Alle inzendingen over leed OR droom

Snel komt weer een nieuwe droom bovendrijven, iets met vier wielen zou je zeker beklijven. Na 2 jaar bijbaantjes en sparen wordt dat doel gehaald, en kan een tweedehands barrel sportwagen worden betaald. Nog nooit ben je in je leven zo trots geweest, als die wilt rijden is het een groots feest.…

waar zoveel liefde was rest enkel nog verlangen ooit als droom ontstaan tot nachtmerrie vergaan samen één geheel brak in duizend scherven diep gesneden wonden bitter is het leed maar eens komen tranen verdriet laat zich gaan de liefde ooit gekend zal in dromen zacht vergaan…

Bekend bij velen, Daar kreeg Napoleon een flink pak slaag, En leed toen zijn ultieme nederlaag, Nu willen ze die veldslag ná gaan spelen. Dat hoef ik niet; ik heb al enge dromen Van al die slagen die nog zullen komen.…

Ik zal niet weten hoe kracht van het liggen naar het dromen wegdrijft. Ik zal niet zijn die ik was als de dood mij leegdroomt en tot de laatste leden stijft. Maar dit verwart mij het meest: het oog dat nu leest, zag nooit de hand die nu schrijft.…

Ik zal niet weten hoe kracht van het liggen naar het dromen wegdrijft. Ik zal niet zijn die ik was als de dood mij leegdroomt en tot de laatste leden stijft. Maar dit verwart mij het meest: het oog dat nu leest, zag nooit de hand die nu schrijft.…

vaarwel zegt mijn gevoel dat nog stoeit met mijn hart zoals een glimlach lacht in gratie van mijn gevoel zo heel verward jij fluisterde een droom en lachte om de pijn als er een hemel is wil ik daar dan nu zijn want het leek of jij je leven leed als een kaars in harde wind ook brandend in de regen maar iedereen was blind ik zal je dragen…

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

Leed zie ik, maar ook wilskracht. Iets dat haar staande houdt. Immer op zoek naar het onvervulbare, een droom. Een zoektocht vol vragen is haar leven waarop zij geen antwoord kan geven.…

Dagelijks wordt het leven, de liefde en de dromen van geluk van duizenden vernietigd in het starre spel van macht en eigen gelijk. De absurde logica van zinloze wreedheid en onmacht van verdriet ontgaat geen mens die mens is. Hun leed weegt duizendvoudig op mijn schouders.…

Waar was ik om je te troosten toen je zoveel leed had? Waar was ik? Waar was ik om een arm om je heen te leggen toen je zo alleen was? Waar was ik? Waar was ik om je alles te geven toen je zo verliefd was? Waar was ik? Waar was ik om het mens te "pakken" dat je zoveel leed bracht? Waar was ik?…

Waar was ik Om je te troosten Toen je zoveel leed had? Waar was ik? Waar was ik Om een arm om je heen Te leggen Toen je zo alleen was? Waar was ik? Waar was ik Om je alles te geven Toen je zo verliefd was? Waar was ik? Waar was ik Om het mens te "doden" Dat je zoveel leed bracht? Waar was ik?…

Al weet je niet of het zal helpen om iets te doen aan zoveel leed, vertrouw je dromen en durf kijken naar wat een nieuwe morgen heet. Het tere groen aan al die bomen, het spreekt van kracht en stoere moed, het laat je zien dat ook het kleine, het niet getelde er toe doet.…

Zondags nog op bezoek in het verpleeghuis zat ik naast hem hij was al zwak en broos de dag erna is hij stil heengegaan lang verwacht, maar nog te vlug als een arend die voor vliegen koos voorgoed, hij kwam niet terug.....…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

zijn kinderogen volgen de sporen van littekens op de vaderrug littekenweefsel een mijnenveld van geweld papa, hoe kwam dat? een ongelukje lieve jongen, domme pech doet het pijn, papa? nee, ik voel niets meer soms een beetje in mijn slaap, domme pech, papa? domme, dikke pech ik doe mijn mooie hemd aan kijk, alles is weg!…

met het kussen op het hoofd gedrukt ontstond de wil om te overleven lijf en leden, 't vrouwelijke luidde de pijn in, de duisternis als een wijde cirkel in waan naar latere jaren, de rug gedraaid om te kunnen dragen, in het verlaten van het kind en opzij gevallen dromen van het niet meer kunnen bewegen uiteindelijk gedoofd, de mond…

het leed smijt de deur open onder dekens dromen bundeltjes kind in ruimteloze tijd tere bloemen roerloos na die korte waan geen woord gesproken geen lach geschaterd aan de muur afbeeldingen van Indische goudenregen en het alfabet aan de vuurrode hemel gloeien tranen de leegte raakt aan alles…

Bang scharrel ik rond, er zijn hier grote gaten -- die ik niet kan zien.…

Ik heb geen tranen genoeg om te boeten Wat Daad en droom bedreef aan gretig Kwaad. Geen troostwoord?…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Als elke strijd gestreden is Als iedere leed geleden is Als elk gebed gebeden is Dan is de tijd gekomen Om eeuwig in je dromen Zwevend over groene weiden Gedachten leeg niet meer strijden Eeuwig rust en altijd vree Neem mij in je gedachten mee Langs de wolken en de maan Mamma ik wou dat ik mee kon gaan…

Wentel mij in de weelde van je dauw teken mij in het tasten van je leden tondel mij met de warmte van je blik zegen mij in de volte van je gloed rooster mij in de hitte van je kracht balsem mij met de mirre uit jouw kelk stijg met mij naar het hoogtij van je vuur droom met mij in de holten van je rust gloor met mij…

Gebroken mens Gedroogde traan Jouw wereld weent Je wens vergaan Getergde hart Verstilde snik Jouw heden huilt Je smart verstikt Dolende geest verloren vond Jouw leven lijdt Het meest gewond…

Beurs getrapt, gemeen gebeten Die ouwe Sint weet het niet meer Zijn paard is gek, dement, versleten Valt iedereen aan, telkens keer Geen Piet blijft nu nog voor hem werken Het paard brengt allen WAO Personeelstekort gaat Sint nu merken Alles duurt veel langer zo 'De maat is vol' zegt de ouwe rakker 'Nu ga ik er iets aan doen' Vol met…

ogen wankelen richting ingang waar hij luidruchtig binnenlalt hand op het hart staat daar de bard het leed zal onverdraaglijk zijn haar haren hemelblauw zegt hij de wimpers fris en groen, wenkbrauwen geepileerd en oksels onverveerd geschoren heel de kroeg spitst nu de oren maar ik ben bang, zijn adem stokt dat zij wanneer het even waait…

In diepe nis van donker lover staat bloedige zomer met zijn licht gelaat, gelijk in diepe zieleduisternis een brandend leed lichtend geborgen is. Een brandend leed zal deze zomer zijn, in 't hart der mensheid een verholen pijn, een alsemdronk zijn vroege-morgendauw en al zijn lommer als een floers van rouw.…

Als een verwelkte roos die dood bloeit het hoofd treurig op gebogen steel, vind ik nergens vocht om mij te sterken… laat mij maar drogen.…

zij begreep maar niet waarom die tent bleef vallen op de grond hij lachte en zei : " dat zijn geen haringen voor de tent maar in je mond " *…

eigen angst Gekronkelde gedachten Die realiteit verkrachten Wie voelt zich gekeeld Zwart in eigen spiegelbeeld Gebroken verwarde ziel Verwaarloosd zwak fragiel Wie gaat door diepe dalen Blinde angst om te falen Weggezakt in het duister Enkel nog triest gefluister Wie leeft in ware wanen Vlucht in schaduwtranen Gevangen in psychisch leed…