Alle inzendingen over leeftijd OR herinnering

Plotseling en onwetend bijna, ben ik 60 geworden. Dat cijfer oké, daar was ik mij ergens wel bewust van. Wiskundig zeker. Als een optelsom die netjes aantikt. Nog zeventien goede jaren erbij en ik val (hoe schandalig en voorbarig is dat?) uit die leeftijdsgroep, waarin je nog spelletjes mag spelen. ‘Van zeven tot zevenenzeventig jaar’ staat…

Voor nog slechts een kreek achter haar een zee van tijd ouderdom versmalt…

is er een goed moment voor zintuiglijk vergeten pijnloos liefhebben of lijfelijk herschikken zit er vertraging in elk ogenblik zoals mos op de bast naarmate dagen verkorten als er geen vragen meer zijn kunnen we verder, we waren al laat we versliepen ons in eindeloos tijdsbestek dronken zielsveel van ons hemelwater deelden ooit één…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Nu mijn leeftijd zacht bij jou aan aanschuift en ik de rozen zie verwelken in de vaas die jouw herinnering is verbijt ik me in miskleunde uren en graaf een tunnel naar ’t begin in jouw geborgen hand slechts een pad vol knarsende schelpen loopt voor me uit en ik zie de pas ontgonnen aarde voor altijd jouw leegte vullen…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou vond, mijn lief. Ik in jouw ogen werd gevangen met rozen op mijn wangen. Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die…

Ik had een broer, hij floot altijd. Niet omdat hij vrolijk was, oh, nee, integendeel... maar omdat hij bang in 't donker was. Door altijd te fluiten, als hij 's avonds onder stergeflonker, van zijn meisje kwam... voelde hij zich niet meer zo alleen, met al die schaduwen om zich heen. Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang…

pepernoten strooien zichzelf, schoenen staan gerangschikt volgens leeftijd, keurig in de passen van vandaag -nog eventjes- dan kruipt genoegen op de bank warm verpakt in spitsvondigheid op rijm een herinnering klampt vast aan alle lieve woorden die zijn jaardag zingen geef ik mijn verrukking mee de gedachten bij mijn vader, die al…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

onder mijn hoede kwam, nadat zijn moeder was gestorven en zelf op 41jarige leeftijd plotseling overleed.…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Met het stijgen van de jaren krijgt een mens wat ongemakken. Alles gaat wat hangen, zakken. Er verdwijnen steeds meer haren. Lettertjes op straatnaamborden baren je ook steeds meer zorgen. Willem dacht laatst op een morgen: Help, ik ben half-doof geworden. Maar zijn arts begon te sussen: 'Nee, dat kan ik niet geloven. Je hebt horenden…

Ik word ouder en dat is op zich niet verwonderlijk. Maar wanneer ik op een canapé lig, die ik zelf niet bezit en een sigaret neem uit een dure, ivoren doos, die niet bij mij past, besef ik, dat ik al veel tijd verknoeid heb en dat het in de toekomst net zo gaat al kan ik dat niet zien. -----------------------------------------------------…

dag vreest je vindt het niet leuk om te verjaren kon je jezelf dit maar besparen dan bleef je in jouw ogen eeuwig jong maar je houdt het niet tegen de komst van de ouderdom accepteer het nu maar gewoon je blijft echt wel diezelfde persoon ondanks dat je geen achttien meer bent beschouw dit als een compliment en wees nu maar gewoon blij leeftijd…

Ineens ben je dertig alsof het zo moest ineens ben je groot, ineens ben je… plotsklaps een sprong van tien naar dertig. in een handomdraai. Als ik na kon vertellen wat er in die jaren tussen tien en dertig voorgevallen is als ik precies kon verwoorden hoe groot die stap eigenlijk is, van tien naar dertig. Maar ik kan niet vertellen,…

Soms heb ik het niet in de gaten, en sta ik er ook niet zo bij stil, maar soms ook wel, zoals nu. Ik denk dan: Was ik nog maar zo jong en zo sterk als toen. Ik ben niet oud en ook nog wel sterk, maar toch niet zo jong en zo sterk meer als toen. Toen ik jonger was en sterker als nu, vond ik dat normaal, maar toen dacht ik daar niet…

nu je zo door en door de rusteloze nachten kent het moedeloze ademen de zware ochtenden met nog niet een streep van licht het lange missen van die je dierbaar waren de steunpilaren die al rust gevonden hebben op een plek waar je nog steeds niet ligt zou je dan desondanks bij de allerhoogste extra tijd moeten gaan vragen tegen een in…

Een dagje ouder een week erbij, een maandje extra, krijg je van mij, een kwartaaltje krijg je, een half jaar ook en voor je ’t weet, zegt ze volgend jaar wederom: een dagje ouder, een week erbij. Hoelang we leven, geen mens weet het antwoord, maar één ding weet ze wel, het gaat vreselijk vliegend, haast te snel! Een dagje ouder is…

Wanneer je ouder wordt, zegt men: prijs je gelukkig, maar wanneer je klaagt, zegt de ganse gemeenschap: dat je boft. Hoe zit dat toch? Moet je boffen, omdat je ouder wordt? Moet je blij zijn met nare dingen? Moet je geluk uitstralen, terwijl je ellende om je heen ziet? Zeg het me, dat ik alles verkeerd inzie. Of je jong bent, iets…

Wie zegt dat ouder worden lollig is, heeft nog niet eerder een rimpel aangetroffen die het zicht belemmerd!…

Wanneer zij veertig wordt, is Sarah nog een vreemdeling. Hij weet bij lange na nog niet, waar Abraham zijn mosterd haalt. De saaie tijden zijn gelukkig voorbij. Het is hoog en hoog tijd geworden, om niet langer stil te blijven staan. Het is hoog tijd om te worden herboren, en door de komende jaren op reis te gaan.…

in evenwicht bewaren toch is het me vele malen overkomen want op die leeftijd kende ik geen gevaren En dan dat hele kleine slootje dat voor mij nét iets te breed leek te zijn met een plons er altijd middenin en het thuiskomen was dan echt niet fijn Heerlijk, zo'n wandeling door mijn herinneringen glimlachend zit ik ze te beschrijven…

er klinkt een duizend kleurig lied melodie en de woorden bekend zijn als nieuw ouderdom is niet hoorbaar de klanken worden verwend met beleving herkenning van oude dingen levend door opnieuw te zingen er weer anders van te houden zoals het vuur al eerder brandde in een andere leeftijd kijk op dingen verandert herinnering leert het in de…

Waarom staat er bijna altijd een leeftijd bij een naam van een persoon waarover gepubliceerd wordt! Relevant? Maar waarom dan zo vaak tussen haakjes? Dus toch irrelevantie van de leeftijd en zeker geen discriminatie!?…

Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt Van zeverende lippen Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet Door doodgemoedereerd hanteren van een zin Die wederhelft haar droog de mond in zet Het steevast "stop er een jippel in" Gnuivend van pret O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert Naar drassige duinpannen en het Oerd Zie mijn herinnering…

om de tijd op te vouwen als een vloerkleed in een doos van vergankelijkheid om de tijd te vouwen in de rimpels van het voorbije op te vouwen in mijn handpalm te bewaren kleine, kwetsbare seconden om de tijd op te vouwen in mezelf…