Alle inzendingen over kuurhotel OR bruisend OR levensgeur

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Mijn boot vaart door getijden Golven van eb en vloed Soms ben ik dorstig, is het zout Dan weer eens echt bijzonder zoet Het stille water kabbelt Geeft rust zo om mij heen Een beetje meer, met deining Brengt mij dansende op het goede been Het zijn haar bruisende golven Die ervoor zorgen dat ik strand Ik laat me graag verleiden…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ruisend hart In bruisend verdriet Woede en angst Om voorrang vechtend Ruis op mijn eigen Lijn waardoor ik Er niet meer wil zijn…

eb en zonnegloed ze blijven stromen door mijn vurig bloed zandgekleurde haren bloeiende wangen bruisende zee verlangen…

Wat een machtig en woelerig deinen van baar op baar, bruisend opstaand en bruisend verdwijnend over elkaar. De stemklank der mensen die zingen maakt mij zo wrang; van verouderde krachtloze dingen spreekt mij hun zang.…

Als mijn brandende voeten in jouw bruisende branding baden, kom ik tot rust, ik dagdroom. Het waden daarna in schuim is een toetje met toefjes slagroom.…

bruisend van energie vind ik mijn weg in de donkere hemel plezier en uitdaging ver weg van verveling of een burn-out hier en daar getrokken aan mijn mouwen maar ik sleep hen mee een moment van rust die bezinning geeft laat je enkel groeien coachen, wijze woorden voelen en beschrijven bruisend van energie ik geef je een hand…

op in auditief herinneren een regelrechte top op het donker spiegelend meer schrijft maan zijn intrigerend wassen wij rafelen ondeugend aan de kant zijn gezicht met golfjes in plassen nog staan op het verre strand jouw sporen naar de horizon in drogend zand namen zijn niet meer te lezen maar de print barst nog van het bruisend…

Je slaat verlegen je ogen af als ik je ogen vang in mijn blik Je bloost in rood schaamte Ik glimlach en voel mij gevleid Het gevoel dat ik nog meetel als een veertig plus vrouw Je hormonen gieren door je lijf Alles om je heen vergeet je Je wilt mij zoenen, beminnen En in je fantasie neem je mij mee in een zalig uur van passie Het voert…

als wij ons nesten bouwen met liedjes en zoenen getuimel en kozen waarin ik je lief vannacht, en jij mij tot ademnood lachend, onbegrijpelijk terwijl jij als een stille bries mijn lijf natekent in mijn lenden verhalen schrijft teder en licht als water en jouw gestreel mij branden laat als laaiend vuur waarin de dorst verdampt wanneer…

wat minder op tafel de laatste tijd het lijkt of er daarvoor geen rust meer overblijft als jij vroeger ging neuriën en bladeren konden wij aan je handen en ogen al zien waar jij zou gaan stoppen en lachen dan keek jij de kring eens taxerend rond hoe de stemmen zouden klinken als de eerste aanzet het nog stroeve had gepolijst bruisend…

ik keek naar vingers die dansend over de toetsen vlogen in een weergaloos spel van snelheid en souplesse een staccato rood touche van gelakte nagels bracht leven in de brouwerij van woorden tot bruisende zinnen het is probleemloos spelen in de eigen lettertuin zonder visuele controle van ogen die met een dromerige lach in de…

Ons leven bruist Elena op het klavier dat ik bespeel... Maak mijn handen los zodat wij kunnen zingen van jou... Mijn onaflatend refrein Maak mijn vingertjes los Zodat jij mij herinnert Aan de ontroering Van onze eerste bezegelde kus. Laten wij onze dagen bejubelen Als sterren en maan... Als druppels tot water... Van zon tot warmte.…

Bruisend zwalpt me over 't hoofd ene zee; Wervelwind warrelt woest, rukt me mee... En de sterren verzwinden, verslinden elkander. Gans in gloed staat 't heelal, Doodsgebrul, angstgeschal, Klinkt overal! De zon alleen, die hemelsalamander Vonkelt tevreên op mijn vreeslijke val.…

December is geen maand om te geloven Dat alcohol voor ons niet goed zou zijn Vanouds hoort toch bij feestpartijen wijn? Dat feit komt in de bijbel al naar boven Want Jezus vormde wijn níét om tot water Nee, bij het feest werd water wijn, dát staat er!…

voor hun Valentijn, gapt hij een fles champagne - plofkraak in het hooi...…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ik kan slechts simpel schrijven ik raap wat scherven op hier en daar een woord misschien wordt het dan een zin dit past het best bij mij niet onstuimig, niet bruisend maar eerder kalm, bedeesd dat bevredigt mijn zinnen het meest.…

het is weer stil in de bonnenpolder ik zie niemand behalve de ekster anja die nam zojuist een knauw uit mijn lasagne het is gewoon banaal zij is zo ongelooflijk brutaal en dat op een natuurmonument na een bruisend dichtersevenement…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Laat zon schijnen op rivieren water warm bruisend tussen oevers gaan nevels door licht en ochtendkoelte waaierend over vlakke veld als sluiers van tule en zijde met frêle handen die dorstend strelen groen naar blauw gestrekt.…

Jouw zinnen spontaan verweven met de mijne in dieppaarse gloed gevangen onder het gouden licht van de zon bruisende gevoelens stromen zacht langs mijn naakte door nevelen omhulde lichaam…

Zingen de woorden in taal getoverd door haar hoofd gedachten verhuizen naar de zee van bruisende golven en zij aanschouwt de beelden die hij stuurt beleeft, geeft en ervaart alle facetten van de mooie zee…

hoe haar jonge handen over de toetsen golven ons huis zich met haar bruisende klanken vult hoe zij meandert langs knoestige wilgen en wuivend riet hoe zij geniet zo intens met de stroom vervloeit versmelt (voor Anne)…

de dag beginnen met een kus brood snijden en tomaten wachten tot ze zich aanvlijt met kopjes geven en gespin haar armen om mijn schouders de mond op mijn tonsuur me vragen waar of ik ben terwijl de waterkoker bruisend tot stilstand komt…

geboren worden om te sterven dat is het lot van alle mensen. maar wat je doet ertussenin... dat zijn wel jouw eigen wensen. de tijdlijn kan jezelf bepalen of je leeft verstandig en gezond, met een huisje, tuintje en een vrouw, je blijft dan wel gebonden … aan een paal, diep in de grond. of je gaat volledig in het rood met wat pep en liters…