Alle inzendingen over klom

Jij was niet in mijn landschap toen ik aarzelde en zon scheen je kwam ook niet bij rivieren toen twijfel toenam liep ik over de brug overdonderd door werkelijkheid uit jouw droom, klom ik alles nam toe in intensiteit jouw schaduw zag ik wolken tellen er viel stilte over landerijen ik ademde, jij was in ademnood in mijn droom die uit…

Precies midden in de hoge kathedraal stond de reuzeneik straalde stille respect uit al z’n takken Geknield tussen beendikke wortels staarde ik sprakeloos omhoog maar zag niet eens de kruin bladeren vormden het dak de hemel was eikengroen God was boom geworden Niemand om me heen klom ik omhoog richting de stilte…

Tussen de glimmende wagens in de drukke showroom stelde de klusjesman onverstoorbaar secuur zijn ladder op en klom soepel naar het helle neonlicht omhoog. Hij kreeg geen aandacht tot hij van de ladder stapte en zich in het helle neonlicht verhing. Toen had hij alle aandacht die hij wou.…

Zoals scheppers de emmers vol over einders droegen Timmermannen leidekkers en matrozen tij aanjoegen Getekend door vingers luchtig gezegend door een hand In ‘t westen klom de zon steeds hoger in dat verre pand.…

ik was gegrepen door het orgelspel liet me zweven op donkere bassen langs pilaren waar heiligen al decennia lang sokkelden in vrome gebaren klom met hoge tonen naar boven waar licht en lucht elkaar raakten in gebrandschilderde ramen als kleuren sterven vult muziek de gewelven gaat het finalegeluid al voor het zingen de kerk uit…

zij klom op zijn schoot/vader las voor uit de krant enwel Spekkie en Blekkie niet meer charmant dat even terzijde de herinnering blijft al was de stem monotoom voorlezen zozo wordt zeer aanbevolen vroeger was het gewoon dit alles speelde zich af in de Haagsche Vreeswijkstraat het gejuig vanuit het Zuiderpark Ado…

Daar staat nog de boom uit mijn fijne kinderjaren waarin ik naar boven klom om over de hei te staren Daar staat nog de boom uit een vervlogen tijd waaraan ik graag terugdenk een herinnering die niet slijt Daar staat nog de boom ik kijk een keer naar boven schat de afstand en denk dat ik durfde,niet te geloven!!!…

Er hing een kraai in de lucht toen je me brak toen je me stak met het touw dat klom als ik zong bij de buren huilde een kalf met scheurende uithalen om zijn moeder en ik lag in duizend delen tussen de melkplassen die in het blauwe uur jouw kleine huis besluipen.…

hij nog wat verder Nee die peer hing toch te hoog Jantje reikte klom nog hoger op de tak die langzaam boog Ha nu had hij, krak zo klonk het Jantje viel neer gelijk een steen Lag daar met een buis vol peren En...met een gebroken been…

en zo kwam het, dat je vinken ging vangen dat je koortsig een net had gespannen vanaf de eik naar de iep wild gebarend liep je rond en ik, ik kon niks doen had angst voor het schuim op je mond je plukte de vinkjes en hield ze gebroken in je hand weende om hun schoonheid en ik, ik las de krant toen, heel vreemd klom je in de zon op…

Wij herinneren ons woorden als huis, als boom, als maan Wij herinneren ons dat als de maan zwom de vis klom Wij herinneren ons de maan en ook de dood Wij herinneren ons woorden als gras, als vogel, als wolken Wij herinneren ons dat als het blad viel de vogel vloog Wij herinneren ons de vogel en ook de dood En dat, toen de papaver…

vanmorgen ben ik de deur uitgestapt, heb de lucht bekeken ze was blauw en langs de wolken streken grauwe ganzen, grijs tegen licht dichterbij langs ruwe stammen klom een bonte specht omhoog zijn zwart met wit verborg zijn rood voor mijn gezicht ik keek hem op de rug – en wist tussen dat alles het rood, wit blauw van wederhoren,…

Het is vakantie kinderen spelen in de wei Verstoppertje achter de hoge zilverpopulier Hurkend onder de blauwe hemel zij aan zij Onder de zon die steeds hoger klom Het landschap de boerderij de koeienbel glom De zee het strand de duinen van Holland Naar de tulpenbollen likkende aan een lollie in de hand De schommel de speeltuin met een bak vol…

De zon die ons vervlamde en deed dansen van geluk klom steeds hoger in de hemel door een zinderende lucht Wat waren we verbijsterd eerst zag jij het, toen pas ik dat die zon begon te sterven langzaam stikkend in de mist Het al verslindend duister maakt ons blinden voor elkaar want wie heeft er een vermoeden van die tweede dageraad?…

zo klom ik op Vogeleiland at de kwarteleieren met de aalscholver op mijn erectie sprong in bramenstruiken en likte de doornen naakt als ik was schuurde ik mijn huid spoot mijn zaad tussen kroos en karper omarmde de wezel en hermelijn en sliep de zeven dagen totdat ik naar huis moest we eten spruitjes, zei moeder mijn broers likten…

jij loog mijn leven tot een machteloos schreeuwen en ik tastte naar het kind op de achtergrond ik klom trappen omhoog langs gespannen schaduwen zocht de waarheid in een open mond in ogen zonder zonde kleedde jij de nakende dag jij sprak niet over morgen een belofte dicht bij de dood jij voedde me gebogen liet geen geloven over en…

Elke morgen nam hij steevast na het laatste stukje brood zijn valse tanden uit zijn mond al waren het twee castagnetten die hij klepperde voor haar met scheve blik die werd ontbloot tijdens zijn ochtendoperette die hij spelend zo genoot Maar zij verzuchtte elke morgen liever was zij alvast dood als hij weer over tafel klom om een beschuitje…

ik moet mij haasten deze ochtend het telefoontje kwam laat zwaaiend in de deur de fragiele vrouw 'hier moet je zijn' en ik deed mijn ding klom op een ladder, het stof lag hoog en zij moest steeds gaan zitten omdat zij niet meer zo gemakkelijk bewoog ik heb alles uit de kast gehaald, ik word daarvoor betaald en alles terug…

nog vóór zijn gevoel had het moment hem ingehaald, neergedaald in vage vormen brak het zijn gemoed een autoloze zondagmiddag was nog niets in vergelijking tot zijn fiets die trapperloos de schutting nam stram van lijf, met moede leden klom hij stil de koffer in “dit is het begin” dacht hij en vormeloos verborg hij snel de fietsbel in de…

Waar eens overvloed trappen klom Zich etste in glas-in-lood panelen Waar haute cuisine door kelen zwom Men lucht verbouwde tot kastelen Werd schoonheid in Renoir gekocht En pleister in bombastisch barok Met prieel en vroomheid werd gepocht En schulden rezen tot de nok Die huisden zijn door de tijd genomen Met ziel in zalig armoe vergaan…

op de berg verbrandde ik de winter aan de andere kant van de wereld klom een ezel over de verweerde krater Aeolos god van de wind gunde hij me een zak met tegenwinden gevuld zodat ik met alle winden in de rugzak vrijelijk reizen kon ik de dag zou plukken om de zon te vangen?…

De ochtend lag naast me in bed toen de zon klom naar het hemelfront plots kwam er een dichter langs die stak me veren in mijn kont ik zei: ik wil die veren niet schrijf slechts voor mijn plezier hij zei: dat doet me veel verdriet want je bent echt een lekker dier de ochtend kroop naast me uit bed toen de wolken voor de zon verschenen de…

hoog in de lucht zie ik je glanzen vleugels gespreid een horizon rijker je ogen waren leger dan de put waaruit je klom vanaf de bodem je handen raakten muren voeten klommen gleden weg, ontvelden in het pijn verdrijven wanhoop was je touw de strop zou adem blijken verstijfd van kou wilde je het leven grijpen je bent herboren…

warmte van de eerste zonnestralen en haar lach maar ze miste het voorjaar en zijn eens zo statige stam waar ze altijd tegen leunde ze miste zijn knoestige handen die haar hadden geliefkoosd bij elke najaarsstorm het vertrouwde ruisen van zijn stem als hij haar in koude nachten in zijn armen wiegde en voor de eerste zomer kwam klom…

de bode van het slagveld klom over heuvelruggen met een mondvol zege hij holt naar de overkant waar een leger wacht maar zijn adem weigert opgejaagd tot korte teugen ribben veren woest omhoog bloed haast zich door een holle pomp aangezwengeld door zichzelf hij wil leunen aan de toog een sponzige boom die zich wijd en vol vertakt…

hoog in de lucht zie ik je glanzen vleugels gespreid een horizon rijker je ogen waren leger dan de put waaruit je klom vanaf de bodem handen raakten muren voeten klommen geleden weg, ontvelden in het pijn verdrijven wanhoop was je touw de strop zou adem blijken verstijfd van kou wilde je het leven grijpen je bent herboren…

Jij was niet in mijn landschap toen ik aarzelde en zon scheen je kwam ook niet bij rivieren toen twijfel toenam ik liep over de brug overdonderd door werkelijkheid uit jouw droom, klom ik alles nam toe in intensiteit jouw schaduw zag ik wolken tellen er viel stilte over landerijen ik ademde, jij was in ademnood in mijn droom die…

Piet klom gauw weer op het dak met een grote, lege zak. Piet klom gauw weer op het dak met een grote, lege zak. Weer brengt Piet me in verwachting en het harde erelid breng ik lustig tot verzachting: wippen doen we zwart op wit. Op de mengkleur stel ik prijs. Onze kleine meid is grijs. Op de mengkleur stel ik prijs.…

ik las met vingers het alfabet aan klanken in zwart witte toetsen speelde met voeten donkere tonen opende alle registers in een uitbundig creatieve ontlading voelde mij heer en meester over de melodie beheerste alle nuances van deze muziek verdwaald in de ruimte klom het ijlste toontje omhoog en verdween in het schoonste…

Mijn vader schreeuwde moord, mijn moeder zette koffie mijn vader klom op stoelen, tafels, leunde uit ramen, schreeuwde rampzaligheid en onduldbare pijnen, schreeuwde brand en van iets onverstaanbaars het naderende einde mijn broers hielden hun oor tegen de grond, 'luister!' riepen ze en sprongen op, 'er komt stilte!…