Alle inzendingen over kinderen OR van

Klaasje Pietje, zo gij niet wilt deugen, Dan verschijnt de zwarte man Pietje Klaasje, foei, dat is een leugen! Laat hem komen als hij kan. Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

Zou ik voor de klepper vrezen, O! die lieve brave man Maakt, dat ik gerust kan wezen, En ook veilig slapen kan. Moeder lief 'k geloof het vast, Dat hij op de dieven past. Schoon hij loopt door wind en regen, 't Zingen wordt hij nimmer moe: Goede God! geef hem Uw zegen, Maar mijn oogjes vallen toe, Lieve klepper! hou de wacht! Ik ga slapen…

Die telkens in de spiegel ziet, En zich met schoonheid vleit, Beseft de ware schoonheid niet, Maar jaagt naar ijdelheid. Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn; Wil 'k weten, wie ik ben, Dan moet Gods woord de spiegel zijn, Waar ik mijn hart uit ken.…

Hij nam kinders in zijn armen: Jesus is een kindervriend! Claartje alleen: Ach was Jesus nog op aarde! Aanstonds vloog ik naar hem heen. Jantje alleen: Ach was Jesus nog op aarde! 'k Vloog met u naar Jesus heen. tesamen: Zoon van God! die eeuwig leeft! Hoor ons smeken, En vergeeft Onze stoutheid en gebreken!…

Zeven zonen had moeder: Allen heetten Peter, Behalve Wanjka die Iwan heette. Allen konden werken: Eén was geitenhoeder, Eén vlocht sandalen, Eén zelfs bouwde kerken; Maar Iwan die Wanjka heette Wilde niet werken. Op een steen in de zon gezeten Bespeelde hij zijn schalmei. "O, mijn lieve, Mijn lustige, Laat mij spelen In de…

Keesje: Zeg me zoete lieve Lotje! wat is de oorzaak, dat ge schreit: Hebt ge uw beugeltas verloren, of gebroken, lieve meid? Lotje: Zou 'k niet schreien, waarde Keesje! Moeder lief was niet voldaan Met mijn naaiwerk; o! zij zag mij met verdriet en droefheid aan…

Mijn lieve kinders schrik dan niet, Wanneer gij dode menschen ziet; Zoudt gij voor lijken beven? Zegt liever vrolijk – deze man, Die hier niet zien of horen kan, Mag in de hemel leven.…

Jongen, er is nieuws voorhanden: Sint Niklaas is op de baan. Hij doorreed al vele landen, En komt spoedig hier ook aan. Op een sneeuwwit paard gezeten, Met een gouden zaêl en toom, Overal goed man geheten, Overal zeer wellekoom. Als de kindertjes al slapen, Rijdt hij nog bij nachte rond, Om hun vreugde te doen rapen In de vroege…

'k Heb een zusje, Die 'k een kusje Ieder ochtend lustig bied. 'k Lach haar tegen; 't Lacht, gelegen In haar wiegje, als zij me ziet. Hoe lieftallig, Hoe bevallig Is mijn zusjes aangezicht! 't Geestig liefje, 't Hartediefje, Lacht als zij te slapen ligt. Als eens 't kindje, 't Zoete vrindje, Niet meer zit op moeders…

Een herdertje, een logenaar, Riep: 'Hulp! ach, hulp! de wolf is daar! Hij bijt mijn schapen dood.' De boeren vlogen heen vol wrok, Met vlegel, kluppel, vork en stok, En - niemand was in nood. Nu lachte deze loze guit De goede lieden schatrend uit; 'De wolf was als een reus Zo groot' riep hij. In 't henen gaan Viel hun zijn spotzucht…

Elkeen bemint De lach van 't kind, Ten goede steeds genegen, Dat vlijtig leert, Zijn meesters eert, Zijn oudren is ten zegen. Het kind, dat lacht, Is 't beeld zo zacht Der lente pas ontloken, Als 't kruidje groeit, Het knopje bloeit, En 't bloemtje geurt, ontploken.…

Wat geloei werd daar vernomen? 't Is de koe die huiswaart gaat, Uit de groene wei gekomen, Van het malse kruid verzaad. Onze buurman wacht zijn koeien, Zingend, af; de lekkre melk Zal weldra in d'emmer vloeien, Tot verzadiging van elk. Hoe kan 't weigras, dat ze scheren En dat haar zo weeldig voedt, In die…

opgetuigd met pauwenveren deel je liefde voor muziek soms met je benen uit elkaar en laat de boel gewoon de boel als je geniet van koekeperen heb je zomersproetjes lief als pinksterbloemen in je haar Geef je ogen steeds de kost en drink genot in zon met velen wees jezelf als geen ander maar speel niemand ooit de baas leef er het leven van een kind…

't Miertje, onder 't kruid verdoken, Sprak, wanneer 't de vlinder zag Met een spelde 't lijf doorstoken: ‘Kan een kind zo wreed zijn, ach! Wie zijn schoonheid Zo ten toon spreidt, Vaart ellendig menig keer. Ik leef rustig, Ik werk lustig; Wat verlange een miertje meer?’…

Een herder ging al vroeg door 't land, En vond een net gevouwen Papiertje, nam 't met rappe hand, En dacht wat raars te aanschouwen. Alleen vond hij tot zijn verdriet Er schrift op; de arme herder Versmeet het: lezen kon hij niet, En treurig ging hij verder. Nu kwam een andre wandelaar Een stond daarna getreden. Hij werd het…

het kind. Welke lieve tortelduifjes, Rood van pootjes, blank van kuifjes; Wonend onder d' eigen boom, Drinkend aan de eigen stroom, En op 't eigen dak gezeten. Vliegen zie ik ze allebei, Samen opstaan, slapen, eten, Samen vrolijk met de mei. 'k Wilde de oorzaak daarvan weten, Lieve moeder! de moeder.…

het kind. Ach, lammertjes, gij, die men naakt durft scheren!... Die mensen, moeder, hebben dan geen hart? de moeder. Kind, gij zijt mis: God geeft ons warme kleren Van hunne wol, daar hun de scheer niet smart. het kind. Maar, moeder, vast vervriezen zij, och armen! de moeder.…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

Willem zag om vaders lippen Een volzoete lach ontstaan, En in de ogen zijner moeder Zag het kind een vreugdetraan.…

Kom, melieve; zit wat verder Onder 't koele boomgeblaêrt; Daar is vreugd: een spelend herder Heeft er kinderen vergaêrd. Zie, de maaiers zelve slapen; En ge werkt als een slavin, Om wat aren op te rapen: Grote moeite, klein gewin. het kleine m e i s j e. ‘Grijze, ik moet voor moeder zorgen, Sedert lange reeds te bed.…

Je haalt dat kind daar uit de zon, of IK doe het, wat ik je brom. Ik mag geen stijl hebben, jij geen gevoel en elke ouder weet dan wel wat ik bedoel. Het kind werd gepakt en wakker god zij dank, maar deze stijlloze dame kreeg het gelijk aan haar kant.…

Een bietje vloog een roosje toe: ‘Lief bloemtje, kijk eens: blij te moe Snel ik naar u op lichte vlerk, Opdat ik aan mijn honig werk.’ ‘Wees welkom, bietje, sprak de bloem; Uw vlijt verdient, dat elk haar roem'. Put uit mijn schoot al wat ge kunt: Het is van harte u vergund.’ En zie, voor 't einde van de dag Viel 't roosje neer…

Leg je handje in mijn hand, Ik breng je naar het bloemenland, Het land, waar het hoge pijpkruid groeit En waar de witte meidoorn bloeit. Daar zijn bloemen in overvloed, Boven het hoofd en onder de voet, Met bloemen bekranst, met bloemen beladen, Zullen we door de bloemen waden, Langzaam aan, dat onze hakken Niet de stelen zouden knakken.…

Daarom zou ik graag willen weten, wat er achter steekt, wat mensen bezielt een kind te vermoorden. Graag zou ik antwoord krijgen hoe mensen erbij komen een ander wat aan te doen, hoe het anders te verwoorden. Is dit een tic, een ziekte of soms een nieuw fenomeen, nou dan kan het mij gestolen worden en ik denk mij niet alleen!…

Mijn kind, Kom toch alleen maar dicht bij Mij, je hoeft geen woord te zeggen. Mijn kind, Mijn geliefde, dat ben jij heus, je hoeft niets uit te leggen. Ik weet precies wat er in je leeft en Ik ken al je gedachten, 'K wil dat je't Mij in handen geeft, laat Me toch niet langer wachten.…

Dank U wel voor al mijn kind'ren zo verschillend, zo uniek, dank U dat ze kunnen kijken, kunnen luist'ren naar muziek. Dank U dat ze mogen leven onbezorgd en zo gezond, dank U dat ze kunnen lopen, woorden vormen met hun mond.…

Ik had je willen bouwen van het harde hout met balken die wat dragen konden in steen die het blauw van staal omsloot maar mijn handen beefden even ik zag dezelfde architecturale fouten die ik in mijn hoofd vergeten wou spiegelde me in de vensters van je huis waar ik mijn eigen dromen ontmoette die ik ooit verloor maar een open deur…

Nog zoek ik naar de onschuld in mij toen ik nog was een kind Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt Soms dartelt nog het kind in mij, het speelt, lacht en het huilt ik was in mijn kind zijn nog vrij In de slaap moegespeeld en levensvrij dan gaf ik mijn dromen ruim baan, luchtkastelen…

Ze schelden en vechten, ze spugen en slaan maar als je ze waarschuwt Heb jíj t gedaan Ze spelen en dansen, ze zingen een lied maar als je eens meezingt is 't 'mama doe niet' Ze slapen en dromen, zijn ook wel eens bang maar als je wilt troosten duurde het wachten wel heel erg lang Het zijn net échte mensen die kinderen van mij met…

Het kind, zij draagt geen strikjes meer of vlechtjes in haar mooie haar het kind zijn is haar afgepakt zo jong volwassen worden was te zwaar.…