Alle inzendingen over leegte OR niets OR leven

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Wanneer zelfs de leegte de leegte niet meer vult, de stilte te groots wordt in zijn volheid, het verlangen naar veelvoud het leven niet meer vervult... kan zelfs het geheel dat in d'illusie beelden verguldt het Zelf niet meer verstaan omdat al het denken, het voelen, het Zijn in tijd is voorbij gegaan...…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

in oeverloze verten van het onmetelijke wanneer jouw geest daarna nog stiller wordt dan stil weet dan dat je lied gehoord is daar, waar geen leemtes bestaan dan zal leegte plaats maken voor stille verwondering zing jij vreugdevol jouw lied en mag het leven weer dansen * Anneke…

---------------------- ------------------------------------ tegen de verveling nam hij een hond tegen de eenzaamheid een vrouw tegen de zinloosheid nam hij een kind tegen de vervreemding speelde hij de rol van zijn leven maar de leegte, de honger van het hunkerend hart bleef, als een onverpleegde droefenis spiralend rond de…

Zwarte leegte koude eenzaamheid tranen van ijs vallen op een gebroken hart Een beving, een rilling een windvlaag door mijn kille lichaam Starend in het niets snakt mijn ziel naar adem gevangen voel ik mij Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep in mijn schulp Tijdloos en kleurloos een gapend gat is mijn gemis smachtend…

Ogen zo leeg diep in zichzelf gekeerd bang voor wat komen zal de val in het diepe van het onbekende zo ver weg maar zo voorspelbaar je mond die niets meer zegt zo stil een streepje geen warmte meer waar is je stem je vriendelijke trekjes waar ben jij kan je me nog horen de leegte zo sterk het is nu beter het lichaam blijft…

Niets Volledig leeg Niemand waar ik om geef Ik wacht De tijd gaat voorbij Pas als ik sterf ben ik vrij Ik hoor hier niet Het is een vergissing Een fout van God Een onjuiste beslissing Als een zombie kijk ik Zonder gevoel Niemand die weet Wat ik bedoel Elke seconde duurt lang, doet pijn Omdat ik niet ben Waar ik wil zijn…

Verloren in de radeloze blik van de oceaan laat ik de leegte zonder ophouden bestaan. Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond. Het zand blijft aan mijn tranen kleven, ik wil de afstand niet weten tussen de leegte en het leven.…

miljarden korrels myriaden druppels zee ondergaan de zon ------------------------------------------ © Jan Bontje 2003…

In de kleine stad van mijn hart woonde jij zo veilig en gaf jij deze stad warmte en gezelligheid Het leek een schrijn die vol met jou liefde was Opeens verdween jij Naar overal en nergens de stad begon te vergaan en de lust verging me om te leven het is nu een lege stad Ze verdwaasde om zich heen zo vervaarlijk de schrijn…

leegte niets meer en niets minder woont binnen me groeit langzaam als een eenzame boom tussen de gedachtevelden een boom die niks meer voelt en niks meer waarneemt behalve de kracht van de wind behalve de bloeddruk van de aarde en -heel af en toe- de warmte van de zon…

Hun leegten vulden elkaar, Vulden elkaar met het hoofd, Voor beiden was de liefde waar, Ze hadden het elkaar beloofd....…

Starend naar de lucht, grijs van het lange wachten, zie ik achter de wolken hoe het zou kunnen zijn Ontastbaar zweef je om mij heen Ik wil uit mijn lichaam treden om mijn ziel te bevrijden van mijn gevangenschap in vrijheid; van de leegte: noem het pijn. Ik voel me zo verdomd alleen…

complete leegte, alleen vier muren, een stoel en jij complete leegte, ondanks alles wat er eigenlijk is complete leegte, mijn hart klopt razendsnel complete leegte, je kust me, je aanbidt me complete leegte in een drukke wereld…

In de leegte is de herinnering; De zon onderbroken door boom en blad, de geur van leven, van zacht groen en helder blauw, de herinnering aan jou; De sterren in je ogen, die daar verdwijnen, jouw handen op de mijne en zoete woorden, die niemand anders, niemand hoorde…

Vroeger was ik blij en vrolijk op de boot gelukkig met mijn familie pappa, mamma, zusje maar nu is alles anders nu woont mijn pappa alleen op de boot gelukkig met zichzelf en zijn nieuwe vriendin ja, nu is alles anders mijn pappa, de boot de leegte in huis de leegte op zee waar hij naar verlangde die leegte maakt alles anders…

Tastend in het duister probeer ik met mijn vingertoppen voorzichtig te vinden wat hier niet meer ligt In de hoek voel ik hoe ik tegen van alles aanbots wat allang is verdwenen maar nog steeds dichtbij me is Mijn tranen stromen zachtjes ik hap in de donkere lucht doe deur na deur open maar nergens is het woord, dat ik zoek Met de…

ik zag hoe jij in flitsjes licht het donker voorzichtig wilde pakken hoe het langzaam bleef plakken aan de stukjes hemel boven jou die zich vulden met pastellen kleuren in de nog open plekjes blauw en met de warmte van een kloppend hart dat liefde en interesse had voor een wereld die leven bezat nooit heb jij de leegte…

een gevoel van leegte een gevoel van gemis het is niet grijpbaar er is niets mis een beetje onzeker een beetje verdriet het is even anders niemand die het ziet een gevoel van leegte afscheid nemen van een gevoel van gemis dus toch houden van een beetje onzeker straks weer voorbij niet meer alleen nee dan is het, wij…

De lege stoelen maken plaats Voor de profeten Elia Zittend aan de tafel Van het grote feest De gekte volgt weldra Leeg zijn ze nu Wijdbeens als de toekomstige Moeders der wijsheid In hun schoot zullen ze zitten Zij die begeren en zweren Bij nieuw gevonden waarheden Hoe zwanger kan een kamer zijn? Hoe vervroren koude oorlog Toen zij…

Je zoekt naar de uitgang ofwel een uitgang en vindt een begriploze leegte.…

de leegte, jouw leegte kan ik niet vullen die is te diep en zo oud kan je slechts met een warme deken omhullen al blijft de pijn echt en koud reken mij niet aan als ik daar even niet ben kan nog zo zeggen ben met je begaan al leg ik je in rozenbedden etmalen lang ik ben niet het wonder dat alles voorbij laat gaan…

Dan kijk ik weer naar de lucht en slaak maar weer een diepe zucht Ik ben het middelpunt van zo wijd mijn blik mij gunt Het is leeg en stil, een ingehouden gil...…

Lege leegte vol met dromen zwarte diepte zonder licht ik sta op probeer te leven val weer terug als dood gewicht duizend dingen wil ik zeggen duizend zinnen vol van haat maar de kou bevriest mijn woorden doodt de kracht niet te verwoorden Ik wil roepen In het donker Naar het duister Diep en zwart Maar de leegte Laat me…

De dag breekt aan Maar geen zon te zien De leegte blijft om me heen De stilte is m’n enige vriend De herinneringen aan jou zijn niet genoeg om m’n hart weer met liefde te vullen Dagen lang zit ik naar je foto te kijken, alsof ik hoop dat je er zomaar uit zal stappen en me kus Bij het besef dat ik je nooit meer zal kunnen omarmen, je nooit meer…

als niets de toekomst is dan moet alles wijken is er niets mis mee iets te willen bereiken…

Hoe leegte je hart kan vullen heb ik nooit eerder geweten Heel veel moeite heb ik gedaan om je eindelijk te vergeten Mijn ogen gevuld met tranen als ik naar je foto's kijk Die verstopt lagen in een lade die ik,normaal gesproken,ontwijk Een zware brok in mijn keel als gedachten aan jou het winnen Ik wil je zo graag terug maar weet niet…