Alle inzendingen over kleren OR vertrouwd OR toekomst

uiterlijk, vriendinnen, kleren graag de beste van de klas nu onzeker, maar de toekomst: rijk in Beverly Hills!…

Het aller-, allermooiste Wat ik bedenken kan bij jou Is niet zozeer je schoonheid Of de liefde voor mijn vrouw Niet je stijl of je karakter Of je creatieve geest Niet jouw kennis of ervaring Of waarheen je bent geweest Niet je inzet of je werklust Zij zijn werkelijk ongekend Niet je charme, je bereidheid Of hoe graag je me verwend Niet…

mijn liefde huisvest in jouw landschap je hoort mijn stem ik noem je naam er is een hand die streelt als vriend wil ik geluk met je delen hunkerend in het licht van leven…

als avondritueel leest mijn liefje voor zijn stem rondt de dag áf, voor het slapengaan ik luister naar gedichten met eigen melodie of een mooi kinderboek met spannend avontuur mijn armen wachten hem na het sluiten van het boek…

zo dichtbij de dood het zou me toch te ver zijn maar Vroman beschrijft * senryu*…

groene weg klimt omhoog alsof hij er iets tegen in had kunnen brengen toch is er een duidelijke grens tot waar het treden mag gestaag leunt de zijtak vertrouwd op de zwaartekracht kussen bladeren bijna de grond…

Op pepermuntblikjes in mijn vitrinekast, u kent ze vast wel, die van Wilhelmina, bent u al vele jaren een graag geziene gast. U en uw levenspartner gaan dagelijks door mijn hand, ‘k ervaar in die beweging geleidelijk een band. De cafeïnevrije zit in ’t verlovingsblik, achter de bruidskus schuilt de koffie met meer pit. De nieuwste…

Dat was vertrouwd, die zelfde blik en leest.…

jaloers, want zo vertrouwd, zoals jij rouwt om een ander moet ik soms ook doodgaan, niet bestaan voor tranen die je huilt niet om wat was boven mijn as als voor die ander?…

Vertrouwd Het voelde zo vertrouwd. ik moest je laten gaan, was bang om je te verliezen. Een bestaan zonder jou, nooit aan gedacht. Hoe nu verder…..…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een vrouw op een strand nabij Veere Die liep zich vaak erg te generen Zag zij weer zo'n mens Met hangtiet of -pens Dan dacht ze meteen: krijg de klere…

Als de zomerwind onder onze kleren speelt Schieten de broze wortels Die ons stutten en doorstromen Een nevelsliert streelt jouw wijkende lippen Een waterval klatert over ons Vult de holte Vaagt de stofnetten in de schedel weg Als de zomerwind onder onze kleren speelt Vinden we dansend de bron In onze borst waar een smid schuilt Die gensters…

De kleren van de keizer in het landje van Piggelmee worden schaamteloos gedragen en gaan een leven lang mee. De kleren van de keizer verhullen niet het menselijk verleden; beschermen niet tegen de zon en de regen en stemmen slechts de menselijke illusie te vrede.…

een stapeltje kleren op de oever keurig opgevouwen een bril erbovenop geheimen zinken kringelend naar de diepte rimpelingen komen langzaam weer tot rust het meer glinstert in de zon alsof er niets gebeurd is…

Zakelijk gesprek klinkt spannend, maar vrijuit bij luchtige scherts Toekomst opbouwen; intussen schoon verleden koesterend eren. Het borrelglas schuift: gedachten doen zich horen als jonge vogels. Al deze stemmen zijn vereend in 't vertrouwde Café het Raadhuys.…

XXVIII - HET PROCES - 1945 herinneringen schimmen uit een verleden in zeeën van tijd zuigende golven voor zover we kunnen zien staan we pal - robert brasillach waartoe gerechtigheid verwacht van ongerechten bereid gevonden in de gangbare spelling de toekomst te zijn in de verte ligt de vertrouwde horizon blauw over blauw…

Haar vertrouwde geur deint langzaam weg uit het huis. Hun huis. Er mag geen vleugje aroma ontsnappen. Niemand of niks mag dit heiligdom nog betreden en bezoedelen. Hij stopt met timmeren. Hij gaat naar boven, trekt de kleerkast open en valt in een diepe slaap tussen haar kleren.…

Dat klinkt weer erg vertrouwd, Je hebt het weer reuze benauwd. Helaas weet ik wat dit is, En het dus als kiespijn liever mis. Op naar Katwijk aan Zee, Daar doe ik nu aan de revalidatie mee. En die psygologen ;ze zullen wel flink gaan wroeten, Maar wil ik me beter voelen zal het wel moeten.…

Een beroering, De trilling van de lucht. Een blik, Verankerd op mijn netvlies. Een beeld, De herkenning van het onbekende. Een aanraking, Vastgelegd in gedachten. Ongrijpbaar, Als een mimespeler pakkend in het niets. Onaantastbaar, Als het lot dat wederkeert. Onontkoombaar, Verlangend.…

Heel vreemd, het voelt vertrouwd, ik hoop echt dat je me belt, je bent dan wel een klein beetje oud, maar ik zie je als mijn held. Ik weet het, nu even niet, maar ik denk aan je, en ik hoop dat je ziet, onze wederzijdse begeerte..…

Maar eens dan zal het zeker komen dat je geen angst hebt voor die uitgestoken hand dan zul je toch de stap durven nemen en vernieuw je met mij die vertrouwde band.…

In t grijze gebied van geoorloofd zijn of niet spreken we elke dagelijks intiem en heel vertrouwd toch blijf je daar bij haar en word ik bij hem oud.…

Vertrouwd is het donker Van uit het niets zomaar hopend op iets mij een weg banend in het donker zoek ik naar warmte en het licht geheel vrijwillig soms verplicht maar toch... rusteloos en moe ga ik dan stilletjes weer even naar het donker toe Intens genietend doet het geen pijn niets of niemand te hoeven zijn…

je hebt alles verbrand en verdaan schoenen versleten hielen gekust klieren gesust je trapte teveel op eer en geweten je snoof inhaleerde de tijd spoog op de toekomst het verleden heeft je bevrijd omdat alleen oud je vertrouwd is nu kom je bij ons je handen zijn leeg je kop is vol weten je maag zonder eten geen huis en haard…

Mensen ontzeggen elkaar toekomst. Dat doet pijn. Het houdt mensen klein. Maar in U mag ik mezelf gelukkig prijzen. Want onder het dak van sterren, heeft U grote dromen met mij. Vreugde vult mijn hart. Dat ik in uw Naam mensen toekomst geven mag.…

Je hand gaat naar je wang, En je voelt een vertrouwde traan. Je jeugd was niet perfect, Maar dat mag de reden niet zijn. Want achter die lege ogen, Hoort geen toekomst vol pijn.…

Ik wil het liefst vastgrijpen, aan de voorgeschiedenis Misschien is het voor jou wel beter, lekker safe op vertrouwd terrein. Maar deze voor jou externe beslommeringen, doen mij intern veel pijn……