301 resultaten.
sneeuwblind
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 861 alles wit
voor mijn ogen
sneeuwblind
herinneringen
vervagen
gedachten kleurloos
gevoelens messcherp
bloedrood…
Anner Moeras
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 396 hollandse luchten spiegelen
in nat vervenend land
smalle paden, drijvend zand
water met pluis en gras
duale beelden, wandelaars talmen
bomenrijen als horizon
daar waar Drenthe ooit begon
het zompig land, een groen moeras…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Capitulatie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 296 Muren omklemmen
zompige flarden,
de lucht weegt echo's
ze dragen ver.
Hoop bloeit
op ruïnes
van terreur.
De oorlog
moe
gestreden,
aan vrede toe.…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
writers block
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 702 Writers Block, het bejaardentehuis
voor te laat overleden schrijvers,
landerig gelegen aan eendenloze vijvers,
niet alleen bewegen, ook de penvoering steeds stroever,
zelfs geen zwam, siert de zompige oever.…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Land van koude klamme regen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 Zo’n naar gordijn van nattigheid
boven het zompig grauwe gras
en de verzopen sloten :
ik word daar toch zo droevig van.…
uitgelachen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 605 je was mijn clown
deed mijn ogen glimmen
gaf mijn leven zin
nu verf je nog steeds je gezicht
maar kleurloos
van mij mag je afschminken
want ik zie de lol
er niet meer van in…
gevleugeld worden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 van kinds af aan
wilde ik kunnen vliegen
het moeras zompig voorbij en
vlerkend tussen het blauw
van de dreigende wolken
vluchtend naar de toekomst,
op eigen benen staan
de zon tegemoet ging ik
stralend ten onder…
pruimenbloesem
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 992 De uiterwaarden steeds zompig en volgezogen
De lucht zo zwanger van de lente, mijn hart van jou
Mijn verlangen ergens, in mijn binnenzak
Kastanjeknoppen barstensvol, bijna
Geur van ontwakende belofte, van jou en mij
Licht schrijnende vreugde
Pruimenbloesemkus…
Ontaarde rede
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 zij schilt woorden
kerft de bast
stilte valt in zwart
verwrongen klanken
drijven kleurloos af
onbeschrijflijk
is de leegte van
het wit dat overblijft…
Onbedwingbaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 zijn de tranen die
al dagen branden
om het gemis
het stille verdriet
verstrikt in een
kleurloos web
eenzaamheid wordt opgelepeld
het wachten blijft op
het nagerecht met een toef begrip…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Nalatenschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Met voeten getreden
en in zompige modder
sporen achtergelaten.
Iemand is de weg kwijt
door de zelfgestrooide
stenen op te rapen.
De tredmolen van tijd
laat almaar draaiend
het geweten inslapen.…
herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 op een dorre
kreunende tak van
de eikenboom krast
een kraai in het
schrale najaarslicht
herfstblad valt weerloos
in de zompige poel
troebele droefheid
sijpelt in het hart
voorzichtig wrijven
mijn koude handen
het najaar zacht
uit de ogen…
Tragedie in kleur
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 182 Gedurende haar kort bestaan
Vermoedde zij niet dat het zo zou gaan
Haar poging de natuur te bereiken
Was haar fataal een raam deed haar bezwijken
Kleurloos haar vleugels eens zo bont
Verdween zij in een stofzuigermond…
Vergissing (maandag 22-2-2010)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 202 Boerkalucht, maar kleurloos.
Zon kansloos.
Horizon
zonder
zon.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
stormy weather
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 het stormt en regent
en werkelijk alles beweegt
buiten trotseert de krantenjongen
als een held het tegenweer
de natte krant glijdt
zompig in de bus
het nieuws laat zich
deze morgen lastig lezen
wellicht krijgen we morgen
weer een nieuwe kans…
Volgend jaar geen Valentijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.542 Bloedrood op witte dons,
pijlen verspreid,
veren dwarrelen kleurloos.
Sluiper sloeg toe,
geen genade in harde wintertijd,
honger gestild.
Cupido voorgoed gevallen.…
Kameleon
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 574 Jouw kleur wordt mijn kleur
Je gemoed de mijne
Jouw tranen rollen van mijn gezicht
Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid
Ik neem het over en geef het terug
En ik eindig, ik eindig
Kleurloos…
groen seizoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 548 eindeloze regen wist de sporen
uit de zompige grond
spoelt de lach van je mond
maart is geboren
overmoedige bomen, kale struiken
barsten uit in roze, geel en wit
vensters openen behoedzaam de luiken
verblindend spel van donker en licht…
Waken
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 212 de dag rust al
ruw op mijn dak
in de bevalling
van het licht
en voor het spreken
houdt mijn mond
het denken dicht
een wiel draait
ongevraagd door
met verdoofde spaken
ze gaan aan mij voorbij
zij aan zij
in kleurloos waken…
vervlogen tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 er ging veel behang
over oude lagen
zodat het vertrek
merkbaar krapper leek
groei van jaren
camoufleerde
de kleurloosheid
van het verval
alles werd anders
de tijd mocht
geen naam hebben
maar kreeg het wel…
SUBSTANTIE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Dit zou inzicht kunnen zijn
omgelegd in verdriet
van een verpulverd hart
kleurloos weggeworpen
ingekuild
waar vluchten vergaat
geslipt
zonder enige houvast
weggezogen
in drijfzand
uit een nachtmerrie
waar zelfs ontwaken
geen redding kan zijn.…
Aarding
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 295 je hebt iets aards
zoals je daar ligt
daar ademt en dampt
je wasemt het leven zoals
zoet zompig veenmos
het wegtikken van tijd
houdt me uit mijn slaap
ik stap uit ons bed
loop peinzend in rondjes
staar door het open raam
krijg het oneindig koud
ik kruip terug bij je…