Alle inzendingen over klein en toch zo gro

Het langgerekte weekend is voorbij We zitten weeral in het doordeweekse In delen van inwisselbare reeksen Daartegen helpt geen Heiland, haas of ei Zo is de alledaagse gang van zaken We kunnen er geen chocola van maken…

- wat jij nodig hebt, is een warme douche, een bord erwtensoep en een goede beurt, - zei zij 'dat is nogal drastisch', vond ik - kom nou maar – en ze gooide haar benen open en krabde aan haar dijen 'moet ik niet eerst douchen?' haar voetjes duwden als scharen van een krab hem al naar de killing fields van haar maanmond op weg naar het…

Aks een kind zo blij staat hij: zijne excellentie de minister-president van het Koninkrijk der Nederlanden de heer Mark Rutte te midden van het pure kapitalisme een soort speelgoed zeker voor zijn partij van de VeelVerDieners, de VVD Hij staat daar namens ons land in het land van de ongekende mogelijkheden en geniet met volle…

ik kwam op een plaats waar veel kruisjes staan de zon die scheen zwak aan de hemel enkele dauwdruppels bespeelden dat licht wat zorgde voor hemelse kleuren één graf dat viel op door vele chrysanten waarschijnlijk nog gisteren geplaatst ik zag er een meisje vol van verdriet en de wind dirigeerde een droef afscheidslied op een…

Eindelijk kwam er witte rook uit de schoorsteen De schoorsteen van mijn 'rookige' avondleven Ik dorste het verslavende vuur Ik maakte al wat ik had aan tabak nat Ik had er meer dan tabak van Vooral van het kopen van zo’n pakje Vooral van de schrijnende verpakking Vooral van de stijgende kosten Ik brandt me er niet meer aan Ik brandt…

het leven heeft toch maar een laag betredingstolerantie als je bedenkt dat men als kind in de eerste zuurtegraad de lach van de sociale lach leert onderscheiden men leert ook dat men met het uitlachen gedeeld door het gros van de groep de eigenwaarde en het zelfbeeld weer een beetje op kan krikken zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje…

Wanneer ik stop met doen en in luister zitten ga. Hier, in dit heilig moment, waar gisteren vandaag bevrucht, en weer nieuwe morgens baart. Hier kan ik aandachtig zijn. Wanneer ik stop met doen en in volle luister zitten ga.…

Steeds ben ik in mijn boekenkast op zoek Om daar alle papiervisjes te vangen Die zich uit een diep literair verlangen Te goed doen aan de wereld van het boek. Behalve aan het werk van Zwagerman, Want daar houdt zo’n papiervisje niet van.…

niemand die het weet of toch … ze deden misschien alsof wie zijn die gasten dan toch wel al die moorden en geweld gepleegd in winkels van Delhaize uit wraak of voor het geld ex-leden van de groep Diane zaaiden begin tachtig veel terreur verkregen van de pers een naam gevaarlijk, snel en superieur in moorden plegen goed bekwaam toch één…

Naar de bakker voor brood In therapie bij nood Werken om te leven Of om 't even En dan... Naar de graver voor de dood.…

heel soms heb ik die drang te vluchten zover ik kan ver weg van hels kabaal naar een plaatsje ideaal ik zoek en blijf maar zoeken bestaan die plaatsjes wel… het klooster zou mij kunnen helpen of begin ik eerst wel met mijzelf… de muizenissen in mijn hoofd verjaag ik één voor één ik zet alle vensters open en veeg ze er massaal doorheen…

Mama, jij wordt klein... Nee, jij wordt zo groot... Maar jij bent aan het krimpen... En jij bent levensgroot... Ma, je bent ook wel een beetje dik... Nee, jij, jij bent te mager... Maar, jij bent echt al oud... Maar nog niet echt, jij slimmerik...…

klein beetje minder meer ………

meisje van onzichtbaarheid door de tijd verborgen inmiddels vrouw geworden het kleine meisje kwijt heel af en toe komt ze even naar voren schreeuwt huilt heeft groot verdriet om al het onrecht wat haar is geschiedt vervolgens gaat ze zichzelf weer verstoppen maar ze zal nooit verdwijnen want zij heeft zichzelf diep in mij verborgen…

Je staat daar in een hoek, helemaal alleen. Met wat spulletjes erin, en niemand om je heen. Je staat altijd op dezelfde plek, is het niet saai zo alleen. Maar op een dag word je verplaatst, en vraag ik: “Waar ga je heen”.…

heel klein nog schuil ik, vol angst voor alles zo klein is jouw wereld een groots gebeuren mijn kleine ik luistert met grote oren trots op jouw grootte groeit lanzaam mijn gevoel van veiligheid en het besef als kleintje pas ik goed in jouw grootse wereld…

Stil verbloemt zij kleurrijke gedachten langzaam steelt zij haar glimlach terug het was de laatste, zachtjes verpakt voor het open einde…

Gelukkig was ik zelf dit kind niet 'k werd liefdevol op tijd verschoond maar vraag me wel geregeld af waar dit bedroefd klein meisje woont.…

Ik word nooit meer dat meisje dat kindje zo vol levenslust ik ben op dit moment gewoon een heel klein beetje uitgeblust.…

Allen zijn klein, Geen is er groot, Beter weg in de dood Dan verdoemd met het kleine te zijn.…

Ik nam jouw haren in een strengetje en vlocht er mooie vlechtjes van zette het vast met vlinderstrikjes en was van jouw puurheid in de ban ik streek de kleine plukjes voorzichtig uit je mooi gezicht vol liefde straalden jouw oogjes je blik zo lief op mij gericht ik nam jouw kleine handje en legde het in mijn eigen hand een siddering ging…

De ochtend is nog stil en donker Ik ben nog heel even alleen Dat duurt niet lang want ik ben jarig Heb straks veel reuring om mij heen Vijftig word ik, best bijzonder Heb mijn leven al veel geleefd Kinderen, kleinkind, en ik ben nieuwsgierig wat men nog voor mij in petto heeft Ik wil feesten, dansen, drinken genieten van zorgeloos en blij…

Gelukkig wordt er ook techniek ontwikkeld waarmee men al dat kleine spul weer ziet. Zou men daarmee nu ook, na lang proberen ………………….. kunnen observeren ?…

maar, mannetje klein het gaat vanzelf voorbij over een paar dagen is alles voorbij hoef je niet zo te klagen voel je je weer fijn mama zorgt wel voor jou houdt jou even uit wind en kou het komt allemaal goed dus kop op, hou even moed.…

Bonsai meester observerend gevoelsmens vormt bossige spar zijn oude stam in sierlijk belijnde zilverspar innig langs gracieuze wijssteen lijkend de verkozen berg landschap in klein romantisch neervallende cascade geboren droomlandschap gevormd in eeuw belijnd door grootmeester kunstenaar bonsai.…

Wie dit kleine mensje ziet gelooft zijn eigen ogen niet en zal het moeten beamen wonderen maak je altijd samen...…

Jij bent mijn kleine man, iemand die mij nooit verlaat. Iemand die nog maar net in het leven staat. jij maakt mij gelukkig en blij. Ik hou van jou en jij van mij kusjes mama…

Toch voel ik vandaag, Hoeveel ik van je hou, klein wezentje. Jammer genoeg Kwam je niet in ons mooie leventje. Ik had je graag willen kennen En je graag willen zien. Weten of je op mij leek Of op je papa misschien. Ik zal het nooit weten, Hoe en wat jij zou zijn geweest. Maar ik zou de allerbeste mama zijn geweest!…

ja toch. je hebt me lief of bega ik een zonde wanneer ik die woorden laat samenkomen tot bijna ergens onder mijn huid ik zal ook luisteren onder je kleren en herinneren wat in mijn oren zich niet vergist ja toch. je hebt me lief al is het dan nauwelijks tot aan mijn schouder…

Beeld van een dood blond jongetje aangespoeld op 'n Canadees strand duwt mijn hart in m'n keel het staat voor 't drama van de Titanic Dorpelingen ontfermen zich over hem begraven hem, onderhouden zijn graf Niemand meldt zich, niemand treurt om hem alsof het kind nooit heeft bestaan Zijn beschrijving past bij mijn zoon ik verzink in 't leed…