Alle inzendingen over leeg hok

er zit niets anders op dan maar naar de haaien en aapjes kijken binnenblijven tot het zonnetje schijnt te ondergaan bekken trekken met de vissen meegaan in de stroom bidden met de beren het wordt gewoon op den duur niet naar buiten te treden ingesloten als gekooiden door media omringd blijven tekenen en kleuren binnen de lijnen…

heb zwarte vogels gevangen muren vol bloed weer met lente behangen tralies gebroken van een hok zonder ogen deuren gekraakt ramen geschoond die in vervagen enkel nachtblindheid uitbraken nu schijnt het licht langs mijn in trance gevangen gezicht heb de vrijheid gezien in het verbreken van boeien eindelijk kan ik weer groeien…

moet ik je meenemen naar de kuilen van bedrog je met zand overdekken of je opsluiten in een hok en steeds gaan kijken of je nog in leven bent?…

De bekoorlijkste kip van het hok ging des nachts met vier hanen op stok. Elke ochtend verkondigde zij: 'Die vier hanen zijn alle van mij!' Ze verkoos in hun midden te staan met aan alle vier kanten een haan: eentje links, eentje rechts, eentje voor, eentje achter. (Dat had u al door.)…

De haan wou een hoen en kraaide in 't hok. Hij kukelde toen ineens van z'n stok. Hij viel op een kip en zei d'r terstond: ' 'k Heb zin in een wip; hoe mooi is je kont!' Ze sprak tot de haan: 'Je maakt me zeer blij! Ik bied 'm je aan: m'n legbatterij.' De haan ging heel rap de kip toen te lijf. Te vroeg werd-ie slap.…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

toen kwam de haan binnen in het hok en nam er aantal in zich op, een paar a- part en eentje van achter.- daarna ging ie weer, de patser. Maar vertel het niet door, ik wil geen problemen, verklapte een roddelzieke kip, en vloog toen weer met klapperende veren door het hok.-…

. ------------------------------------- ander - nl. een ander grafschrift hok - ruimte rift - lijk koorsteen - grafsteen in het koor van de kerk besje - grootmoeder ook - dan ook parkement - tabaksblad…

Vroeger ging je hokken Als je weg wilde onder moeders rokken Om hetzelfde te beleven Gaan ze tegenwoordig samenleven En zijn ze “bij elkaar ingetrokken”. En bevalt het even niet Verlaat je wie je binnenliet…

boven het rijk van Silicon Valley hangt een wolk met gevaarlijke ziektekiemen, de waanzin nabij is hij, nog even dan zal hij ook hier verschijnen scheert als de wind langs het hok met de kippen zonder kop…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

een klein handje steekt nieuwsgierig de kop op het geitje steekt gelijk over een likje, een schreeuw van plezier en een huppeltje in het hok van de jeugd een spel van over en weer geen win of verlies alleen de lach en niets meer…

De baas vindt twintig in een huis niet tjok: 'Er gaan veel makke Polen in een hok.'…

Ik neem niet graag een nodeloze gok, Dus stopte ik mijn kip en mijn kalkoen, Mijn eend, mijn gans, mijn pauw, mijn parelhoen En mijn parkiet gezellig in één hok En voordat ik de deur had dichtgedaan Tot slot ook een verdwaalde knobbelzwaan.…

maar kijk toch eens die veel te kleine hokken gevuld met winstbejag en kippenleed hoe schaamteloos, wat akelig en wreed zo'n beest is toch niet enkel om te fokken het maakt me boos, opstandig en ook sip vandaag eet ik alleen maar scharrelkip…

Straks mogen geiten niet meer uit hun hokken En worden ze bij bosjes afgemaakt Het overheidsgedrag wordt flink gelaakt: Te slap beleid van geitenwollen sokken Minister Klink heeft veel te laat besloten Hij heeft hiermee een flinke bok geschoten…

Franciscus plonst een baksteen in de vijver Zijn kardinalen staan gedwongen stil Bij scheiden, hokken, homo’s en de pil En morren om die pauselijke ijver Een aardverschuiving wordt er niet voorspeld Toch maakt de stap alleen hem al een held…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

Ik kan niet zingen, ik zeg enkel tok En nooit heb ik mijn vleugels uitgeslagen: Ik scharrel op het erf rond alle dagen Of zit gekortwiekt in een donker hok. Het enige wat mij als vogel rest Is doodgaan aan klassieke vogelpest.…

Het is geen echt kristal maar kristallijn En wat ook op de Pizza zit, geen kaas Het wild is tam en uit een hok helaas Geplette schildluis heet in vla; 'Karmijn' Ik zou dit vers onmiddellijk vergeten Want het is Kerst vandaag, smakelijk eten!…

Een Oekraïense plofkip-exporteur gooit met zijn komst een knuppel in het hok. De Haan vreest voor de vaderlandse stok en noemt zijn vlees alvast inferieur. En wij? Al kluivend aan een sjoemelvleugel versterken wij de Europese teugel.…

achter het schuttend scherm van haag en struik en boom en bloem en geurend gras weet ik in de brakgekapte dolgedraaide tuindergrond tussen hok en stal en pergola mijn wouden donker diep mijn zonbeschenen hoogtevlakten…

Rond het hok een waar spektakel, in het hok niets dan gekakel, eieren vielen op de grond, pluimen vlogen in het rond. Met de mond wagewijd open kwam zij uit het hok gekropen. Eigeel over al haar kleren, heel haar hoofd onder de veren. Toen zei Jim verbaasd, verhip, wat een supergrote kip!…

De kleine orang oetan o zijn rafelig silhouet tegen de staven van het hok is net zo oud als mijn buurmeisje dus bijna twee jaar hij is wel kleiner maar reuze sterk hij hangt hoog in zijn hok met één hand aan een autoband komt naar beneden en vertoont een orang oetanvoorhoofd een kleine kale buik die vooruitsteekt en nu al die slordige haren…

Straks komen hier weer vreemde vogels fluiten En fluitend nemen zij hun virus mee, Dus dienen wij al ons gevleugeld vee Uit voorzorg in hun hokken op te sluiten. Maar opdat hier geen onheil zal geschieden Zou ik gewoon de vogeltrek verbieden.…

Een mooi gebaar van Willem Alexander 'Geef vluchtelingen in ons land een thuis' Geen bordkartonnen hok maar een echt huis Maak zo van een migrant een medelander De Eikenhorst, ten Bosch, wordt even slikken Maar hij is graag bereid wat in te schikken.…

Blijf lekker in de Lage Landen hokken: in Kibbelveen, in Vechten of in Knokke.…

Zijn woorden droegen liefde boven alle pijn en zon verwarmde de wegen het denken vloeide in samenzijn woorden bleven stil waar ik enkel liefde kreeg hoorde ze als een melodie op het ritme van mijn hartslag nog voelt het als volheid van het zijn want het stille tussen ons is nog steeds niet leeg…

Je stort in, na een afschuwelijke tijd, jezelf zijn is lastig, dat weet elke jongen of meid. Het verliezen van een dierbaar persoon is niet altijd iemands verdiende loon. Zelf weet ik hoe moeilijk dat is, omdat ik elke dag m’n beste vriend mis. Een naar bericht, kan men overdonderen, meestal, maar niet altijd, komen er toch wonderen. Soms…

Hij zwemt wel 160 kilometer per dag in zijn gastvrije oceaan ‘Een pretpark levert hem nog fijner baan’ De orkatrainers weten alles beter We wensen deze kwellers van het dier Hun leven lang een hok van één bij vier…