188 resultaten.
Drijfzand
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.449 Jouw liefde voor mij
verdween bij het gevoel
van eenmaal vrij
slipte weg als zand tussen mijn vingers
om neer te komen
in een poel van tranen
die van mijn kokend hart
een blubberzooitje maakte
mij langzaam weg deed zinken
in jouw moordend drijfzand…
Ik Ben
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 ik ben in ijzelmolecuul
een sneeuwvlok, regendruppel
in elke vorm die is
ik ben in wolkenjacht
daarboven en beneden
ik ben besneeuwde bergtop
ik ben de golfslag van de zee
lichtglinstering op meer
het onbetreden gras
ik ben ontladend onweer
de lava van vulkaan
de oerschreeuw van de mens
ik ben bezieling van wat is
leven en dood…
mes
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 812 met bloed aan de keel
boter op de scherpe rand
weerkaatst hij het leven
geklemd in mijn linkerhand
vochtig van vele zweten
daar waar hij zich bevond
druppels worden doorgesneden
kletterend valt hij op de grond
tanden in kokende blaren
steken door een zilver hart
hij verdwijnt in deze diepte
nu blijft alles altijd zwart…
Water en vuur
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 737 Passie raakt me recht in mijn pijnlijk hart
mijn ogen lopen over
De mijne is
lichtjes zien in je ogen
je stroom voelen aan zwellen
je hart voelen kloppen na een eeuw kilte
je ijs te zien ontdooien
drup na drup tot een vloed van kokend water
En ik in de kou
Tot ik ontvlam…
Weer zuiver wit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 469 heb spoken geschoond
uit de gordijnen
ze hoopten zich op
door minder licht
te laten schijnen
ik moest raggen
hun vlekken waren
taaier dan ik dacht
in kokend water meer
dan eens gewassen
het uitzicht is weer
zuiver wit de ramen zijn
behangen met mijn eigen ik
helaas tekort alleen jij
weet wat er aan schort…
Sneeuwvlokken vallen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 326 Kokend water kookt.
Sneeuwvlokken vallen.…
de klaploper
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 10.249 op erewoord gevloekt
het applaus met een hand
geklapt de roos in een
loflied verwelkt lopend
over een tafel met verlamde
tong onuitsprekelijk gelukkig
gestemd zacht beroerend
zijn eenhoorn tot onverhoeds
een daverende vulkaan haar
lava laat gaan over de duizenden
stoelen van een lege zaal…
Pompeï
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Ik neem haar bij de hand,
wij vluchten snel
voor de lava ons verbrandt.
De redding is nabij,
de hel vergeten
en dan een kus, heel sappig,
nu ziet zij mij.…
Krediet
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 282 Woede snijdt messcherp
door mijn redelijkheid en
raast vanaf de bodem van
mijn ziel als kolkende lava
omhoog, langs vroegere
oevers van lijdzaamheid.
De storm van mijn woede
bij het zien van het immer
doorgaand financiële graaien
doet mijn vuisten gloeien en
vervuld mijn hele wezen met
een nooitgekende bitterheid.…
Overlever
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 Genetisch opgeslagen verdriet
geschreeuwde woorden
verzwegen en opgehoopt
achter een muur van pijn
Opgetrokken uit stenen
die als valse brokstukken lava
uit je mond vielen
en mij genadeloos verpletterden
Hoop en geloof stierven
verstikt onder een versteende laag
niet te ontsnappen duisternis
ik heb mij aangepast, ik ben een overlever…
Vuur en vlam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 368 Ik verken jouw heuvels
en jouw dalen
jij bezoekt me
op m’n top
we fluisteren elkaar verhalen
de leugens liggen er
duimendik bovenop
Toch hindert het ons beiden niet
de helse vuren in jouw kloven
zal ik met mijn vuren moet doven
door Vesuvius die ze met z’n lava
overgiet…
Eilandvulkaan
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 825 Zij is eiland
en altijd vulkaan
met witte wolken
die haar sneeuw
getopte kegel raken
zij verjaagt mensen
die haar bevolken
en die haar rode lava
laten braken
zij is ook aardevrouw
en haar hete zwavel
daalt traag en treurt
als gloeiend bloed
met sissende stoom
die mij huiveren doet
en mijn koude zee
verkleurt
zij is soms boete…
Knalfuif
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 2.707 Zwaveldampen ontsmetten
het gebeente van de te laat vertrokken gastheer
wachtend tot al het feestgedruis bedaarde
Nog regent het as over vergeten jassen
waarin versteende grimassen
veel duiden maar niets meer zeggen
voor doden stil en niets meer uit te leggen
Voor eeuwig lijkt de dis gedekt
in kringen lava, in roet gevlekt
Ooit zal de…
Knalfuif
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 5.262 Zwaveldampen ontsmetten
het gebeente van de te laat vertrokken gastheer
wachtend tot al het feestgedruis bedaarde
Nog regent het as over vergeten jassen
waarin versteende grimassen
veel duiden maar niets meer zeggen
voor doden stil en niets meer uit te leggen
Voor eeuwig lijkt de dis gedekt
in kringen lava, in roet gevlekt
Ooit zal de…
Intensiteit
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.056 de rode lava
brandt mijn zinnen
waar vurig diep
de eros troont
braakt de witgekraagde krater
die asse spuwt
die stenen gooit
en maalt de aarde langzaam
in vlammende tooi
de wanhoop uit de dalen
schroeit de witgekraagde krater
het wezen nog
in thanatos
waar tranen nooit
zo lang verblijven
dan een ogenblik
van spijt
omdat al het einde…
één stap terug
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.527 tussen ratten en varanen
kruip terug in de tijd
word mensaap en val
op vier handige voeten
klim terug langs lianen
de groeven van een bast
langs rotswanden omhoog
het bewijs ligt in een grot
de schedel van een jonge dwerg
zijn voorhoofd wijkt terug
hersens krimpen tot de knuist
van een kraaiend kind
dan te plots in één gulp
door lava…
De wereld een plaatje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 525 plein
een markt te bevolken
voor de inwendige mens
voor het uur van de haan
het beest geslacht en gepluimd
met de nodige groene vulling
genieten van het goede leven
een mens onder de dieren
neemt wat hij maar wil
zonder rekenschap voor wat dan ook
de wereld een uitgedoofde vulkaan
slaapt de eeuwige rust
haar korsten getuigen nog
over lava…
Casa del poeta tragico
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.219 De slaaf ligt in zijn schrik gestold.
Uit marmer lees ik keizers en de rijken.
De lavapaden langs omhoog gestold,
wil ik jouw naam op de hemel vergelijken.
Er zijn slechts dieptes in dit gruis,
fragmenten van verbannen muren,
contouren van een kaartenhuis:
de dood is zichtbaar in kwetsuren.
Je bent er tóch. Bij het forum op de trap,
dicht…
Harde tijd
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 3.613 De daden die je deed
maakten me kwaad en vals
kokend bloed van binnen
en die onvervalste vieze lach.
Toch hield ik mij koest
en hield die gulle lach
want met vriendelijkheid
kom je toch wel ver.
Nu zit je knielend voor mijn voeten
en smeekt mij voor een simpel feit
ik herinner je nog even
aan het vroeger, die harde tijd...…
draadloos
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 619 Wiske heeft weer pijn
Wiske heeft altijd pijn
maar dat vergeet ze wanneer ze
kokend water giet over het zwarte goud
- als een rover snuif ik het aroma op
en de slager moest sluiten
geen stroom zie je
gelukkig heb ik gas
- cafeïne is mijn redding
en ik bedoel maar
die eend zit daar
op een lelieblad stilleven te wezen
en niemand heeft het…
EXPLOSIEF
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.732 Er zijn sluimerende vulkanen
die plots tot uitbarsting komen
alles vernietigen op hun pad
met kolkende lava-stromen.
De driftig onrustige mens
die met verbaal geweld
explodeert als een vulkaan
tiert en zijn naasten kwelt.
Beide zijn niet te luwen
de natuur gaat zijn gang
ze zullen eeuwig
vuur blijven spuwen.…
Suites voor Annemieke XXXVIII
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 129 de lente is kaal
engelenhaar prikt mijn hoofdhuid
als ik ga liggen
op het brede strand
ligt een dikke laag glacé
feest der herkenning
vegeteren -
met een appel in eden
en het vijgenblad
het lauwe lichaam
lava borrelt onderhuids
een slaapwandelaar
een grijze wants
op de rand van de broodplank
loopt er onder door…
BEKKENOVEN
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 299 Luchtbel, uit lava glasdraad
Waarvan alleen de blazer weet
Welke bestemming
Man en vrouw wellicht op het
Gevaar af nooit te vervloeien
Maar afgekoeld en losgeknipt
Te stollen tot Swarovski zwanen
Drijvend in separate vijvers
Kristallnachtkinderen
Door hun hoge loodgehalte kunnen
Zij beter geen koppel vormen…
verlangen (2)
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.788 brandend verlangen
smeulende onrust
dampende woorden
vurige strijd
heet is de adem
van kokende sappen
warm in handen
bevroren in tijd
geef mij de zomer
de zon en de stranden
de zwoele verliefdheid
van twintig jaar jong
zand kruipend plakkend
op schurende lijven
parels van zweet
als eeuwige bron…
Thee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 142 De wonderlijke geur van verse kruiden
Het rustgevende geluid van het kokende water
Kalmeert mijn stressvol wezen
Weer een lange dag voorbij
De pijn verlicht, zodra het theekopje mijn lippen raakt
Het eerste slokje verdrinkt de kleine zorgen
Zo warm en kalm, een deken voor mijn weemoedige ziel
Thee is zoveel meer dan een drankje alleen.…
schijngestalte (revisited)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 zelfs een hemellichaam ontsnapt niet
aan een gesloten wolkendek, aan een
geoefend oog, aan zwarte materie
we gaan op nachtelijke jacht, hitsig als
kokend water, gulzig in de lendenen
dit is onze volle maan, ontdaan van
halfschaduw, gehuld in de mantel van
onze aanwezigheid die zich afzijdig houdt
in het heden dat vandaag afwezig is…
Woordwaaien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 in mijn hoofd daar buitelt het
waaien woorden door elkaar
denk ik daardoor weer het volgende:
de storm in mij die woedt altijd
en zie wagons vol met lettergrepen
voor me
in sneltreinvaart dit papier op rijden
geblazen uit mijn oren
met stoom, maar zonder kokend water
waar ging mijn gedachte nu toch over?
hopelijk komt die nog later…
Da
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Een witte wind
waait door de wereld
een wind van licht
De naam is Da
en waait door alle tijden
In fluisterstilte gesproken
wordt vurige nectar
die stroomt als lava
en verbrandt
het gelaat van droom
verteert angst
in alles verzengende liefde
danst met zon
maan en sterren
Da
is het ongebroken hart
van de wereld
de verdelger…
Eet smakelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 mensen eet
toch kreeft
hele lekkernij
zei hij
ho die
bereidingswijze compleet
dierenverdriet
wil jij
mosselen dan
proeven nee
dank dat
dus ook
helemaal niet
creatieve menukaart
nadien een
grote flater
een dier
uit een
waterbak of
gegooid in
kokend water
tot slot
een troostend
bericht zij
voelen hier
niets van
griezelig…
Hogerhand
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 185 weet niet waar je bent
maar voel je hogerhand
altijd dichtbij
soms trillen jouw kleuren
in het noorderlicht
geeft kou jou een gezicht
of lees je in de kranten
bij een natuurspektakel
met aan de achterkant de rampen
een enkele keer van binnenuit
als in ontspanning gloeiend lava
uit rustende vulkanen spuit
groots zijn de fenomenen…