Alle inzendingen over laatste moment

Jouw hart, tot het laatste moment gezond gebleven. Altijd groen, altijd geliefd.…

Maar ik zweeg In jouw laatste momenten hier op aarde Er was altijd een excuus om niet te hoeven rijden Ik bleef piekeren, nam vaak geen besluit Vond de afstand soms te ver Ook onderschatting van jouw ziekte Het kwam mij, hoe gruwelijk nu, toen niet uit Ik snap nu pas wat ver is De onvervulde wens om weer bij jou te kunnen zijn…

.' Daarna bellen we een land dat de benodigde ontberingen in voorraad heeft en trouwen op het laatste moment geschikte vrouwen om achter te laten. --------------------------------------- uit: 'Nooit zonder de paarden', 1997.…

of de schaamte die me teistert, onrust me kwelt tot op de bot een kaal geraamte ontveld, tot aan mijn DNA code In die blauwdruk eindigt en begint het leven, het is een vicieuze cirkel waar ik geen vat op krijg, het zal eens gebeuren, maar wonderen zijn uit de mode en als die komen toon ik de ware aard, geheim wat ik tot de laatste…

de wind die over de zeedijk ons bevoer als vreemdelingen op haar rug blies de klanken van de door ons bespeelde klankschalen over kwelder en Wad zij, zij die de dood heeft geaccepteerd leeft haar laatste momenten voor vandaag aan mijn zij, spelen met de muziek en de klanken de wereld laten overgaan en wellicht de hemel alvast voor haar…

In de zolder van de ziel, keurig in doosjes geborgen, liggen de momenten opgesloten. momenten als in een foto vastgelegd, welke de herinnering ontwikkeld, en een leven weergeven, inmiddels al meegemaakt. Waarheden, leugens, lach en tranen, niet bedacht,meegemaakt en door het leven gebracht.…

Met haar lange snavel en dwarsbruin gestreepte onderbuik, blijft zij zitten tot het laatste moment, totdat zij die vogelspotter waarneemt achter die struik; en vervolgens schielijk opvliegt, omdat haar vogelinstinct haar niet bedriegt.…

komen Niet weten óf er een manier is om er ongedeerd uit te komen Niet weten óf je er levend uit kan komen Er kan van alles gebeuren Er zijn gangen met rook Ruimtes met water Kamers met valkuilen Zichtbare afscheidingen Ook ónzichtbare muren.. .. begrenzingen van waar je komen kan Hindernissen naar waar je komen wilt Soms pas op het laatste…

gedanst hebben we, op zilverzwart spiegelend ijs, we draaiden pirouettes, we bliezen bellen tot het moment dat Venus verdween en zich verborg, dat laatste moment, toen ze haar stralen doofde, gelachen hebben we, in het holst van de nacht, we verlieten het rokerige café, fietskettingen, en dronken discussies, midden op straat en toch dachten…

Ergens weer een slachtoffer van zinloos geweld En pas op het laatste moment de alarmlijn gebeld. Een iets teveel beschonken automobilist heeft over het lot van geparkeerde auto's beslist. Ergens een vliegtuig met nood geland, veel mensen gewond, dood of verbrand.…

Ik buig mijn hoofd golven van emoties doorstromen het lijf trekken vochtige sporen op kleurloze wangen voordat ze heel traag zich verzwaren en nestelen in hart en in maag. Ik buig mijn hoofd Beelden die de ogen zagen kruipen verlammend door spieren dwalen door aderen laten duidelijk weten je onmacht is groot bij het zien van d' oude…

tijd aan hoever, durf ik geen woord te wijden doch nu kan ik al zeggen dat mijn beeld langzaam vergaat of quasi vereeuwigd na het nog onbekend laatste moment Ik geef toe dat ik geen memoires hoef te schrijven het zou een optelsom zijn van deugden die met een glimlach beklijven de blinde kant is er ook maar daar is de menselijke ontkenning…

Hoor eens lief, ik moet nu gaan ze kwamen al een paar keer kijken waar ik bleef, maar ik wilde nog voor even met je samen zijn vragen… deed ik het wel goed je weet wel, met de bloemen, de muziek, de kaart ikzelf vond het wel mooi en hoop dat alles ging zoals jij wilde tja, ik ga nu… maar ik moet je wel vertellen dat dit het…

Niet tussen onze harten, wij zijn goede vrienden gebleven tot het laatste moment, dat weet je wel. Maar als ik er geweest zou zijn, dan had ik eigenhandig, helemaal onder aan de lijst, nog even jouw naam in je boekje geschreven.…

Men deed het al in eeuwenoude tijden, Het was dus geen oorspronkelijk idee, Maar opa krijgt nu weer van alles mee, Wat men lang niet meer deed bij overlijden. Er worden zelfs mobieltjes ingepakt: “We hebben binnenkort wel weer contact.”…

De laatste kus. Jouw hartstochtelijke blik. Het moment over mijn linker schouder. Zonder één woord. Alleen ons passioneel moment. Staat geportretteerd op een fotohouder. Mijn laatste knipoog. Alleen haar iris glinstert sterren. Licht ik mijn wuivende hand op. Het geluksmoment. Als een film in een map.…

Sinds jaar en dag hoop ik op de laatste dag Één voor één vielen alle mensen om mij heen Te vaak heb ik moet huilen Te vaak heb ik mij alleen gevoeld Nu ben ik blij Eindelijk dit is mijn laatste dag…

De laatste knoop is doorgehakt. Een laatste blik, een laatste traan. De laatste deur hard dichtgeklapt. En zij is zwijgend heengegaan.…

Het laatste bericht uit Stavoren kan Aagje belist niet bekoren. Het laatste ontgaat 'r, want steeds wordt het later. Geen sterveling zal het ooit horen.…

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

ze er nooit geweest hoe dan ook ik blijf schrijven zolang als woorden raken dus je glimlacht en je denkt maar ik bewaar zeker dit moment…

Het klaart op, de storm gaat liggen, de wind neemt af. Wolken breken, de regen, moet het opgeven. Grijs wordt blauw, De gouden zon, wordt geboren, ik voel de stralen, op mijn gezicht en sluit mijn ogen. Direkt voel ik weer kou, het betrekt, de zon vervaagt. Ik voelde me, intens gelukkig, ...heel even...…

Heel even maar Dat ene moment De stilte om ons heen Zonder woorden Dat ene moment Dan weet ik meer dan woorden ooit zullen zeggen...…

Als ze maar momenten hadden dan was het nog te doen Momenten zoals pas geleden toen ik jou zag in het plantsoen.…

Jouw stille woord van angst dwingt mij tot nader denken over het verstrijken van de dagen, terwijl nu, op dit moment, de tijd langs het balkon vervliegt, in de ijle, kringelende rook van onze laatste sigaret. Iedere dag ligt vast en strak verankerd, in het eeuwig herhaalde ritme dat onze dagen deelt.…

omdat het niets toevoegt niet duidelijk maakt waarom het gaat omdat het zwijmelt verloren in woorden ten gronde gaat zeg ik u maanverlicht in een helder moment vaarwel, de nacht is mijn…

passie waarvoor tijd de ontelbare momenten drukt…

zonet is voorbij niets meer aan te doen nu is één moment een zeldzaam moment hét moment want alleen nu kan je inrichten zoals jij dat wilt straks is nog niet maar straks komt wel en alleen nu kun je naar straks toeleven want straks is straks nu leef voor het moment dit moment…