143 resultaten.
Wieg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Langs het gordijn de streling
van de wind die mij omarmt
midden in het zonneraam
op de vloer van de kamer
mijn voeten op het tapijt
reiken diep in de aarde
mijn warmte groet de warmte
mijn adem kust de wind
.....Ik trek het bed in de zon
.....en wieg mij in welbehagen
.....languit en wijd geopend
.....glijd ik de wereld in…
LEVEN-- EN DOODSREIS!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 326 Als ik levensmoe wordt
mijn leven is voltooid
ga ik eerst nog treinen
reizen met de NS, 1e klas
van Den Helder
naar Maastricht
van Roodeschool
naar Vlissingen
en op de terugreis
ga ik op het knooppunt Utrecht
in het hart van Nederland
op de rails liggen
zonder enige vertraging
languit op het spoor liggen:
eindpunt van mijn
leven…
scheppingsverhaal
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.328 ik heb jou lief
je sterrenogen
vroeg in de morgen
laat in de nacht
ik volg je naar binnen
om de dag te vergroten
in zoete drang en
alles om me heen
laat me jou strelen
het zicht van je dromen
een enkel woord
tussen de zinnen
waar alleen ik
languit mag liggen
in één ademzucht
van bewegend beminnen…
troost
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.314 soms wil je niet
wil je niet getroost worden
wil je huilen
alleen
in verdriet
om wat je niet hebt
wat niet meer is
languit
met opgetrokken knieën
schokkend
en tranen die vloeien
lig je huilend
met een stem die breekt
een lichaam uiteen
een naakte ziel
die hunkert
naar dat
wat niet meer is
alleen
alleen zijn
om vandaar uit
op eigen…
Luisteren (slot)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 388 het is nog vroeg
in het seizoen, de wintersneeuw
al ver, maar nog in zicht voor
gretige vakantiegangers
staalblauw de lucht, verrassend
hartverwarmend stilt de zon
zacht als de beek mijn zenuwen
de buitenlucht maakt vrij
ik ga languit
mijn oren staan nu helemaal open
laat de muziek via de MP3
als puur geluk naar binnen komen…
het verlangen naar zo'n strandstoel van weleer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 106 deze worsteling nog eens te ervaren
op een warm strand ergens in augustus
en er dan eindelijk weer eens languit
in te mogen luieren zonder gêne
dit verlangen ooit nog eens
te realiseren moet hemels zijn…
die neus
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 191 het stel schoenen staat
klaar voor het boenen
een veter achteloos los
denkt toevallig andersom
de kamer vol met specerij
speelt het kale kader
voor een drama zonder weerga
als de veter start met domineren
treft hem de gladheid bij
languit de zwoele omhelzing
korstig bruin gevlekte getuige
als een eiland in de ruimte
die nog geurt naar…
Wispelturig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 218 Zwevend
in languit genieten
rustig, op een zonnige dag,
zoals vandaag
door liefde en geluk
ook al werkt de natuur vaak tegen
leven in elke fractie
tegenstrijdige angst
ellende en sloop, eeuwige loer
als het te ver gaat
tot in eeuwigheid
sssssssssssssssst
glijdt alles geruisloos
stiller dan stil der aller stilte
doch uitermate wispelturig…
azuurblauw...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 67 belemmert het blauwe zicht
alleen maar stralend licht
met trekvogels op hun vlucht
een wereld op zijn kop
zonder huizen en beton,
ik lig op het groene gazon
languit starend naar de top
naar die blauwe hemel vol azuur
ergens, op deze aardse planeet
waar ik voor even” tijd” vergeet
en beelden vorm... voor mijn sculptuur!…
Eiland
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 6.291 Levend onder palmen op een verlaten eiland
Zoute zeewind prikt de smaakpapillen op de tong
De voeten in het aanspoelende oceaanwater
Languit liggend in het zonnewarme, gele zand
Jagend en vissend om de voedselvoorraad aan te sterken
Af en toe een Amazone voor de vleselijke lusten
Het leven hier is primitief, maar toch een paradijs
Waarom zit…
Winter.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 Languit rillen en knoppen
dragen waaruit wilde bomen groeien.
We scheuren loten van het jaar en planten
in verse grond. Straks lopen we uit.…
Sensorische dissonantie
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 542 lijden lag languit te weken
tussen dons van zacht vermoeden
geen gevoel gaf meer genoegen
dan te zwelgen zonder reden
ogen zwommen achter glazen
geniepig glurend door het vocht
dat opgewekt meer tranen trok
dan voorspelling kon beramen
onderhuidse spelden prikten
punten in onschuldig weefsel
als een woekerend verzinsel
waarin waarheden…
Post
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 49 Dan legt hij de pen even neer,
gaat languit liggen op zijn brits,
denkt aan de beschieting van gisteren,
god, wat was hij bang,
schrijft dan verder met vaste hand:
hier gaat alles gewoon zijn gang.…
glasscherven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.759 haar gronden en haar stammen
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven
de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger
dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt
het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse…
Hemelse lichamen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 995 dromerig staar ik naar de zee
lig languit elke straal te vangen
voor de avond zich laat vallen
als een koele deken op mijn huid
koester me in ‘t nog warm geglunder
van de langzaam ondergaande zon
terwijl schaduwen beginnen te leven
spelen hemelse lichamen kameleon
verleidelijk vlijt het maanlicht
haar schijnsel over de branding
en in een…
Nietsen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 languit in het struweel.…
kijken hemels naar elkaar
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 422 zon
om samen in
het paradijs te zijn
creëer een strand
wat palmen bij de hand
die wuiven naar de zee
in het dansen door
de golven neem ik zomer
zon en jou weer uitgelaten mee
we kijken hemels naar elkaar
vergeten uren in ontmoeten
Adam wil zijn Eva als een paar
zo droom ik jou in
ultraviolet mijn lijf ligt
helaas languit…
Lelies in de lente
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.580 Lelies in de lente
het leven krijgt weer kleur
jij hebt groene vingers
en ik koude tenen
maar warme verlangens
De zon gaat languit onder
in een gloeiende noordzee
glasplinters fonkelen
net als jouw ogen
bruine-suikerkristallen
Lelies in de lente
bloeien op het water
waarin dromen verdrinken
en geleiders roesten
waar zuurstof verarmt…
Hórizontaal
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 526 soms wil ik hórizontaal
met overzichtelijke einders
en bergen cliché’ s
kaarslicht
dat niet alleen flakkert
om belichting te dichten
maar puur voor zuivere
romantiek
afgezaagde boomstronken
gewoon om op te zitten
ze mogen origineel van vorm
doch niet te ergonomisch zijn
languit luisteren
naar je slagvaardig hart
zonder me af te vragen…
Na schooltijd
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.822 De wolken zeilen hoog voorbij, ik lig
languit. Gras kriebelt mijn gezicht.
Ik denk aan dingen die ik nog niet weet.
Hoe bloemen bloeien, hoe een vogel leeft
en waarom water van de zee beweegt.
Er komt een vlinder even zitten op een bloem.…
melancholiet
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.334 heel bijzonder
den hypochonder
al bij één patatje frites zonder friet
gaat één likje mayo boven zijn limiet
ook bij een magere croquette
ontvangt hij nooit gehoorde vetten
na twee teugen van één Gueuze Lambic
hoort men immer een diep droeve snik
bij consumptie van één Mort Subite
valt hij echter als melancholiet
languit gestrekt in ’…
de eik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 789 ik zag de eik hij stond
zo plompverloren
eik te zijn
onwrikbaar in z’n eigenheid
onwetend van z’n
levenslijn
ik lag languit en dacht te
zijn de schaduw van
z’n kroongewelf
geen toen en straks en geen
daarginder, geen spatje
van mezelf
diep in mij zit een knoest
een eeuwig oude
stobbe
een stukje oer dat tijdloos is
dat nooit bewust…
Hun bevroren muziek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 120 hun
bevroren muziek uit
de eerste sneeuwwitte
partituur van het jaar
in een kleurig
afstemmen moesten
zij wel wennen
aan hun nieuwe plaats
op het seizoenpalet
juist in de herfst
waren het groentjes
pas in de kou onder
het vorstig winterblauw
mochten zij kleur bekennen
na stormachtige buien
van wit pluizig applaus
lagen zij languit…
wangenrood
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 474 jij door de ochtendwind
hoort hoe aarde
zingt doorheen
de stilte op
mijn huid
jij kijkt me aan
languit op je rug
wanneer mijn ogen
de dag in rennen
samen met de
lente, lachend naar
de vleugelslag van wolken
jij draagt mijn droom
naar zonlicht golven
zo teder
sprekend
oneindig blauw
en ik plooi
geef me over
broos en wordend…
Onweer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 254 Maken wij elkaar ontroostbaar
hou ik mezelf als kind op schoot
languit liggen op een draagbaar
en even vrijen met de dood
schreien wij dezelfde tranen
zodra de zielen zijn ontbloot
ver van huizen en van banen
hou ik mezelf als kind op schoot
onze weerzin tegen onweer
dat valse lucht met water hoost
spant regenboog als ommekeer
naar diepe…
Kind op TV
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 318 Na een slopende schooldag
lig ik languit op bed.
Om alles te vergeten
heb ik de TV aangezet.
Ik zap er heftig op los,
maar het zit niet erg mee,
want wat ik meestal echt leuk vind
vind ik nu heel cliché.
Dan verschijnt op mijn beeldscherm
een vrolijk klein kind.
Het doet een spel met zijn vriendjes
en het straalt als het wint.…
bedrog van perceptie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 185 zomer, buigt' lisdoddeblad
door om te drinken
waarop elke plant
het slim idee vat, alvast
de lippen tuiten
Het hele moeras
loom leeggezogen nippend
groene bladeinden
begeesterd is de
giraf, het tafereel zet
aan tot deelnemen
het beeld met giraf,
doet alsof hij heel grote
reiger is, gaat op
één poot om te vissen, dan
voorts languit…
Een "Bontje"
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 618 Domweg gestruikeld
Een miniscuul ding
Languit op mijn weg.
--------------------------------------------------------------------
Wat is een "Bontje"?
Een door Jan Bontje bedachte variant op de van oorsprong Japanse haiku.…
De sterren bleven stralen...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 658 We lagen snachts
op het strand
Verliefd, languit
in het zand
Kijkend naar de
sterren en maan
Die daar voor ons
leken te staan
Ik voelde me licht,
leek te zweven
Genoot van al die
sterrenpracht
En de magie die 't
gaf deze nacht
Zo tegen het zachte
ochtendgloren
Voelden we ons als
herboren
Een nieuwe dag met
nieuwe kansen
Een…
Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen
gedicht
3.0 met 339 stemmen 83.619 Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen,
stil staan en kijken met mijn ogen open
en languit op de harde grond gaan liggen,
er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.…