Alle inzendingen over kleine OR meisje

Lief klein meisje ik zing voor jou dit wijsje een speciaal liedje met oma's melodietje wij hebben geen tijd gehad om elkaar te leren kennen en ik je als oma heerlijk te verwennen je zal altijd in mijn gedachten zijn ons prinsjes maar oh zo klein.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

Een meisje zit gehurkt in het bonte weiland en in haar kleine hand heeft ze veldbloemen vast. Ze zijn wild en ongerept mooi, fleurig. Het meisje rangschikt ze keurig. Korenbloemen Klaprozen Margrieten Ze zit zichtbaar van de kleurenpracht te genieten… De wind speelt met haar lange lokken en wappert met haar zomerjurk.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Gebroken ligt zij voor hem een klein meisje dat naar goede gewoonte haar vrouwenlichaam heeft afgestroopt bij de eerste aanraking wanneer hij haar te rusten legt en de scherven uit haar ogen streelt…

Twee ogen keken het meisje aan ze spiegelden enkel maar verwijt Ze kon zichzelf om de oren slaan van haar daden had ze nu al spijt Twee ogen keken het meisje aan ze drukten enkel radeloosheid uit In kleine hoekjes blonk wat traan om haar duchtig gehavende huid Twee ogen keken het meisje aan ze getuigden woordloos van pijn Ze wilde ‘t nu…

Doch mocht de eerste een meisje wezen, In dat liefelijk verschiet, Dan wordt ook de rij geopend Met een kleine Mennoniet.' - Thans, hun huis telt twaalf kindren, Die, tot eer van 't Christendom, Luther eren, Menno volgen, Vroom en deftig, om en om.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

dezelfde stof, dezelfde kaboutertjes erop alleen bij de hond staan ze op hun kop voor haar staat een meisje met in haar haren rare plekjes dat zijn kleine vleermuizen met kleine vleerkapjes voor hun bekjes ja, mondkapjes mogen ongezellig lijken maar in een bus met kapjes is er altijd veel te kijken…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Vier kleine kindertjes kleinkindjes van mij drie kleine jongetjes en één meisje er bij. Drie kleine prinsjes één prinsesje in de dop oma van deze te zijn is helemaal top.…

Vanmorgen vroeg liep ik op straat en hoorde plots een stem Een lief klein meisje riep mijn naam een meisje dat ik ken Ze zag er echt heel schattig uit ze zwaaide hard naar mij Ik vond haar lief en lachte terug het maakte me heel blij Haar papa zag ik gister nog het meisje weet van niets Een geheimpje tussen hem en mij we hebben…

's Ochtends droom ik over jou 's Middags droom ik over jou 's Avonds droom ik over jou 's Nachts lig ik wakker En droom ik nog altijd…

de toekomst ze sluit je op in de nacht, de angst blijft aan je knagen, losgewoeld door zwarte tranen maar je zult het zien, lief klein meisje, de liefde in je eigen ik zal groeien door de dagen heen, ook al ken je jezelf niet meer…

ik ben bang bang voor wat komen gaat bang dat dit kleine meisje er straks weer alleen voor staat bang om te praten bang om straks weer alleen te worden gelaten…

Zo prachtig dit meisje klein met heldere oogjes lief en fijn donszachte haartjes lieve lach ik wens dat deze vlinder met liefde omringd en in gezondheid leven mag…

als klein meisje had ze het al ze danste dolgraag in de regen soms zelfs op blote voeten niets kon haar deren en nu, wat ouder als ze zich onbespied waant huppelt ze nog even graag tussen de regendruppels…

zij veegt bladeren van haar ogen en aanschouwt het ochtendlicht niet dat zij daar altijd al lag, nee dat niet het kleine meisje geborgen in moeders schoot voor even kruipt ze nog dichter voor heel even maar tot dat het haar tijd is…

In mijn herinnering zie ik het kleine meisje, haar oogjes stralen al van ver, jaar in jaar uit schijnt op het zacht oranje een hemels licht over de mooi gevormde ster. (Het meisje is in de adventstijd geboren) De foto is te zien op mijn gedichten/fotoblog (zie hier onder)…

hij kreeg zijn zusje in het vizier haalde de trekker over gewoon om haar te laten schrikken en zijn plezier hij hoorde een knal en zag hoe het meisje viel haar mooie jurkje werd rood en hij realiseerde zich nog niet dat hij zojuist zijn kleine zusje had gedood…

verdrietjes die je helaas niet tot vlechtjes kunt draaien maar wel kust, kust net als ons meisje van toen en zegt dat de wereld slechts bestaat door die lieve kleine vlechtjes van vroeger die ze nu draagt in een volwassen rode staart…

Ooit had ik een mama Nu heb ik haar niet meer 't kijken naar haar foto Doet allang niet meer zo’n zeer Toch bij tijd en wijle Voel ik weer die pijn Ik had zo graag wat langer haar kleine meisje willen zijn…

O meisje, meisje zo klein, zo kwetsbaar en zo teer je hart gekrenkt vol van lijden en verdriet een lijdensweg van dag tot dag en leven doet zo`n pijn emoties overheersten je leven teveel verdriet onder je lieve lach en meisje, mijn respect voor jou eindelijk, uiteindelijk de keuze voor jezelf het einde van je leven dat bepaalde jij…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

je eet een haring en neemt er drie mee of vier of twee je eet een haring je hoofd in je nek ik val op je, vindt je het gek? je vergeet te betalen ik hol je achterna je lust me wel, ja!! 't zijn jouw woorden niet de mijne maar jij bent getrouwd niet de mijne een haring en twee lekkerbekken da's wat ik wilde: even lekker bekken…