8632 resultaten.
KLOK
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 113 (haiku)
de klok tikt maar door
tel na tel hakt ze tijd in
te dragen stukjes…
Klok
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 259 Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken
Besefte ik nog niet
Dat het de aardse tijd weg tikte
Die wij nog samen hadden te beleven
Jij bent nu allang verdwenen
Jouw klokje staat als een herinnering
Hoog op de kast
Steeds als ik het weer hoor tikken
Weet ik met het diepste weten
Dat jij daar ergens op mij wacht
En mij niet bent vergeten…
KLOKKEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 50 Het hoort de klokken van de stilte luiden.…
Keer op keer
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.071 op keer…
Keer op keer
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.055 Keer op keer
Steeds maar weer
Leven in het verleden
Hunkerend naar het heden
Keer op keer
Steeds maar weer
Het doet zo zeer
Maar dit leven wil ik niet meer
Keer op keer
Steeds maar weer
Voelde ik mij gebonden
Maar ik heb mezelf terug gevonden!…
Keer op keer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 492 Misschien is lief zijn
wel één voor één haar haren
uitrukken met een pincet
omdat ze glad wil zijn
en behagen, haar lippen
zijn ook zacht als het kuiltje
in haar kin, haar borst
geschapen om altijd
vreugde te schenken
bij voorspoed en tegenslag
Hoe trekt men haren uit het beslag
waaruit een karakter bestaat
Wie betaalt het schoon gelag…
Keer op keer
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 538 Je moet nu wel gelukkig zijn
Een heel jaar zonder mij
Je leven terug
Gezonde rust
En bovenal weer vrij
Misschien lukt het gescheiden wel
Samen maakten we er niks van
Ik haat je niet
Wens je geluk
Je weet dat ik dat kan
En ik, ik raap de scherven op
Recht de rug maar weer
Met werken aan een nieuwe start
Het sloopt me
Keer op keer…
Keer om, keer om
gedicht
4.0 met 23 stemmen 16.547 Keer om, keer om
mooi meisje keer om!
Je danst in je sandalen
met voeten die groeten
met heupen als schakels
gemaakt om te draaien.…
Keer op keer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 op keer
immers mijn blik is nochtans ingelijfd…
De uitslag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 975 Wachten
kijken naar de klok
ijsberen
een blokje om
zuchten
afwezig reageren
tot het uiterste
gespannen
nog een keer klikken
op postvak in
mail
bonzend hart…
joepie
ik ben geslaagd!
Een stoel schuift achteruit
juichsprong
handen reiken lucht
stralend gezicht
overslaande stem:
Mam, ik heb hem!…
steengoed
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 658 m'n oude vriend moest leunen op z'n stok
ik ging vermoeid op mijn rollator zitten
er klepperde een koor van kunstgebitten
hoe wreed is toch de rondgang van de klok
en toch ... en toch ... we voelden ons kiplekker
we zagen voor de laatste maal Mick Jagger
nog één keer naar de Stones ...…
geen god
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Ares' kinderen horen
zijn bulderende stem
de uitgestrekte
dodenlandschappen
aangetast door
weer en wind
mensen verdwijnen
ze keren nooit terug
klokken verliezen
hun greep op de tijd
binnen en buiten de
onschuld is voorbij
oorlogen hebben
geen ziel
nietsontziend nemen
ze alles af
geen god komt er
aan te pas…
Mijn edelsteen...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.642 Waar diamanten tranen
van herkenning
aaneen geregen parelen,
onzichtbaar verweven
met draden van puur goud
Waar bronzen klokken
zonder wanklank
hun helder geluid in echo
laten weerklinken
Daar kan ik mezelf zijn,
ondergaan en bovenkomen,
mij wentelen en keren,
Geloven, vertrouwen,
eeuwig op bouwen,
omdat ik mezelf kan zijn
in jou…
Kiekjesdief
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 300 ik zie jouw lach, aan het strand
met handdoek in je hand, en op
de achtergrond een koelbox en
een parasol die me elke keer
weer als een klok in mijn hoofd
en mijn hart, stilzet. Telkens ont-
vreem ik weer jouw lach jouw
gedachten uit een lichaam die
ik nooit goed heb begrepen.
Soms besta jij teveel in mij.-…
Als klokken zwijgen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 met minder, waar
dwingende uniformiteit dat verhindert
Wanneer we weten wat we werkelijk willen
verlangen dat klokken zwijgen en de tijd zal stillen
is de hoop op verandering niet verloren en
wordt er weer ruimte voor iets nieuws geboren…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Draveil, 1911
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 192 Na een leven in dienst van het communisme
sloeg de klok ineens niet meer aan, terwijl
het laatste uur toch geslagen had. Haar man,
de schrijver Paul Lafargue, beet op zijn
droge lippen, sloeg enkele keren tegen de
stomgeslagen klok en laadde bibberend het
oude pistool, terwijl Laura nog gauw wat
spullen recht zette. Haar haren schudde.…
De tijd gelijk gezet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 576 heb net de klok
weer opgewonden
de tijd gelijk gezet
in algemeen besef
maar nog hoor ik
seconden tikken
mijn haast heeft jou
toch weer gevonden
minuten tellen
daar tot vele uren
maar de kerkklok gaf
ons een ongekend soelaas
de koster had geen haast
sloeg vijf in zesder uren
hij wist die tijd zal
in emotie twee keer duren…
Naamloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 ook een rietgors mag geen
naam hebben in verdwaalbaar
moeras, iets zonder vorm is
bezig terug te keren, het
geheugen te herwinnen
voort te duren
tot plaats van vertrek…
Het tij zal keren
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 826 Toch aan het eind van de weg,
Zal het tij keren,
en weer zin geven aan je leven.…
Keer het Tij
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 392 Hij hoort de golf nòg komen,
door angst en pijn verblind,
z’n vrouw en kind ontnomen,
de natuur die ze verslindt.
Door ’t zien van dat immens verdriet,
Voel ik een fractie van zijn pijn,
Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet,
Ik voel me hulpeloos en klein.
Als het je niet lukt te geven,
Leef je dan een beetje in,
En nooit eerder in je leven…
Zomer van de eerste keer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 692 of snel
weet ik niet, dat is juist zo gek
de zomer van de eerste keer
is zomer van lang geleden
zulke zomers komen nooit meer
ben de herfst al ingegleden.…
ALS JE ME LEEST . . .
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 5.502 zal zijn,
als je me leest als een woordenboek,
vind je soms woorden zonder betekenis,
of anders uitgelegd zonder dat je het wist,
als je me leest als een komisch verhaal
vind je humor als nooit te voren, uit de realiteit gebracht,
soms direct, soms onbegrepen, maar altijd met een glimlach
als je me uit hebt,
lees me dan nog maar een keer…
Gevleugelde woorden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 277 Je tegen de ontwikkeling en nog wat te doen weren
zal het culturele klimaat vernieuwende inspiratie toelaten;
je besluit het veranderlijke weertype de rug toe te keren,
landelijk voorgoed te keren bekenden gewoon laat uitpraten.…
mijn eerste haiku
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 642 de Japanse kers
blaast koele witte vlokken
door de grijze straat…
Ochtendwaken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 121 Terwijl de hemel open plooit
van purpergrijs naar geel verkleurt
met vegen wit erdoor,
net of iemand een stuk stof ontrafelt,
priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist.
Geluiden,
bijna onhoorbare trillingen op de wind,
komen door het raam aangewaaid,
langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…
Nog één keer
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.165 Nog een keer te kunnen zeggen
dat ik zoveel van je hou
nog een keer je aan te kunnen raken
en te zeggen dat ik niet zonder je kan
nog eenmaal hand in hand met je lopen
waar ook naar toe, het maakt niet uit
nog eenmaal je welterusten te kunnen zeggen
en je wakker te zien worden.…
Dwers / Tegen de keer in
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 279 de moanne skimert har sulveren ljocht
bylâns de grize fearen fan de wyn,
de wyn dy't hieltiid jaget en skuort
oan de tûken yn de bosk
dou hearst no gjin sweltjes mear,
net mear it súvere lûd fan een geal
dy't sjongt en slacht en sjongt,
deun by de rûge, giele ekers
ik wyt net wat ik sizze moat,
dou sjochst sa dôf, hast blyn,
dou wolst…
De eerste keer kerst
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.447 De eerste keer nu, deze kerstdagen,
die nooit meer hetzelfde zullen zijn,
je was het zo gewend met zijn tweetjes,
nu, alleen, dat doet zo`n pijn.
Toch hoef je het niet alleen te vieren,
kijk eens wat hij hier achter liet,
een fijn en dierbaar gezinnetje,
die verzachten jouw verdriet.…