Alle inzendingen over klein mannetje

Ze smasht, ze blockt en staat haar mannetje (m/v) als bronzen reuzenfee. Ze mept de bal en slaat een goed figuur ermee.…

want het mannetje op de maan dat heeft mijn moeder me ooit geleerd ziet eruit als een stukje gatenkaas maar voelt zich daardoor toch nooit, gediscrimineerd en hij doet dagelijks het maanlicht aan en uit met zijn maanlicht “aan en uit” toverfluit hey maan wil jij het mannetje op de maan zijn toverfluit eens laten fluiten zodat we hier…

maar, mannetje klein het gaat vanzelf voorbij over een paar dagen is alles voorbij hoef je niet zo te klagen voel je je weer fijn mama zorgt wel voor jou houdt jou even uit wind en kou het komt allemaal goed dus kop op, hou even moed.…

Ik weet wat ik doe stoppen kan ik niet mijn gevoelens worden verbannen totdat niemand ze meer ziet wraak wil ik nemen wie doet me dit nou aan ik wou dat ik gevoelens had dan kon ik tenminste mijn mannetje staan…

Ik kijk m’n ogen uit naar haar Ik kan m’n oren weer niet geloven Ik heb haar Maxima ontmoet Ik heb toen ook geconstateerd zij is een mooie vrouw zij heeft ook veel man in zich zij staat haar mannetje zij verslaat haar mannetje hij is ceremonieel en traditioneel hij is ons zwijgzame staatshoofd hij is voor de linten en de doeken…

Ik kijk naar een boom En ik zie god God is leven Leven is genot Als naar de kerk ga Voel ik mij goed Elke zondag morgen Priester aan mijn voet Soms zie ik het licht als ik de lamp aandoe Maar meestal blijft het donker Gordijnen zijn dicht Maar bomen zijn bedrog Dat is gewoon zo Dat zei mijn oma En daar de buurjongen van Niets…

Flarden mist Heiige weilanden Een stille wereld Vroeg in de morgen Langzaam verschijnt een lichtpunt Kleurt de hemel In een zacht oranje gloed Verlicht de stille wereld De wereld ontwaakt Gaapt en rekt zich uit Kijkt nog slaperig om zich heen De stilte wordt langzaam verbroken…

Ik kijk wel maar ik zie niets De wereld is donker De lichten gedoofd Ik luister wel maar hoor niets De wereld is stil Geluiden verstomd Ik tast wel maar ik voel niets De tastzin verkild Vingers verdoofd Alleen het hart klopt nog De geest maalt Het bloed stroomt…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…

En ineens zijn ze dan zo groot Dat ze je niet meer nodig hebben Hun eigen leven gaan leiden Niet meer thuis met het eten Niet meer zitten op de bank Vertellen van de schooldag Niet meer mopperen op broers Die er óók niets aan konden doen Want ineens zijn ze dan zo groot Dat ze zelf hun potje koken Hun wasje draaien Hun kamer stoffen en zuigen…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden. Wat heerlijk is dit, eindelijk weer Gedachten te kunnen schrijven Die zomaar, in mijn letterbad Weer boven komen…

waar we samen krasten in oude notulen van voorbije nachten en vergeten passie nogmaals de dubbele oxer namen foutloos zwegen…

Ze is zeventien mijn dochter mijn dochter Giulia een stevige meid een mooie jonge vrouw 'ze staat haar mannetje' Ze wordt opgeroepen voor militaire dienst door hare excellentie Defensieminister Mevrouw K.…

Ze heeft een klein neusje met blozende wangen en een mondje dat graag naar mij lacht. Op handen gedragen staat ze haar mannetje. Op handen gedragen prinsesje in huis. Ze is zo frank, vrij en blij, Maar soms ook truttig, eenkennig en keert het tij. Maar dat geeft niet. Ze is mijn dochter, Ze is twee.…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

Respectloos mannetje dat je er bent Schandalen en ellende wat ik hoor Echt walgelijk er zijn geen woorden voor Oprotten Ratelband...weg met die vent Toen keek hij in de spiegel aan de wand En zag de grootste bek van Nederland…

'k Sta aan mijn venster. Het is laat. Ik kijk neer op de stille straat. In duisternis. Waar niemand gaat. Van nergens komt meer één geluid. 'k Sta met mijn hoofd tegen een ruit. Wanneer gaat die lantaren uit? Eén lichtkring op wat vunzigheid. Dat goor is met die gloor in strijd. Daar gaat zelfs geen verloren meid. In mij is net zo'n stille…

Kom, wees waarachtig man en waarlijk eerlijk Kom uit voor uw vermaledijde streken Lafhart'ge, die niets zijt als een indringend In 't allerheiligste der heilgen, zeerlijk Vertoornd op u, klein katertje dat zingend Des nachts op 't dak zit in miauwend preken. ------------------------------------------- Redactie: Rond 1894 schreef…

Mijn lijf wordt steeds ronder Het einde is nu al bijna in zicht Nog een week of zeven te gaan Dan zie jij voor het eerst het licht Mijn kleine lieve baby mannetje Gekoesterd in mijn warme buik Het is net alsof ik je al goed ken En ik de geur van je huid al ruik Mijn slaapgebrek deert me niet Je dolt en speelt graag in de nacht Tegen zonsopgang…

jij hebt je ankers in mijn lijf maar ongelijnd zwem ik als vis in woelig water paai en prooi niet als onstuimig mannetje verscholen in het riet bewaak ons territorium want weet een ander wijfje komt er niet…

Hij kijkt vanaf de dijk naar de stromende rivier en voorbijvarende schepen; alleen hij, blijft hier. Hoewel, z’n geest vaart naar vroeger, naar toen z’n leven nog stroomde, volop in beweging was en hij nog vrij droomde. Maar met het meanderen der jaren is zijn bedding versmald en verzand en hij, langzaam maar zeker, definitief aan de…

We zeiden: Samen sterk We konden dat mannetje in jou wel aan Na vallen en opstaan Versloegen we hem En net op het moment Van vreugde Viel het verdict En de strijd begon opnieuw…

Het zijn vrouwen tezamen dragen geen namen 'staan hun mannetje' Ze staan in het midden van het dorp te kijk Nu pas krijgen ze gelijk: spil te zijn in het dagelijks leven Verweven met het nu met de toekomst: het kindertal Hun idealen te vroeg versteend?…

te laten bestaan Met alle veiligheid hebben we het gedaan En blijkt toch een kindje te zijn ontstaan Daar zit je dan met je goede gedrag Je gedachten bij de geboortedag Maar je bent pas 14 jaar Zo'n kindje is voor jou niet betaalbaar Straks moet je een abortus laten plegen Zelf ben je daar hevig tegen Helaas zit er niks anders op Het kleine…

Ik dacht vroeger dat ik al volwassen was, al was ik toen nog zo klein, groeide net uit de kleuterklas, en wilde zo graag zelfstandig zijn. Men denkt nu dat ik groot geworden ben, al is dat alleen maar schijn, 't verschil is dat ik mezelf nu ken, maar ik blijf nog altijd even klein..…

Kleiner dan klein Minuscuul behept Met simpele woorden Spring ik over horden Mag, neen, moet ik er zijn Want de groten der aarde Zijn helemaal niets Zonder mij En u, mijn waarde…

Als je het kleine niet ziet ontdek je nooit het grote geheel…

Zo klein, zo teer, zo mooi, Vol liefde, Ben jij gekomen en gegaan!…

mag ik alsjeblieft van jou houden…

Vannacht was ik opeens weer klein, een verjaardag met wat kleinen dingen, de school , eerst psalmen zingen. Een trommeltje met snoepjes drie dozijn, Toffees om heel tevreden mee te zijn, kinderen die vol verwachting zingen.…