103 resultaten.
Sluimert het lilapaars
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 464 heb je belet
in violet te kleuren
dacht de fijne aderen
in rood en blauw te zien
het was geen keuze
je groeide groener in
ontluiken bloembladerde
te snel in transparant
maar in het zwarte hart
sluimert het lilapaars
ik breng met zonnekracht jouw
klaproos tot haar violette pracht…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 een late rode klaproos
wiegt op de tonen van de wind
een paardenbloem wacht op
getuite lippen
buizerds kondigen zichzelf aan
cirkelend in de lucht
schreeuwen ze naar
hun prooi
een vlinder danst
samen met een blad dat
naar beneden dwarrelt
terwijl seizoenen elkaar kussen…
dood verkleurt rood violet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 356 ik sprak met
een klaproos
ze wiegde
cadans in de wind
haar antwoord
was rood
ik was boos
plukte het hart
haar bloem
zal niet bloeien
melkwitte tranen
verdruppelen de stam
dood verkleurt
rood violet
ragfijne bladeren
verlept in haar aderen
groen ingebed
hebben niets meer gezegd…
Je weet niet wat je zegt
gedicht
3.0 met 18 stemmen 11.227 Je weet niet wat je zegt
in welke grond het valt
of het in lentes opschiet
als een distel
klaproos
tulp
verdooft of wekt
wanneer je
in je stenen klokhuis zit
en het geschrevene
nog leeft
of niet
en vreemde grond en verse regen
voor je spreken gaan
of niet.…
Rondeel
gedicht
2.0 met 64 stemmen 13.777 niemand zelfs de zeewind niet
heeft zulke ruime handen
zo'n doortastend wiegelied
vouwt niemand zelfs de klaproos niet
er wiedt een wichel die alles ziet
onder onontdekte landen
want niemand zelfs de regen niet
heeft zulke kleine handen
-------------------------------------
uit: De man van vele manieren, 2008…
Na de ruzie
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.627 ik gooi mijn eigen ramen in
en dans op de scherven
vergeet de scherpte;
pleisters komen morgen
ik pluk de klaproos in mijn tuin
en zie haar blaadjes vallen
vergeet de doornen;
die heeft ze nooit gehad
ik leg me in mijn lege bed
en knuffel met mijn kussen
vergeet de leegte;
mijn dromen vullen mij…
fragiel
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 625 fragiel
als een enkel ijskristalletje
kwetsbaar
een klaproos in wervelstorm
vlucht ik angstig
in ronde hoeken
steeds
op het nippertje
weg van gehaaste voeten
die alfabetisch
lexicografisch
bestuurd door een computerziel
mijn voelen
in punten vertalen
waardoor mijn kwetsbaarheid
onder de hardheid
van hun zolen
zo groot wordt
dat…
Verstoorde grond
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 852 zij woonde
op verstoorde grond
tussen klaproos en papaver
hier was ooit de aarde zwaar verwond
door gevechten en kanongedaver
en in de nachten
ging ze zoekend rond
naar wie nog steeds op wacht stond
of met open ogen
in een loopgraaf lag te staren
zij nam ze allen
bij de hand en heeft
hen naar de overkant gevaren…
In cirkeltjes wind
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 52 oranje rood
boog klaproos
en voor de
indringend
zacht harige
stam stoof wind
als cirkeltjeskind
waar muziek
in lieflijke
composities
en akkoorden
van vroeger
hedendaagse
werkjes vertolkten
nog kleppen
de kerkjes
warme nostalgie
in bewierookte
ruimtes roetten
kaarsen een
eeuwig verre pilaar…
Bloemen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 513 Crocus en pinksterroos –
Zijn grandioos,
Hortensia en lupine
Klinken als mandoline,
Lelietje-van-dalen en boterbloem
Ze krijgen verdiend hun roem,
Lelie en alpenroos
Zijn net zo mooi als een hartstochtige klaproos,
Pensee en vergeet-me-niet,
Papaver en aconiet,
Lavendel en rozemarijn
Doen mij denken aan een oase in de woestijn.…
Zee zijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 257 Wil ik mij
als de maan naar het leven
rennen, het heelal opschudden
Een klaproos, toeschouwer in de wind
pluisjes in ogen die het water
willen veranderen, de zon aanhoren
Sterren stelen in de nacht
bloemen in mijn hoofd
ze zwijgen en tellen mijn gedachten
Zoveel te kiezen
en de ruimte om te dromen
als niets anders wil ik zee zijn,…
herinnering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 295 het is koud
zelfs de vogels zwijgen
lintje op de revers
rood de klaproos
lichter dan het bloed
van hen die nooit
oud werden
zoals hij, nu broos
ogen vol trots
en verlies
het saluut weerklinkt
de muziek zwelt aan
de tijd versmelt
in de ogen van
gevallen kameraden
het wieken
van witte vleugels…
GUIDO GEZELLE
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.665 Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn…
Korrels in de kunst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Klaproos in al
Je teerheid in een
Zachte rimpeling
Van zomerwind
Weergegeven in
Pastelkrijt, die
Op tekenbordformaat
Tot leven komt -
Donkerrood dat
Levensecht scharkeert
Met het zachtste karmozijn
Waar nu net het licht
Op valt in dunne
Streepjes aangezet
Met een paar korrels
Krijt die achterbleven
En aangeven
Dat je…
De lilarode klaproos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 523 prikkeldraad
het groene land omzoomde
in drie lagen hoog
daar waar het water
meanderde en stroomde
kolkten in de wielen
onze wildste dromen nooit
hielden wij de voeten droog
in staal van doorgaan
en ervaren tuiden
wij de hang aan grote
opvoedingspilaren een
nieuwe generatie lang
mag ik met jou
het echte groen betreden
de lilarode klaproos…
WIKKE EN KLAPROOS
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 88 In mijn tuin zijn het wikke en klaproos die regeerden
over klaver en dotterbloem en prominent
naar de zon en al wat bloeien wil, zich keerden
Zoals een bruid die, door haar bruidegom gekend,
in zijn oor fluistert, gelukkig na de strijd
Man, wacht nog tot morgen, pas dan is het je tijd
Dat een vrouw bij een man hoort, alleen dat en anders niet…
Scène
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 782 De beul snel, doch genadeloos,
leven vloeit uit haar weg,
op haar graf : één klaproos,
haar ziel is reeds onderweg.…
Op het verkeerde been
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 157 Vol
Veel klaproos
en margriet
Echter geen
Stijl, techniek
Vincent van
Gogh-eigen
Dus geenszins
Meesterlijk
maar wel mooi
Bijzonder
Aantrek'lijk
Commercieel
Voor het KMM*
't Is 't boeket
met zeer veel
Charme als
Afleiding
Bij misdaad
Neergelegd
n.a.v.…
lievelingskleur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 ik herinner me de dag
waarop haar muts
tweeduizend bloemen droeg
ze sprankelde
ik zag haar kracht, de
fijngevoeligheid omdat -juist nu
een klaproos zoveel liefde bracht
wat was ze mooi die dag
haar hart bewoog van toen
naar ooit, ze zag, ze lachte en
ze overwon
de barrières onder deze zon
voor eeuwig zacht gemaakt
zoiets raakt je…
stille wens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 411 als ik ooit verdwijn in een stoffige
plooi van de tijd
vind me dan weer in de luwte van
die ene boom
waar klaproos en boterbloem het
weidse wuivend met ons deelden
waarover we spraken of zwegen
zich fluisterend herinneren laat
nu de wind er nog speels door
het lover waait
en rond die boom nog liefde ruist
in tere tinten…
Indachtig het idee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 ik
Altijd van
Je houden zou,
Mijn leven lang
Voor jou zou
Zorgen, in goede
En minder goede
Tijden -
Besef ik dat
Ik binnenkort
Een kleine vijfendertig
Jaar met je samen ben,
Daarom heb ik
Mijn liefde voor
Jou niet alleen
Met woorden, maar
Ook met diepdoorleefde
Kleuren vormgegeven:
Deze is voor jou -
Een klaproos…
LIEFSTE
gedicht
3.0 met 265 stemmen 65.083 tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan
gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt
aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis
onthou de vuurdoorn
de zonnebloem
de goudenregen
en... liefste...…
Dun gesteeld
netgedicht
3.0 met 149 stemmen 237 je wiegt
als altijd
dun gesteeld
op de rood
oranje tonen
van mijn
innig geliefde
klaproosmuziek
tussen hoog
opschietende
siergrassen
in de kleurige
wilde bloemen
plassen langs
de bermen van
de snelle weg
goedendag
omdat jij nu
bloeien mag
want de lichte
waas van fijnstof
geeft in vervuiling
helaas geen
jaarlijkse regelmaat…
Uit elkaar
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.363 Ik wil niet huilen
maar ik voel dat
we uit elkaar vallen
als bladeren uit een klaproos.
Ik zag de tekenen
niet op tijd
en vraag nu, tegen beter weten in,
of een nieuw horloge me zou helpen.
Ik wil niet huilen
maar de lucht is grijs
waar hij blauw was ooit
en de zon is niet op mijn balkon.
Liefste, zouden we niet trouwen?…
Tussen leven en dood
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 977 De eeuwige duur kent tijd noch rust
ze rekt een leven lang, en kweekt
ons jaren te leren, vertellen, woorden
te vinden hoe snel de dood van zich spreekt
het wilde roosje aan `t begin van de dag
weet wel, als morgen mijn hart open gaat
is het voorbij, schoon ik bloei, ik ga dood
`t zal de tijd zijn die mij verslaat
de morgendauw spreidt en…
Het klaprooslied
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 217 Wie kent ze niet, de zondoorschenen
en winddoorwaaide klaproosbloem?
Geen ijdelheid, geen dwaas vertoon
maar enkel lichtdoorlatend en
vol toegankelijkheid?
Wie kent ze niet; de rand van akkers
en beemden verft ze onvervaard
met tederheid van kleur en dromen,
ver weg van haat en nijd.
Wie kent ze niet, de zo gedweeë
die buigt en eert,…
ROZEN VERSUS KLAPROZEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.172 Als de doornen van het leven
geen prikkels meer geven
de volle rozenpracht verwelkt
haar langste tijd heeft gehad
pluk ik voortaan dagelijks
klaprozen langs de wegen en
leef er degelijk vrolijk op los!
Samen met mijn kwetsbare fel hel
rode flinterdunne bloembladeren
welke slechts milde briesjes kunnen doorstaan
maar achter mijn avondlevensruit…
Op de heuvels.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 116 Op de heuvels kon ik even stille staan
daar waar de stilte niet liet denken,
waar de stilte niet liet voelen.
Op de heuvels was het
dat ik mij onbeweeglijk
liet meestromen in de tijd...
Daar waar mijn gedachten
als bloesems werden,
waar mijn geest als een tuin werd
en geuren en bloemenkleuren
de waarheden lieten zien
van het duurzame,…
Klaproosde margrieten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 537 heb de bloemen
al geplukt voor
jou mijn kleine puk
klaproosde margrieten
het wilde bloeien
deed ons zo genieten
in het bos zag jij
de eerste bloeiers staan
ben met je mee gegaan
samen spraken we
kabouters aan ja jij
was meer dan stralend fee
weet op een mooie zonnedag
nemen jij en ik die
bloemen voor elkander mee…
Ik klaproosde
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 561 ik klaproosde
van rood tot
lichtend lila
donkerde in paars
schilder nu
de vergezichten die
zij wiegend volgen
in de baan hiernaast
blik in onbenul
dat langs hen raast
alweer te laat op de
steeds volgende afspraak
verwaaien in het gaan
gezichten in oplichten
weten dat de lente zo
geen recht krijgt van bestaan…