, aangekleed en wel, praten konden ze al, zindelijk eveneens. Twee kinderen erbij, betekend groter getal, houdt in dat de kamer voller is, omdat je er nu geen eentje mist. Twee kinderen erbij, omdat een relatie stuk liep, omdat hij zijn jeugdliefde in de armen sloot, die zorgt voor twee kinderen erbij!…

de sint met zijn lange witte baard kwam niet per boot maar op zijn paard vanuit Spanje naar Kathmandu zijn paard was straten moe maar de sint had veel brandstof uitgespaard!…

Ik heb de Bijbel heel goed doorgenomen. ’t Is: Laat de kinderen tót, niet mét mij komen.”…

Waarom heb ik heimwee naar een tijd die al zolang voorbij is? En waarom zoek ik in het verleden naar iets dat nog van mij is? Zoek ik dat kind soms dat zich kon verwonderen over alles dat leefde, groeide, bewoog zoek ik dat kind soms, dat toen ongeschonden speelde en lachte, zichzelf niet bedroog?…

Er was een tijd dat ik kinderen kreeg graag, geen niet dat deed niet mee Er was een tijd dat ze uitvlogen graag of niet? Er was een tijd dat ook zij verkering kregen graag of niet, na de ' blijvertjes' kwamen de kleinkinderen graag, geen niet. Er was een tijd, dat we dachten genoeg tijd te hebben Maar DIE hebben we dus niet!…