Alle inzendingen over klein mannetje

mag ik alsjeblieft van jou houden…

Vannacht was ik opeens weer klein, een verjaardag met wat kleinen dingen, de school , eerst psalmen zingen. Een trommeltje met snoepjes drie dozijn, Toffees om heel tevreden mee te zijn, kinderen die vol verwachting zingen.…

Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn, zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein, in een lucifers doosje willen zitten, zo klein, zo iel, zo zonder ziekte, zo zonder dat waardeloze woord, wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…

lief hoe vertel jij mijn pijn in tijd vertel mij en verder gaat dit leven ooit lief ooit slaap straat aandacht dacht denkt stekt verder maar lief angst niet goed doen doe je het goed en snakt richting adem a a a adem weg en vergeten ooit lief misschien toen nu later beter laat later woorden tollen rond zekerheid…

Zo klein!…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

En met een hele grote zwaai Schept hij de hele strook Het schepje graaft zijn kuiltje En vindt het nog wel fijn Maar naast die grote graafmachien Voelt hij zich wel heel klein…

lief mannetje van mama Zo vaak onbegrepen zo vaak machteloos en ik.... sta naast je en kijk toe ik pak je handje en jij kijkt me aan misschien dat we het samen leren Want samen is de weg leuker om te gaan…

uitgeteld en uitgeraasd lig je zwetend in je bed even niet meer rennen niet meer vliegen geef je nu maar over aan de griep die jou in haar macht heeft en laat de tijd zijn helende krachten op je loslaten opdat je snel weer 't mannetje bent…

Ze dartelt als een veulen op het veld, Charmant en krachtig schiet zij fraaie ballen, Ze staat haar mannetje, weet aan te vallen, ’t Is Lieke! En haar komst was reeds voorspeld. Want Rinus Michels had al eens gezegd: De nieuwe Cruijff? Dat wordt een meisje. Echt!…

Die een brandend verlangen om eens een kleine verandering in vuur en vlam zet bij het drinken van de dagelijkse koffie of de thee.…

Ik moest stoppen van dat nare rode mannetje. En hij zette zijn hoed maar niet af. Ik zei tegen het rode mannetje dat hij zijn haar maar moest kammen met zijn blauwe kammetje. De straten en de huizen waren leeg. En ik werd met voeten en handen vastgepind op de stoep voor zijn rode lichtje.…

en nu in deze dagen de zon hoog aan de koude hemel staat blikt een man in de spiegel in de ogen van een jongen in houtje-touwtje jas een zachte wereldredder een lange-afstandzwijger hij was zo graag de held met statements geweest het mannetje van de wereld maar toen begon het leven…

Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

Maar achter het levendige mannetje zaten natte oogjes Ze blonken, maar mama wist beter. Kleine clown was gevallen. Hij hield zich sterk, want hij was doorzichtig, kon de waarheid achterhouden. Hij beet op zijn lip en kwam naar zijn toeverlaat. Stoer deed hij zijn verhaal traantjes rolden over zijn wangen, mama veegde ze weer weg.…

De vrouw van 't mannetje van Ukkel knijpt soms in die grote pukkel van regen, sneeuw en hagel, bliksem, wind en donderslagen, orkanen, storm en donderbuien en dan gaat die pukkel spuiten. Met als gevolg een hoop geëtter met veel gedoe en veel gespetter.…

met een glimlach op mijn gelaat weet ik dat jij je mannetje staat wanneer alle mannen met je willen flirten allemaal tegelijk, niet eens om beurten ik laat je gaan, in doen en laten want inmiddels heb ik wel in de gaten dat de liefde die ons samen bracht nog altijd brand en nog immer lacht…

Zij viel in de diepte toen zij werd gebroken in duizenden stukjes bedroefd met een traan Haar laatste kwartiertje was nu aangebroken het zou haar niet lukken nog een keer te staan Een mannetje droef probeerde te schikken maar zou met zijn lach in haar ook vergaan Ze viel in de zee en stierf in snikken en met haar de zee die nooit…

Poetin staat zijn mannetje. Adolf was een schildertje. De massa is niet wijs. Machthebbers willen macht niet delen. Machtelozen eisen alleen maar brood. En spelen.…

hogere machten houden mensen klein, kortwieken hun vleugels, arme mensen krijgen weinig kansen voor hogere vlucht. joz. le bruyn…

Buiten op de bemoste tafel. Een oude krant van een warme dag. De wind leest haar bladen. Binnen schuilt een kat achter de kachel. Ze kijkt even op als een troep ganzen voorbij trekt. Vage schaduwen vermengen zich snel met de nacht. Verkleumde kaarsen warmen zich langzaam op. De vlammen dansen op de tonen van de jazz. 'The falling…

Want al zit dat mannetje weer in elkaar, er bestaat nog altijd instortingsgevaar.…

ik val, ik val net niet, ik sta, ik sta mijn mannetje, ik hou toch stand, ik hou me goed, herstel, o nee, ik val, ik val opnieuw, wiebel, wankel, struikel even, kom weer overeind, nee, nú val ik echt, ik val lelijk tegen, glij tegen de grond, bijna, zwaai weer recht, sta weer pal mijn mannetje zo stevig op de benen, au, o nee, ik hou het…

het mannetje met kuiltjes in zijn wangen kijkt met ingetogen glimlach de kat uit de boom grote broer slaat zijn arm om hem heen loerde de angst toen al diep in het verborgene van zijn ziel wachtte hij geduldig in de schaduw om later toe te slaan wanneer begon het het afscheid?…

Krol heeft 50plus op de kaart gezet nu kaart lezen van Klein naar groter! Met 50plus verder op weg!…

't mannetje wil aandacht/neemt de vluchtelingen maar SLECHT zij ontvluchtten hun zwaar geteisterd land een net huis is toch terecht mensen tekenen massaal achtervolgend dit kwaad beluister het verhaal van de overlevenden oorlog 40/45 zij weten al te goed hoe dit haatproces verder gaat…

een gestolde ziel roept niet om hulp ze neemt de benen als de dag haar van donker naar licht verschuift ze hoort slechts kapotte valse klanken als losse pianotoetsen achtergelaten in het gras een mannetje wijzend en roepend voor op de fiets laat haar gestolde ziel stromen hij wint haar voor het leven…

Er zijn momenten, waarop ik dood wil Waarop ik niet eens kan denken aan wat nog komen gaat Verlangend naar het moment dat mijn gedachten eindelijk stil Zullen onderzoeken of het hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen…

wij zijn wel losgekomen van oordeel en idee hebben standpunten ingenomen de zweverigheid viel mee toch met beide voeten stevig op de grond gebleven in een wereld die uitgaat van een andere kijk op leven in het volgen van elkaar deelden wij voortdurend steun toch was jij mijn toeverlaat die als vrouw haar mannetje staat…

het witharig mannetje smult van het bakje vis maar oh wat een enorm gemis likt uitgebreidt zijn vingers schoon/verspreiding van ziektekiemen FOEI DOEI blijkbaar immer te weinig gespreksstof dus schelden op Moslimse mensen wat een zinloze partij stem voor de dierenactivisten ga voor einde dierenmartelarij…