Alle inzendingen over kronkels OR omweg

Gedachten, spinsels van grijze kronkels waarmee voortdurend jouw beeld geweven wordt ... ... in volle kleur.…

Onderweg Langs paadjes en wegen Afsnijdend en via omwegen Ga ik mijn weg langs vergeten steegjes En via verkeerde zijwegen Steek ik kruispunten over. Men zegt wel: “Alle wegen leiden naar Rome”. Maar daar is niet mijn thuis Ik zoek de weg terug Naar jou…

de ontknoping van 2009 nadert nieuwsgierig kronkelen de losse eindjes zich richting het nieuwe jaar om ook de mogelijkheden daar te beproeven…

Een gespleten tong sist het paradijs naar de hel kronkelend en konkelend doortrapt in duivelsspel een lieve glimlach stuurt het verkeerde signaal speelt een slangachtig spel spreekt mondige doventaal geboren uit de genen daar krijg je iets van mee het loopt niet met een sisser af een slang heeft nimmer vree appels zijn doorgaans gezond…

Lief beekje dat daar kronkelt, En zachtjes murm’lend vloeit, Zo aangenaam verdonkerd Door ’t lommer dat hier groeit! Ik zet mij onder de eiken Op ’t zwellend oevermos, Geen zorg kan mij bereiken Hier in dit zalig bos. Ik zie door 't windj' u strelen, Het krult uw oppervlak, 'k Hoor 't in de takjes spelen Van ’t groene schomm’lend…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Het Leven is een lange omweg naar de dood....…

De nacht staat ver onder de zon toch treurt ook zij niet om zichzelf het fundament van de berg bedekt de stroom die haar langzaam slijt de vogel leerde de honger overwinnen oneindig blauw versterkt een sterrenleger in de borst sterft de denkers droom verdiept het inzicht via omwegen is de zachtzinnige glimlach geluk…

Lang kronkelig oneindig smerig donker eindeloos razen snorren racen vloeken schelden tieren hij kwam nooit aan wie zoekt er naar hem?…

Ik loop langs de oude school, een omweg om weg te zijn uit 't spinrag en de nevel in mijn hoofd. De sneeuw was nooit zo wit als toen wij kinderen samen en hoe samen, de verse sporen liepen, de tijd vooruit, naar 't groene poortje aan 't einde van de straat. Vergeefs zoek ik de weg terug, voor altijd afgesloten.…

Haar handen zwart gaven af gewend te geven klauwen vingers gekromd in taal haar eigen taal waar strak een omweg maakt en letters niet meer drukken op verloren ooit wordt sprakeloos het boek gesloten het hoofd denkt na en geeft grijs de laatste letter voor de punt wanhoop raakt zwijgt zij…

~~~ meer dan een nachtelijk regenbuitje was het niet een verfrissend heldere vervaging van het stof dat al dwarrelend tot breinstorm was aangewakkerd een herkristallisatie van verlaten omwegen in- en overzichtelijk in dauw gedrenkt vol wonderlijk snel opgeloste vertrouwde visies de verlossende kijk van het incontinente oog tekent met…

Ik dacht 1 Lijn te trekken De constante, immer aanwezig Ik ben er 8ter Gekomen Taal leeft, verandert Steeds weer Bushokje, ook wel Abri genoemd Lijn 25 rijdt/leidt Mij direct naar huis Lijn 6 volgt Een omweg Over rails die Er toch al lagen Morgen pak ik Toch maar de fiets…

. --------------------- uit: 'Omwegen', 2001.…

opgevoed door vissenbloed een wereld om koud van te worden jong en geraffineerd als een kronkelende ratelslang volleerd in ‘t spuien van gift opstandig en bang het werk van de tiran…

zo’n omweg is fataal ik zet mijn schouders schrap tegen de branding van jouw woorden ik moet naar open zee, ver buiten jouw bereik. ik wil nooit meer verdriet om jou. om jou nooit meer.…

lichtvoetig trippel je een stralende lach maakt haar entree naturel en jeugdig beweeg jij je vrij langs de mensen geeft ze woorden en een intense blik als kleine geschenken je had me al lang gezien vandaar die omweg misschien omdat we dan wat uit de drukte elkaar kunnen kussen gouden momenten op jouw feest want ik ben even…

waar vind ik woorden die vertalen wat jij in mij hebt losgemaakt je blies het stof weg in één adem uit de verste hoeken van mijn zijn met nieuwe ogen leren kijken naar alle wonderen om ons heen onverwacht de vragen zonder omweg naakt en hard als het antwoord zacht zingt het lied van het leven je hebt het mij in je lach teruggegeven…

Gedreven en bevlogen Welbespraakt, nog ongerept Met vele snelwegen aangelegd Waar passie in overvloed Enkel soms de rem wordt opgelegd Tot daar al dat bloed Wollige mist en stromende regen Als een hert die in je koplamp kijkt Waar grenzen om de hoek liggen En met de accu halfleeg De omweg pas begint Oh Dit mooie brein van mij…

meer dan een nachtelijk regenbuitje was het niet een verfrissend heldere vervaging van het stof dat dagelijks rond de essentie van existentie dwarrelde een herkristallisatie van spirituele omwegen in- en overzichtelijk in dauw gedrenkt vol wonderlijk snel opgeloste vertrouwde visies de verlossende kijk van het incontinente oog tekent met…

mijn nesteling in jouw gemoed laat bloed een omweg kiezen door de tijd samen in de armen van elkaar we warmen daar en weren kou –mijn lief- waar ik van hou brandt helder binnen het gerief van warme vlammen boven wit waar onze kracht in zit wijkt nimmer door het inductief de waarheid in te dammen…

ja, dans maar door door de straten naar het vuurwerk op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je het niet meer terug kan vinden je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij en dan gaan we alles anders doen als het op jou…

zaten wij met onszelf in de knoop dwaalden langs koorden met kronkels strekten nu twijnen wij draaien om elkaar heen wordt het geheel meer dan de som der draden…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

in het alleen zijn je leeg kronkelen tot die laatste ademstoot als een verlepte roos alle herinneringen voor je uitdagend jezelf vergruist tot as verlatend op wat je gelooft als ooit heropbloeien zal…

biologisch voer maakt kippen niet gezonder wel wat slanker en alerter in hun afweer goed voor infecties slecht voor andere aandoeningen als diabetes en allergieën hoe moet dat nu verder als zelfs met een omweg gemeten via kakelvee met verenpracht geen bewijs wordt ingebracht dat wij biologisch beter eten trouwens ook knap schizo was…

een vogel brak uit zijn lijst plots was het uitzicht helder geen wolk sprak hem aan geen deur geen raam in het grote gebergte er was nooit één verhaal wel een eeuwig verlangen naar schitterende zinnen dansend op wankele schouders het ontginnen van de mijn de omweg naar de waarheid met vingertoppen betast uit vitale wanhoop…

Zware woorden kronkelen hierboven rond. Ze stoppen, draaien zich om, en kijken mij vragend aan. Hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach, worden ze afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

Het beeld dat machtig staat te bronzen bleek waarachtig om de hoek te staan Zodoende liep ik in gedachten te oreren over haar bestaan zouden de stoeptegels nog smachten naar een kronkel van die grootheidswaan?…