Alle inzendingen over laatste OR kus

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

laat het maar zweven geef het geen naam het recht van bestaan heeft zich al bewezen voltooid is de ontwikkeling de tijd van projectie voorbij slechts onvergetelijkheid blijkt hier levensvatbaar lippen worden gedicht met een laatste kus die zal blijven zweven in geklaarde lucht…

Je nam het wolkenafscheid tot je een laatste kus, een warme wang voor het innemende dodenlied tranen die je in mijn denken achterliet op de ladder, samen ooit beklommen herkende je bloemen, niet de vaas op weg naar zoete dromen was je me zelfs stervend de baas.…

ik verdraag de dagen door de lichtbundels die mij brengen naar de dagen met jou ze stralen en dragen de pijn van jouw heengaan in het ochtendrood van toen ze zweven en komen samen in kernen waar ze mijn balans zullen eisen mij zullen wijzen op die laatste kus…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Maar tegelijk brand met deze kus ook een vraag op mijn lippen…… waarom?…

Onverwachts, ongepland en onnadenkend Kwam de kus zo diep als het water Van de Middellandse zee Langzaam genietend van elkaar Om de smaak te proeven van hem Bibberend op haar benen Het was zo heftig als een aardschok De wereld stond stil Hun lichamen in vuur en vlam Haar ziel is gestolen Voldaan, verkocht en voor de eerste keer verliefd…

Weet, dat als je kust, zonder zee geen kus(t) bestaat.…

Daarom zal ik dus kruipen door gaten en vuur binnen laten in een ontmoetende kus. Daarom zal ik dus van kilte leeglopen zodra ik ben gekropen naar 't vuur van Uw kus. En tijd spreidt met stille vlijt een bed van eeuwigheid open, waar wijd Uw liefde mij verbeidt.…

kus je sus je wel bespraakt streel je heel je zoek geraakt buiten sluiten onvolmaakt zin je min je vrij gemaakt…

zonder woorden vertelt jouw gezicht expressie in kleine mimische verschillen razend boos bang verdriet geluk lust laat je gaan je ogen schitteren nu vuur jouw mond vormt een zuurstofvolle levensvlam kus me.…

de eerste echte kus ze was zo groen als gras het deed haar nachten wakker houden denkend, dat ze zwanger was…

Of, geheime geliefde, als alles stokt en er in dit leven geen ruimte is voor een gepassioneerde affaire met jou, dat het bij erotische dromen blijft, aftrekken en vingeren, wees dan wijs en doe me zomaar een plezier en kus me!…

golven wanneer dan ook geen enkel woord draagt de eeuwigheid, aan beide zijden alsof er wind zou waaien, heen en weer laat het zijn het voorjaar dat komt twee vogels onvolmaakt zichzelf in het vinden en almaar mooier beschrijf me niet maar laat ons het strand als licht een lelieblad en een beetje niet meer willen missen kus…

de nacht bracht mij de schaduw van je kus in mijn verbeelding was het als een vleug van heimwee een plotselinge glimp van een nieuw lief tenslotte weet ik nu zo machtig is illusie betoverend, als overgave aan muziek troostend maar ook terug bij het verlangen tot aan de laatste toon die opgaat in het niets dan, tegen beter weten in…

de dag staat op de zon schilfert zilver met een gouden rand dageraad wakkert wolken en takkenkransen aan tot een volle kus op de mond ik mag er weer zijn…

Een kleine gevoelige meid wachtte al zo lang soms bijna smekend op die welterusten kus die heel vaak niet kwam waar ze mee moest leven ooit heeft ze huilend onder de dekens opgeschreven wat die gemiste kus voor haar betekent het is een geheim verteld op de mond in plaats van in het oor een kus is de boodschapper van…

Maar kus of borst, of hand, of oog, Of wat men immer kussen moog, De kus is zonder leven: De mond, de lieve mond alleen, Heeft kusjens in vol zaligheên, En weet ze weer te geven.…

Grijp de laatste strohalm tegen de teloorgang van je grenzeloos yolo bestaan Is BoJo niet reeds door kunstmatige intelligentie tot depersonalisatie in rook opgegaan?…

ik zag je gaan door de betraande waas van afscheid nemen kus en handendruk al lang voorbij alleen maar wij en jij die droomde er was geen wakker worden in confrontatie met het definitief van einde de overgang was toen de laatste adem floot die fluweelzacht stilte sloot…

de subtiele verwijdering het doelloos staren de eenzame mijmering het verlies van jaren de gesmoorde vragen het berustend gelach de vlinderloze magen het gebaar ten gedag de zinloze kus het zwijgend bewijs de laatste bus einde reis…

Die kleine kus de laatste brug tussen ons, vanwaar ik vloog boven de stad samen met de duiven en de onbekenden Ik riep je naam door alle hemelen heen en voor het eerst in mijn leven zag ik mijn engel rondom mijn voeten, radeloos huppelen. Hij kon mij niet redden.…

opgevouwen in een handpalm van hagelwitte schaterlachen zie je hoe de sterren weggewassen zijn tussen de meisjesdagen die je met kartonnen vingers spelde op mijn arm wist jij echt dat de goudenregen zou buigen onder al die vlindervleugels kom, geef een laatste kus fotogedicht bij een meisje in een doos…

zo was het ons gezegd volgende week dinsdag in de huiselijke sfeer om tien uur in de morgen een gunstig tijdstip voor een laatste kus gevolgd door een drankje niet in een glas maar in een beker toegediend door de dood die voor de gelegenheid zijn witte jas had thuisgelaten --------------------------------- uit: 'Wassend verleden…

Leen me toch je lippen om de woorden te horen die gehoord willen worden voor de zon de maan verlost Leen me nu je lippen om die glimlach te zien die niet vergeten wil worden voor de traan de lach verdrijft Ach, leen me je lippen om die ene kus te vangen die wacht op een antwoord ook al is het dan de laatste…

welke zinnen nog gezegd welk gebaar maakt het compleet hoe innig moet de kus die verzachten kan het leed een laatste woord, een snelle zoen, een blik achterom, heel even wanneer zien we mekaar terug een week lijkt al een leven hoe lang of kort je ook probeert een afscheid doet steeds pijn het besef vooral dat die blik ook echt de laatste…

nu de laatste kus voor altijd zacht op jouw voorhoofd rust…