Alle inzendingen over later OR vergeten

Nu kunt gij veilig slapen gaan, Nu al de heemlen openstaan: Ziel, wier verlangen elke donkre wand In ster aan ster doorzichtig brandt, En in de schoonheid van dit tijdlijk land Al minnen moet uw eeuwig lot, Daar uw verrukking uitziet tot De troon van God.…

Een kopje schuin en wijs, haar feestzaal, de straat Steeds dansend op reis, in veel vergeten ornaat Ze spreekt om te vragen, haren krijgen de wind Straal je weer met vlagen, de gedachte blijft bemind Je kon je leven niet kleuren, dus dans je telkens onrijp En de reis zal blijven zeuren, tot ik oud en wijs begrijp Een traan hoopt op…

Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar ik trek het aan om in de tuin te werken In mijn herinnering ruik ik zijn geur en alles krijgt weer kleur Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit even dat gevoel van zijn Dan gaat hij in de was en belandt in de kast tot hij totaal is versleten En dan wordt ook deze herinnering vergeten…

Men neme afstand tot de fenomenen Je hoort de mensen, niet de dingen zingen Men neme zomaar uit de losse hand Een snapshot - en ziet later in close up Het ongeziene blikverruimend beeld Dat luider spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken…

Als ik maar nooit vergeet Jouw lach ,mijn leven Een blik op later En hoe het zou kunnen zijn Als ik maar nooit vergeet Dat mijn pijn jouw pijn doet Mijn leed jou bezeert Mijn spijt jou bezwaart Zonder woorden houden van Zonder spijt vergeven Zonder kozen minnen Zonder jou geen leven Bij jou Bij mij Liefde, leven Laten, geven…

vergeten Daarom voelt het alsof ik tekort ben geschoten Want ik ben er niet als je huilt of als je lacht Maar vergeet niet dat ik altijd van je hou En dat ik er altijd voor je zal zijn Door regen en door kou Zodat je later toch nog tegen mij kunt zeggen Pap … Weet dat ik veel van je hou Je bent blijven vechten En daarom heb ik het je…

ze waren vergeten dat je verjaardag drie dagen later zou zijn zonder ons te laten weten hadden ze jou te logeren gehaald de cadeautjes waren vergeten lagen nog in de kast nu vieren we samen jouw verlate verjaardagsfeest wij hier beneden jij boven jou mooie engelenfeest…

Nee toen bleef het stil, maar later, een klein maandje later, toen iedereen het al lang vergeten was, werd men overspoelt, door het gene waar we toch zo voor hadden gevreest, die dag, was de laatste...…

Zingen, lief, zich belijden In de naakte heimlijkheid Waar de goden zelf in schrijden Door de godenloze tijden Enkel kenbaar de gewijden Als hun hand de zegen breidt,- Zingen, lief, is zich belijden In zo naakte heimlijkheid! Zingen, lief, is zich versteken In een vindbaarheid zo schoon, Dat naar echo-lichte woon Onder jeugd-en-liefdes…

Het maanlicht vult de zuivre heemlen Met glanzende geheimenis, De luisterblauwe verten weemlen Van Die alom en nergens is. Alleen de grote zonnen hangen Als feller kaarsen in die schijn: De ziel herdenkt haar lang verlangen In niets-verlangend zalig zijn: Alsof van achter diepe slippen Haar dolend tasten eindlijk vond Met hare…

Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon. Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn Wanneer de winden sluimren aan uw troon, De sterren vlammen in uw baldakijn: Als tussen u en uw oneindigheid De schaduw valt, en in dat klaar gewelf Uw blank geluk dat god noch mens benijdt, Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…

De wolken spieglen in de zee. Het is geen avond en geen nacht: Geen schijn van zon of maan of ster Vloeit door het hoge koele blauw Achter het windloos vlotte zwerk: Niets glanst in hemel of op aard Dan enkel uw verklaard gezicht. Het is geen avond en geen nacht; De wolken spieglen in de…

De smalle ring, de gouden band Schendt niet de naaktheid van uw hand, Gelijk uw stralend lijf niet weet De schaduw van zijn donkre kleed: Uw stralend lichaam lijdt noch weet De schaduw van zijn donker kleed, Zoals geen lijf of stof bezwaart De ziel die door uw ogen klaart: Geen…

Wij hebben ons vandaag verlaat! Pas bij de laatste brug Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat, Daar keerden wij terug. Achter ons dekt de witte damp De schemerende landen. Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp In loveren warande ... Wat gingen wij vanavond ver, Het werd alleen tè laat: Nog verder dan de gouden ster Aan blauwe hemelstraat…

De zon wordt onverbeeldbaar schoon Boven de mist die houdt omhangen Der wereld windestille woon In dit vertederd dagenlang verlangen. Weer blankt de boskamp, een besloten zaal, Een witte kamer die de bruid verwacht, In smetteloze glanzeloze praal Op uit de zwarte nacht. 't Berijpte hout van alle kanten In gaasgeplooide wand verscholen…

overmoed en passiviteit kiest voor genotterigheid   wentelend in water drijvend in nevels zompend in modder slaat hij zijn slag op de grens van gaan en komen vergrijpt hij zich aan taal letterledig spreekt hij van verpozen en grammatica beweegt zich als een slang tussen twee gedachten spreekt niets nieuws het heeft geen zin te vergeten…

Dus als je later het huis uit bent gegaan, vergeet dan nooit wat ze voor je heeft gedaan..…

geven soms geheimen bloot Nu ren jij naar buiten jas vergeten warme wangen van de kou Seizoenen zijn de kleuren op je ijsje Weg ben jij de hoek al om op weg naar weg later is voor later Rennen kind wind mee…

geven soms geheimen bloot Nu ren jij naar buiten jas vergeten warme wangen van de kou Seizoenen zijn de spikkels op je ijsje Weg ben jij de hoek al om op weg naar weg later is voor later Rennen kind wind mee…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

respect zeg je maar hoe kan dat als je mijn angst spijkert op oneetbare huid er klinkt gekraak op je tong bij daglicht maar ook later wanneer je leugens breekt op de rand van vergeten alsof je er al was geweest op die strepen van kelderdonkere waarheid…

ik zweef als zwom ik onder water geen gedachten over wie of wat er staat te komen nu of later ik dans door de lucht als een wolk spreeuwen vergeet de tijd omspan de eeuwen ik ben een ballerina en geloof me als ik u mijn naam noem …. Engelina….…

het weten van de dingen die ik ben vergeten die ik deed zoals ik was ben ik gebleven op de brug van toen naar later waarop langzaam weer het nu begaanbaar wordt kwam ik terug van zelfzwijgend naar zelfsprekend van niemand naar iemand met een nieuwe leuning aan de brug…

ik heb namen opgevangen en met stilte gerespecteerd, hun klanken zijn op sterren neergelegd de zwarte lijnen rond een scherp symbool beschrijven nu wat wreedheid zegt daar schijnen ze in weerwil van verdwijnen door een koude hand is er een mond die werkelijke vrede ziet? in de adem van verdriet ruist elke naam opnieuw het zijn…

Zou 'k je herkennen wanneer ik dementeer, zou 'k je accepteren wanneer ik " vergeet" zou 'k je nog zoenen, als ik je niet meer " ken" of zou alles blijven als voorheen? Zou 'k je nog omarmen wanneer we elkaar zien, of zou ik je voorbij kijken, misschien?…

Voordat de dagen komen, dat ik het vergeet. Ik het jou niet meer kan zeggen, omdat ik het niet meer weet... ik jou vergeet. Dus moet ik het nu zeggen. Nu ik nog uit kan leggen, wat er wordt bedoeld. Mijn gedachten nog kan sturen, om te zeggen wat mijn hart nog voelt.…

Op deze dag Stappen we in de Auschwitz trein Beleven verschrikkingen en pijn Dompelen onder in verdriet Dat niemand ziet Verloren mensen komen tot leven De vrijheid werd ons gegeven Verbinding voor altijd met het heden Pijn in het hart door het verleden Als pleister op de wonde Wordt verbinding gevonden Twee minuten stil in het hele…

Later is de gedachte een kristal van mijn droom die begint met druppelende woorden en mijn verlaten ogen zegt dat jouw leegte niet vreemd of ondenkbaar is wanneer je mij weer vraagt waarom ik nog steeds lief heb wie wie niet meer wachten wil op later…

Later, als ik sterven ga, laat dan de ramen open. Laat licht en lucht voor 't laatst bij mij, zich storten op en over mij en blijf gewoon rondlopen. En vat de dood mij bij mijn strot en vangt mijn doodsstrijd aan, sta dan niet kweez'lend rond mijn bed, maar wild een drinklied ingezet.…